Alle reacties

Gisteren zijn show in Boekelo gezien. Begin was leuk, maar naarmate de show vorderde werd het langdradig en voorspelbaar. Zonder pauze werd het aan het eind een beetje vervelend, had van mij een half uur korter gemogen. Geen weg gegooid geld, maar niet voor herhaling vatbaar.

Gezien en gehoord in de Oranjerie in. Roermond. Ik heb het musical destijds gezien met Paul van Vliet, Piet Bambergen en cs. Met een live orkest . En dat miste ik dus de dynamiek tussen orkest en de artiesten op de bühne. Het geluid was schel en de balans was zeker het eerste half uur niet goed. Alle enthousiasme van de artiesten yen spijt het was het toch allemaal net niet. Jammer want het is een leuk musical met functionele en leuke decors. Ook de opbloeiende relatie tussen Elza en Higgins was niet duidelijk neergezet terwijl dit toch uiteindelijk de rode draad moet zijn.

Zijn er überhaupt dingen die je wel leuk vindt Jaap? Elk stukje van jouw hand is zuur.

zeer genoten in Medemblik 07-04-2018.
Hans Meurs ( broer Theo Meurs

Net na zijn show geweest, ik heb nog nooit zo hard gelachen, Daniel Arends is een legende! 5 reten!!

Het boek is geweldig, maar de voorstelling die we vanmiddag in Venlo hebben gezien was geen 10 waard
Het begin kwam moeizaam op gang.
Het is een kindervoorstelling en deze kleintjes hebben heel veel fantasie maar we zagen op het toneel niets dat op een boomhut leek. Wel ADHders in het kwadraat.
Jammer we hadden ons daar meer van voorgesteld

Maartje en Kine moeten uitsluitend muzikaal vibreren

Keiharde conclusie na het zien van ‘Vibrato’ in de kleine zaal van De Kring. Maartje en Kine zijn niet leuk. Wanneer ze die niet bestaande kant van hun talent proberen te etaleren, gaat het geheid mis. Dat was enkele jaren geleden al duidelijk te merken toen ze om nooit opgehelderde redenen werden aangezocht om het programma ‘KringProef’ in De Kring te presenteren.

Maar niet getreurd. Muzikaal staat het damesduo als een huis. In ‘Vibrato’ onderzoeken ze waarom de wereld zo heftig vibreert. Zo lang Maartje en Kine dicht bij de muziek blijven, is er niets aan de hand. Maar het gaat faliekant mis als ze trachten leuk te zijn ten koste van Thierry Bodet (we weten inmiddels wel dat dit een eigenaardig soort plasser is, JP) en de interactie aangaan met het publiek.

Het is mij niet duidelijk waarom ze na twee eerdere niet bepaald geslaagde programma’s zo krampachtig vasthouden aan de aanduiding ‘cabaret’. Beste dames, laat die ongein ondanks het overdreven gehinnik in De Kring varen, en concentreer je en ontwikkel je op het terrein waarin jullie excelleren. De muziek dus. Naast een scala aan instrumenten, keurig achter hen uitgestald, zingen ze zeer verdienstelijk en op de Theaterkrant wordt terecht gesteld dat die stemmen heel mooi bij elkaar kleuren. Waarom dan toch nog dat oubollige pad vol valkuilen van de humor bewandeld? Bedenk dat dat mensen die per se lollig willen doen dat in wezen zelden zijn. Humor moet je aan de kont hebben hangen, anders blijft het een gekunstelde bezigheid. Met een grap en grol op zijn tijd om de muzikale uiteenzettingen wat extra te kleuren is niets mis, maar laat je daardoor niet afhouden van het hoofddoel:het publiek ende lering en vermaak te dienen op het gebied van de rijke muziekgeschiedenis. Laat de wereldpolitiek, de moderne man-vrouw-verhoudingen en Trump lekker over aan minder getalenteerde beroepsgrapjassen van het type waar Johan Derksen zo’n gruwelijke hekel aan heeft en voer ons, het naar kwaliteit smachtende publiek, verder mee in die nooit geheel opgehelderde geheimzinnige wereld van Mozart, Vivaldi en Bach. Dat Bach de veel luchtiger opererende Vivaldi minachtte en hem als een soort Marco Borsato en Rene Froger beschouwde, is geen grap, maar een leuke onthulling die geheel past in een echte muzikale vibrato waar Maartje en Kine zich verder op dienen toe te leggen. Dat neemt als bijkomend voordeel de ongetwijfeld de nu nog aanwezige onderlinge spanningen weg. Muzikaal verstaan de dames elkaar uitstekend, maar als de ene helft in een poging grappig te zijn nauwelijks uit haar woorden komt, leidt dat bij de andere helft duidelijk zichtbaar tot irritatie. Gebruik dat aangekondigde evaluatiemomentje dus liever voor overleg over een drastische koerswijziging, en wees er dan van overtuigd dat ik bij de volgende eerste echt vibrerende etalering van jullie ware talent net als bij deze show op de eerste rij zit en elke noot ontsproten aan jullie rijke instrumentarium zorgvuldig absorbeer en lang daarna blijf koesteren als een kostbaar theatersieraad. Afgesproken?

