Auteur: Evelyne Coussens

Brieven Brief – Niet tellen maar vertellen: werk van Schwalbe

Hoe kun je een inhoudelijke en duurzame band opbouwen met de plekken waar je je kunst toont, of liever, die deelt, zowel met de medewerkers van het theater als met het lokale publiek? Collectief Schwalbe trekt er een paar jaar voor uit om dit te onderzoeken in een doorlopend project. Stoer, vindt Evelyne Coussens van Theatermaker, en ze schreef een brief aan zakelijk leider Anneke Tonen. (meer…)

Plus artikel

Performance New skin - Hannah De Meyer en Toneelhuis

New skin van Hannah De Meyer gaat over geboren worden: uit maar ook in de schoot van de aarde, met onder het vel van de nieuwgeborene miljoenen jaren aan cultuur- en biologische geschiedenis. De solo maakt ons bewust van de onlosmakelijke verbondenheid van het individu met zijn kosmische oorsprong. (meer…)

Beschouwing De (eeuwige) comeback van de toneelauteur

Ooit god van het theaterbedrijf, liep het op een bepaald moment goed mis voor de toneelschrijver. Nu lijkt het eindelijk – voorzichtig – weer de goede kant op te gaan. Wat was er aan de hand? En waarom zou deze nieuwe generatie het makkelijker hebben? (meer…)

Plus artikel

Profiel ‘WE SHOULD DO THIS NOW’ – Wat veroorzaakt Milo Rau bij NTGent?

Toen Milo Rau naar NTGent kwam, beloofde hij het huis op zijn kop te zetten, er een ander instituut van te maken. Het zou unfair zijn om die grootse ambities nu al te evalueren, maar twee maanden na Raus officiële start lijkt er in ieder geval iets te bewegen in het Gentse stadstheater. ITA neemt alvast een voorschotje met theaterfestival Brandhaarden waarin Rau dit jaar centraal staat. (meer…)

Plus artikel

Jeugdtheater Woestzoeker - Theater Antigone en Theater Artemis

In Woestzoeker lopen twee moedige kinderen zich te pletter tegen de toekomst waartoe ze veroordeeld zijn door de maatschappelijke reproductiemachine die ‘school’ heet. Dat ook de makers van Woestzoeker zich uiteindelijk in hun voorstelling vastrijden is zo bezien misschien wel passend, maar het levert een wat onbevredigende voorstelling op. (meer…)

Performance Wild Life FM - Pol Heyvaert, Kim Noble, Jakob Ampe

‘Perhaps young people don’t want to be in a show about young people.’ Als we al de illusie koesterden om in Wild Life FM iets authentieks te weten te komen over ‘de’ jongere, dan wordt die verwachting tegen het einde van de radioshow definitief de nek omgedraaid. Deze hyperbewuste, broadcastende generatie weet vooral goed hoe ze zichzelf in beeld moet brengen. (meer…)

Performance Ghost Writer & The Broken Hand Break - Miet Warlop

Soms zie je een voorstelling die je eraan herinnert wat je in zoveel andere voorstellingen mist. Ghost Writer & The Broken Hand Break van kunstenaar Miet Warlop is er zo eentje – er gebeurt iets, er ontstaat iets dat je hart sneller doet slaan omdat je op dat eigenste moment toeschouwer/deelgenoot bent van een geboorte. (meer…)

Jeugdtheater IK - BonteHond

Besta je wel als niemand je ziet? Sinds de negentiende-eeuwse sofa van Freud weten we dat een mens die zich onvoldoende gezien voelt een grote kans maakt om ongelukkig te worden. Meer dan honderd jaar later wordt het misschien tijd om te discussiëren over de definitie van ‘onvoldoende’. De liefde van een vader of moeder is een evident noodzakelijke voorwaarde, maar wat met de blik van verderafgelegen figuren als vrienden, kennissen, Facebookvrienden, volgers? Hoeveel volgers en hoeveel likes zijn ‘voldoende’ om dat in wezen erg natuurlijke verlangen naar aandacht te stillen? (meer…)

Jeugdtheater Lola en de Grijze Massa - Jamila Faber

In het schattige West-End theatertje op West nodigt performer, schrijver en muzikant Jamila Faber zesplussers uit voor een sprookje met een hoek af. Lola en de Grijze Massa is pretentieloos, misschien zelfs een tikkeltje té pretentieloos: er mocht best wel wat meer vlees aan het bot. Zelfs, of neen, zéker voor dit publiek. (meer…)

Toneel La Reprise. Histoire(s) du Théâtre (I) - Milo Rau, IIPM

Het hart van La Reprise. Histoire(s) du théâtre (I) is een onmogelijkheid. Milo Raus meest recente voorstelling cirkelt rond een zwart gat, dat gat waarin het peillood naar de zin(loosheid) van bepaalde gebeurtenissen hopeloos verzinkt. … Lees verder