Mimecollectieven hebben al decennialang hun beslist eigen stempel gedrukt op het Nederlandse theaterlandschap. In Marijn de Langens monografie over de Nederlandse mime passeren al die generaties de revue. Collectief Het Paradijs vertolkt de stem van de nieuwe generatie. (meer…)
‘Welkom, heeft u de notulen gelezen?’ Bij binnenkomst in Klein Bellevue, voor de gelegenheid de vergaderzaal van dienst, wordt er al druk handjes geschud. ‘Leuk dat je er weer bent.’ Er zijn colbertjes, aktetassen en smalltalk onder een bak tl-licht, er is kortom geen twijfel mogelijk: we zijn in een inwisselbaar kantoor op een inwisselbare personeelsbijeenkomst. (meer…)
Op een leeg, wit speelvlak, omlijst door felle lampen, ontvouwt zich een solo over verdwijnen. Felix Schellekens schakelt moeiteloos tussen pantomime en zang en creëert een tijdloze wereld waarin aanwezigheid en afwezigheid in elkaar overvloeien. (meer…)
In de foyer van Zaal 3 in Den Haag ligt een hoopje kastanjes op tafel. De vader van theatermaker Katelijne Beukema had ze altijd in zijn zak zitten. Wie wil mag een kastanje meenemen, hem in de zak stoppen en vergeten dat hij er is. Totdat je later op de avond of later in de week, zoekend naar je fietssleutels, je hand in diezelfde jaszak steekt. (meer…)
Van een prachtige duinpan komen ze naar beneden gestrompeld: de man in het nette hemd (Nick Deroo) en zijn schijnbaar levenloze kompaan (Tom de Ronde). Met It really hurts when your head hits the concrete brengt het tweemanscollectief DeRonde/Deroo een intrigerende mimevoorstelling over fysieke en amoureuze machtsverhoudingen. (meer…)
Hoe verhouden we ons tot elkaar in een overweldigende wereld vol pathos? Sing Along van de jonge theatermaker Charles Pas is een grillig en indrukwekkend vormonderzoek, dat inhoudelijk nog aan zeggingskracht kan winnen. (meer…)
Het is alsof regisseur Lotte Lohrengel en componist Fabian van der Dussen een dealtje hebben gesloten met de natuur. Als tegen het eind van de voorstelling Vonk de wind, die tot die tijd al voortdurend nadrukkelijk van zich heeft laten horen, aanzwelt tot stormkracht, voegt een machtig ruisen zich bij de soundtrack. (meer…)
Bij een loods op een industrieterrein aan de rand van het centrum van Alkmaar gaat een rolluik langzaam omhoog. De bezoekers van de voorstelling Maat/Bro staan in stilte te wachten. Binnen staan de eerstejaarsstudenten van de Mime Opleiding van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten de bezoekers uitdagend aan te kijken. (meer…)
Heat is het derde deel in een reeks voorstellingen van Davy Pieters over ‘opgroeien in een toekomstige wereld’. Na het element water in CRISPR (2022), en aarde in Not All Is Lost (2023), staat in Heat het element vuur centraal. De beloofde zindering komt helaas slechts in enkele taferelen over. (meer…)
