Auteur: Evelyne Coussens

Evelyne Coussens (1980) studeerde klassieke filologie aan de Universiteit Gent en theaterwetenschappen aan de Universiteit Antwerpen. Ze schrijft als freelance cultuurjournalist voor de krant De Morgen en voor verschillende cultuurmedia (Ons Erfdeel, rekto:verso, Etcetera, Staalkaart, Theatermaker). In de periode 2006-2012 maakte ze deel uit van de beoordelingscommissie Theater van de Vlaamse Gemeenschap. Ze doceert aan de Arteveldehogeschool over cultuurtheorie en -beleid, en geeft een praktisch vak rond kunstkritiek. Voor Theaterkrant.nl schrijft ze over (Vlaams) toneel. Ze woont in Gent en schrijft voor Theaterkrant.nl over toneel, muziektheater, jeugdtheater, danstheater en performance.

Performance Wild Life FM - Pol Heyvaert, Kim Noble, Jakob Ampe

‘Perhaps young people don’t want to be in a show about young people.’ Als we al de illusie koesterden om in Wild Life FM iets authentieks te weten te komen over ‘de’ jongere, dan wordt die verwachting tegen het einde van de radioshow definitief de nek omgedraaid. Deze hyperbewuste, broadcastende generatie weet vooral goed hoe ze zichzelf in beeld moet brengen. (meer…)

Performance Ghost Writer & The Broken Hand Break - Miet Warlop

Soms zie je een voorstelling die je eraan herinnert wat je in zoveel andere voorstellingen mist. Ghost Writer & The Broken Hand Break van kunstenaar Miet Warlop is er zo eentje – er gebeurt iets, er ontstaat iets dat je hart sneller doet slaan omdat je op dat eigenste moment toeschouwer/deelgenoot bent van een geboorte. (meer…)

Jeugdtheater IK - BonteHond

Besta je wel als niemand je ziet? Sinds de negentiende-eeuwse sofa van Freud weten we dat een mens die zich onvoldoende gezien voelt een grote kans maakt om ongelukkig te worden. Meer dan honderd jaar later wordt het misschien tijd om te discussiëren over de definitie van ‘onvoldoende’. De liefde van een vader of moeder is een evident noodzakelijke voorwaarde, maar wat met de blik van verderafgelegen figuren als vrienden, kennissen, Facebookvrienden, volgers? Hoeveel volgers en hoeveel likes zijn ‘voldoende’ om dat in wezen erg natuurlijke verlangen naar aandacht te stillen? (meer…)

Jeugdtheater Lola en de Grijze Massa - Jamila Faber

In het schattige West-End theatertje op West nodigt performer, schrijver en muzikant Jamila Faber zesplussers uit voor een sprookje met een hoek af. Lola en de Grijze Massa is pretentieloos, misschien zelfs een tikkeltje té pretentieloos: er mocht best wel wat meer vlees aan het bot. Zelfs, of neen, zéker voor dit publiek. (meer…)

Toneel La Reprise. Histoire(s) du Théâtre (I) - Milo Rau, IIPM

Het hart van La Reprise. Histoire(s) du théâtre (I) is een onmogelijkheid. Milo Raus meest recente voorstelling cirkelt rond een zwart gat, dat gat waarin het peillood naar de zin(loosheid) van bepaalde gebeurtenissen hopeloos verzinkt. … Lees verder

Performance Unforetold - Sarah Vanhee, Campo

Sarah Vanhee maakt geen voorstellingen, ze opent ruimtes waarin het ongezegde en ongedachte mogelijk worden. Vaak doet ze dat op plekken buiten de theaterzaal. Ligt het aan het feit dat Unforetold zich wél in die … Lees verder

Toneel Platina - Abke Haring, Toneelhuis, Zuidpool

In Platina toont Abke Haring opnieuw – en voor het laatst bij Toneelhuis – wat voor unieke maker ze is. De voorstelling is een ruwe brok lillende pijn, van een bijna ondraaglijke intensiteit. 

Abke Haring … Lees verder

Toneel Menuet - NTGent

Regisseur Liliane Brakema ensceneert bij NTGent Menuet van Louis Paul Boon. Het resultaat is een degelijke maar ook wat kleurloze versie, die er ondanks enkele sterke troeven niet in slaagt de noodzakelijke vertaalslag te maken … Lees verder

Toneel Drarrie in de nacht - Jr.cE.sA.r, KVS

In een fel wit tl-tegenlicht stappen vier drarries naar voren – stoere poses, hoodie diep over de ogen. Hoe dikker ze zich opblazen, hoe kleiner ze zich voelen – een cliché als een huis. Het … Lees verder

Toneel Liedje voor Gigi - Toneelhuis, Benjamin Verdonck

Liedje voor Gigi is een volgende schakel in Benjamin Verdoncks repertoirereeks van ‘tafeltonelen’ – mobiele installaties, grote kijkdozen eigenlijk, die door de kunstenaar met touwtjes worden bediend. Hoewel Liedje voor Gigi inhoudelijk minder uitdaagt dan … Lees verder