Geen enkele chemie tussen Karin Bruers en Nol Havens

Even dacht ik dat het om de Roosendaalse wethouder Toine Theunis en VLP-voorman Arwen van Gestel ging toen Karin Bruers en Nol Havens donderdag in De Kring al boksend het podium op kwamen als flitsende start van het theaterprogramma ‘Bruers haalt uit’. Bruers had een soortgelijke uppercut in huis die Theunis als informateur al heeft uitgedeeld aan zijn politieke tegenstrever die hij koste wat kost buiten de coalitie wil houden.

Havens, ooit de president-directeur van VOF De Kunst, wist het fysieke geweld van zijn ad-hoc collega echter treffend te pareren en daarna beperkte het duo zich tot bepaald niet verheffend verbaal gekrakeel. De openingsscene is ronduit ongeïnspireerd. Zonder enige aanleiding constateert Bruers dat Havens, die in deze fase van zijn leven gemakkelijk door kan gaan voor de broer van schrijver Ronald Giphart, gezapig is geworden nu hij kleinkinderen heeft. Wat dat met elkaar te maken heeft is mij niet duidelijk en Bruers ‘vergeet’ ook die boude bewering nader te verklaren. Echt gezellig wordt het dus ook niet, wat de medewerkster van de Theaterkrant ten onrechte constateert. De vraag waar ik de kleine zaal van De Kring mee binnenstapte – Wat hebben deze twee mensen in hemelsnaam met elkaar en wat heeft hen naast de pecunia doen besluiten samen het podium op te stappen?- wordt in de volgende zeven kwartier geen moment helder. De verklaring vanaf het podium blijft uit en gaandeweg de voorstelling wordt dat ook niet duidelijk. Havens zingt een aantal oude hits waarmee hij op eigen kracht geen publiek meer binnen haalt en zo nu en dan fungeert hij als aangever voor Bruers. Wat haar heeft bezield om zich te bedienen van een gekunstelde Brabantse tongval is me ook een raadsel. Het articuleren is er bij de tekstbehandeling geheel ingeschoten en daardoor waren haar teksten moeilijk verstaanbaar.

wat een kul. zeker niet geweest. thuis het foldertje overgetypt Vreselijk. We zaten jammer genoeg in het midden.

Talk Show gaat over veel meer dan in deze recensie beschreven wordt. Waarom wordt zo gefocust op “de Talk Show”? Ik heb heel veel meer gezien: deze voorstelling gaat over zien en gezien en gehoord worden. Over herinneringen en kun je daar vorm aan geven, of draag je herinneringen alleen maar mee in je hart? Wat betekent afscheid nemen van “de dingen” en van mensen en loslaten van dat wat je dierbaar is.
Ik vind de voorstelling niet onevenwichtig en zij heeft zeker een richting; de gastvrouw is niet onzeker, zij mist de reacties van haar gasten. Als die er niet zijn, geen taal hebben, stilvallen, dan is zij er niet. Die twee kunnen niet zonder elkaar, dat is wat ik gezien heb. En in breder perspectief is dat misschien de vraag waar het hier om gaat: wat of wie ben ik zonder de ander? Ik ben geraakt door deze voorstelling en ik heb gelachen, want humor is er zeker ook!

Omdat hij het niet met je eens is?

Vond het gewoon slecht, zeer negatief gebracht en een hoop onzin bij elkaar. Heb de zaal niet 1 x echt goed horen lachen. Meer zo van; we zijn uit en we willen lachen, anders is deze avond echt voor niets geweest. Jammer dat ouder worden als zo negatief wordt neergezet

Vanavond genoten van de voorstelling en Marc er is niets om je voor te schamen ;het was top!!! Veel gelachen,you Made my day 👍

Vanavond in de pauze het theater verlaten. Te flauw en te voorspelbaar om maar enigszins leuk te zijn. We hadden ook kaarten voor een amateurvooestelling in de kleine zaal, dat was zeker de betere keus geweest voor vanavond.

niet goed gekeken en niet goed begrepen

Wat was dit een teleurstelling zeg. Platte humor continu in de herhaling, acteurs die harder om hun eigen grappen moesten lachen dan het publiek deed, een slap verhaal en matig acteerwerk. Het niveau van het stuk lag ontzettend laag, het leek af en toe wel alsof er een paar simpele zielen op het podium stonden. Wij gingen helaas zeer teleurgesteld naar huis.

Bijzonder teleurstellende voorstelling waarin geen enkele herkenning te ontdekken viel met de oorspronkelijke verhalen uit de boeken van Hendrik Groen.
Daarnaast is de voorstelling zo amateuristisch en van een kinderachtig niveau dat het een ontzettend lange zit wordt waarin soms gebruikt wordt gemaakt van tamelijk grove seksuele grappen die beslist niet leuk zijn.
Al met al beslist geen aanrader waar je bovendien veel te veel geld voor moet neertellen.

Verrekte jammer.
Ik wilde juist 3 weken geleden met mijn kleinzoon (5 j) gaan starten.
Zonde.
Ik wens de crew het allerbeste toe bij het digitale platform.

Ton en Trystan Rapp

Leuk om te zien en een leuk werkplekje ook! :)

wat een vreemde recensie , totaal ander dan ik het heb ervaren. Ik ben 2 x geweest om alle 5 de acts te zien. Natuurlijk spreekt het een je meer aan dan het andere. Maar in de wachttijden was er genoeg om over na te denken….. Ik vond het indringend en beklemmend en er is prachtig gebruik gemaakt van de eigenschappen van de locatie. Ook heel boeien om met de acteurs nog even na te praten……