29 voorstellingen werden in 2022 unaniem lovend besproken door de recensenten. Over 9 voorstellingen bestond minder eensgezindheid onder de schrijvende theaterpers: die kregen zowel een zeer positieve als negatieve recensie. Opvallend is dat Het Nationale Ballet maar liefst 4 keer in de lijst met bejubelde voorstellingen terugkomt. 

Wanneer een voorstelling bijzonder goed is, of opmerkelijk is in zijn genre of in het oeuvre van de maker, kan onze recensent dit aangeven met de badge ‘Keuze van de Criticus’. Die werd afgelopen jaar 105 keer toegekend. In totaal verschenen er dit jaar ruim 750 recensies op Theaterkrant.

Een voorstelling die bijzonder goed besproken is op Theaterkrant en ook daarnaast uitsluitend (én door ten minste twee andere media) zeer positief ontvangen wordt (vier sterren of ballen of een bespreking in die strekking), krijgt van de redactie van Theaterkrant de badge ‘Bejubeld’. Behalve Het Nationale Ballet, staan Wende, Toneelschuur Producties, Het Zuidelijk Toneel, De Nationale Opera en Oostpool met meerdere (co-)producties op de lijst van bejubelde voorstellingen van 2022.

Onze recensenten over de bejubelde voorstellingen van 2022:

Dawson door Het Nationale Ballet
Lenka Gonçalves Leal: ‘Met Dawson zien we alles waar Het Nationale Ballet goed in is; atletische, goed getrainde dansers, sierlijkheid, partnerwerk en klassiek ballet van hoogstaand niveau.’

Isotopia door &Brakema Producties
Karima Aissaoui: ‘De balans die de personages met elkaar bereiken, komt harmonieus samen in de afwisselend beminnelijke en opgewekte choreografieën die de voorstelling aan elkaar rijgen.’

De uitnodiging door Laura van Dolron
Anita Twaalfhoven: ‘Van Dolron weet het theater tot een plek te maken waar we elkaar in vertrouwen nemen en samen filosoferen over onszelf en het leven.’

DNA door Peter Pannekoek
Patrick van den Hanenberg: ‘Het is een barstensvolle avond, maar er is geen moment sprake van vervelende overdaad. Een cabaretier die nadenkt en tot nadenken dwingt.’

Geschiedenis van geweld door Abdel Daoudi, Toneelschuur Producties en Theater Oostpool
Gina Miroula: ‘De geschiedenis van geweld benadrukt op een indrukwekkende manier hoe diep homofobie, racisme en machtsstructuren in onze samenleving zijn verankerd.’

Operetta Land door Nationale Opera & Ballet
Jeroen van Wijhe: ‘Na Operetta Land wil je nog veel meer operettes gaan zien. Het liefst met teksten en decors die net zo inventief en fantasievol zijn als die van Paulien Cornelisse en Steef de Jong.’

Onder ons door Toneelschuur Producties en Nina Spijkers 
Margriet Prinssen: ‘De teksten zijn door de makers zelf geschreven en het is bijzonder, dat zij er ondanks de grote variatie aan vertelvormen, in geslaagd zijn om er een overtuigend geheel van te maken.’

De wanen door Bellevue Lunchtheater en Ingmar Heytze
Margriet Prinssen: ‘Het is vaak bijna poëzie, maar tegelijkertijd is het heel ‘down to earth’, laconiek, toegankelijk proza met een lichte toon. Bijna elke zin is het citeren waard.’

Lady in the Dark door Opera Zuid en Les Théâtres de la Ville de Luxembourg
Sanne Thierens: ‘Alleen al het rijkgeschakeerde geluid dat de philharmonie zuidnederland onder leiding van David Stern uit de orkestbak laat opstijgen en de stevige, gelaagde koorzang maken deze productie tot een feest.’

De jaren door Eline Arbo en Het Nationale Theater
Marijn Lems: ‘Samen met haar geweldige cast levert Eline Arbo met de boekbewerking De jaren haar beste voorstelling in jaren af, en toont ze andermaal de beste ensembleregisseur van Nederland te zijn.’

Women in Troy as told by our mothers door Dood Paard
Marijn Lems: ‘Women in Troy, as told by our mothers snijdt grote thema’s aan zonder dat ooit de connectie met het menselijke uit het oog wordt verloren, en laat zo inhoud en vorm naadloos samenvallen.’

Een leuk avondje uit door Theater Artemis, Het Zuidelijk Toneel en hetpaleis
Sander Janssens: ‘Batelaan combineert een geweldige ontregeling met een groot gevoel voor empathie. (…) Een leuk avondje uit is een hartverwarmende voorstelling voor de hele familie en alle emoties die van die families deel uitmaken.’

