Dagelijks theaternieuws, recensies en vacatures
Het eerste wat opvalt bij binnenkomst in de ‘Stopera’ is het grote aantal jongeren dat zich verdringt voor de garderobe. De Nationale Opera heeft haar nieuwe productie van La Cenerentola (Assepoester) nadrukkelijk geafficheerd als ‘familievoorstelling’. (meer…)
De Vrienden van De Nationale Opera hebben sopraan Elena Stikhina uitgeroepen tot beste solist van het afgelopen seizoen. De beste productie was volgens hen Tannhäuser van Christof Loy. Sophie de Lint, directeur van De Nationale Opera, maakte de Prix d’Amis gisterenavond bekend tijdens een speciale bijeenkomst in Amsterdam. De winnaars ontvingen een kunstwerk van Pieter Obels. (meer…)
Rechts vooraan begint een peuter te huilen, al snel gevolgd door een leeftijdgenootje links. Het is ook eng: licht dat langzaam uitgaat en vreemde klanken. Maar dan pakt Tiemo Wang zijn viool en begint te spelen. Op slag is iedereen betoverd. In de dertig minuten die volgen wordt gelachen, vol verbazing gekeken naar de gestileerde bewegingen en vooral geluisterd. (meer…)
Tijdens het Holland Festival werd drie dagen lang 15 uur uit Karlheinz Stockhausens 29 uur durende operacyclus LICHT (Die sieben Tage der Woche) opgevoerd. aus LICHT was de meest omvattende uitvoering van LICHT tot nu toe. De voorstelling was een fenomeen, de ontvangst fenomenaal. Wat betekent dit voor opera en moderne muziek? (meer…)
Debussy’s enige voltooide opera is een suggestief meesterwerk. De feitelijke handeling blijft tot een minimum beperkt, maar de gehele opera kent een broeierige spanning. Dit is niet alleen te danken aan het symbolistische toneelstuk van Maurice Maeterlinck dat Debussy toonzette, maar vooral aan de subtiele orkestrale klanken. Subtiele klanken te over bij het Koninklijk Concertgebouworkest, helaas is de regie van Olivier Py een stuk minder subtiel. (meer…)
Woedend is Dr. Klein. Heb je zojuist het eigen genie aan de hele zaal getoond door de grote Poponel in een kleine Poponel te veranderen, houdt die zich niet aan de voorwaarde voortaan alles wat iedereen doet meteen ook te doen. ‘Wat een stomme opera! Dat hele machinegedoe voor niets. Ik ga naar huis!’ Eerder had hij het al aan de stok met zijn assistente en zelfs letterlijk met de dirigent: ‘O wat een ramp als je zo slim bent en dan zo’n dirigent…’ (meer…)
Het komt als een schok: Madama Butterfly is naar hedendaagse normen geen ‘madama’, maar een meisje nog, ze is vijftien jaar. Vol trots zingt de titelheldin uit Puccini’s zevende opera uit 1904 haar geliefde toe, de Amerikaanse marineluitenant Franklin Benjamin Pinkerton. Hij schat haar twintig, daarna tien en zij geeft het uiteindelijke antwoord. Madama Butterfly is verliefd op deze man uit het grote land in het westen, en ze is blij dat zijn liefde haar verlost van een betrekkelijk uitzichtloos bestaan als geisha. (meer…)
Ten eerste: de publieksreactie op Tannhäuser van Christof Loy. Die was juichend. Vooral dirigent Marc Albrecht, regisseur Loy, Stephen Milling (Hermann), Svetlana Aksenova (Elisabeth) en Björn Bürger (Wolfram) leken bij het publiek favoriet. Ten tweede: het zure oordeel van de criticus. Te veel zwakheden ontsierden dit zangersfeest. (meer…)
Het nieuwe programma van Het Nationale Ballet is volledig gewijd aan het werk van ‘artistic associate’ David Dawson. Een mooie keuze en dat is niet de enige die Requiem een sterk tweeluik maakt. Dawson werkte voor beide choreografieën samen met scenograaf Eno Henze en betrekt ervaren danscomponisten Szymon Brzóska en Gavin Bryars waardoor bijzondere werelden worden opgeroepen. (meer…)
Voor Floris Visser betekent de geënsceneerde voorstelling van het sacre militare oratorium Juditha Triumphans van Antonio Vivaldi (1678-1741) zijn eerste regie in de grote zaal van Nationale Opera & Ballet. Hij heeft daarvoor een paar opvallende en misschien zelfs aanvechtbare keuzes gemaakt, die echter uitstekend uitpakken. (meer…)