Celebrating an Evening with Jiři Kylián door het Nederlands Dans Theater
Kester Freriks: ‘Geen choreograaf schept een dansante beeldtaal die zo ongekend scherp is en tegelijk mysterieus, elk moment is indringend en tegelijk is het bijna onmogelijk de passende woorden te vinden.’

Shadows door Het Nationale Ballet
Wendy Lubberding: ‘Shadows biedt werk dat op dit moment relevant is, beginnend vanuit de stem van een dansmaker wier wortels in Kiev liggen, en uiteindelijk met respect voor de oude meester die bijna honderd jaar geleden de schaduw toonde die op dat moment langzaam over Europa viel.’

The Promise (The Song Project) door Wende en The Royal Court Theatre
Gina Miroula: ‘The Song Project laat je alle kanten uitkijken en werpt je vervolgens op jezelf terug. Gulzig duwt Wende eenieder het leven door de strot.’

Live in the Ziggo Dome door Dave Chappelle & Chris Rock
Patrick van den Hanenberg: ‘Vooral de manier waarop de in smetteloos wit geklede Rock de selectieve verontwaardiging en het overdreven slachtofferschap in de samenleving ontleedt is subtiel en vlijmscherp tegelijk.’

A Vue. Magie Performative door Compagnie 32 Novembre
Luuk Verpaalen: ‘Juist het bewust niet-spectaculaire van die handelingen in combinatie met de kalmte en de zorgvuldigheid, zorgt ervoor dat de spanning tot in het ultieme wordt opgebouwd.’

Los Años door Grupo Marea
Sander Janssens: ‘Met Los Años haalt Noorderzon op de openingsdag een meesterwerk naar Groningen, waarin op intelligente en roerende wijze complexe thema’s als engagement, kunstenaarschap en ouderdom worden onderzocht.’

Het verdriet van de Zuiderzee door Orkater en Schouwburg De Lawei
Margriet Prinssen: ‘Het verdriet van de Zuiderzee is een even lichtvoetig sprookje als indringende muziektheatervoorstelling.’

Ex door Theatergroep Suburbia
Rosalie Fleuren: ‘Zo blijf je anderhalf uur geboeid door de manieren waarop mensen elkaar ongelukkig kunnen maken, kunnen gijzelen haast, met hun eigen onvermogen.’

Hans van Manen Festival: Programma I door Het Nationale Ballet
Margriet Prinssen: ‘ De achteloze wijze waarop Van Manen strooit met lijnen, bewegingen en blikken, steeds verhalen en betekenis suggererend, verveelt nooit omdat je telkens weer nieuwe ontdekkingen doet.’

The Making of Berlin door Berlin
Tuur Devens: ‘Dat alles gebeurt met een ontwapende speelsheid, in een traag tempo zonder actiescènes, in een rust die je meetrekt, en ook met beelden en scènes die ontroeren.’

Anna Bolena door De Nationale Opera
Max Arian: ‘De uitvoering van deze gecompliceerde opera is van een overweldigende, maar heel ingetogen schoonheid.’

Niet mijn apen, niet mijn circus door Wim Helsen
Evelyne Coussens: ‘Die ‘ontsporingen’ van het realistische verhaal gebeuren in crescendo, in steeds groteskere mate worden alle verteldimensies op een hoop gegooid. (…) Het is regelrechte rebellie.’

De wildernis door Wende, NKK NXT en Toneelgroep Oostpool
Gina Miroula: ‘In De wildernis krast Wende dwars door je ziel. Ze tilt je op en neemt je mee. (…) Daarbij dendert ze keihard door allerlei inzichten en opgedane levenservaringen.’

Raymonda door Het Nationale Ballet
Jordi Ribot Thunnissen: ‘Raymonda ís overdaad, uitbundigheid, frontaal virtuoos vertoon for the sake of it.’

De nieuwe man door De Hoe en Het Laatste Bedrijf
Patrick van den Hanenberg: ‘Het publiek moet na het zien van dit topstuk, deze emotionele achtbaan zelf maar uitmaken of uitersten gedoemd zijn om elkaar kapot te maken of elkaar misschien toch liefdevol te raken.’

Een meeuw door Toneelgroep Maastricht
Tuur Devens: ‘Het spel met zelfrelativering en de veelvuldige verbale knipoogjes maken het geheel luchtig. De humor is aangenaam, af en toe ook dol en hilarisch, om dan weer te switchen naar tristesse.’

What Ever Happend To Mr. Pete? door Het Zuidelijk Toneel
Sander Janssens: ‘What Ever Happened To Mr. Pete? is poëtisch, ontroerend, lichtvoetig en angstaanjagend toneel over de verweesde mens, die in weerwil van wat hij zelf misschien denkt, niet alleen is.’

Foto Een leuk avondje uit: Kurt van der Elst