Declaus Theatertekstkritiek

Declaus Theatertekstkritiek Iets aanraken zonder het vast te grijpen 5 september 2020

Dagboek van een leeg bed is de eerste theatertekst van Mokhallad Rasem die in het Nederlands verschijnt. Toch lijkt de tekst in niets op een theatertekst. Hij functioneert alleen als dusdanig in de voorstelling zelf. Tegelijkertijd kan de tekst zonder enig probleem los van de enscenering gelezen en genoten worden. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Mama Winnie 4 september 2020

Zijn er theatervormen die zich beter lenen voor bepaalde inhouden dan andere vormen? Uiteraard. Het inmiddels klassiek geworden brechtiaanse onderscheid tussen dramatisch en episch theater is daar het beste voorbeeld van. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Verraderlijke monoloog 25 augustus 2020

In Judas hanteert de gelijknamige hoofdpersoon een arsenaal aan retorische trucs om de toeschouwer in de val te lokken. Dat maakt deze monoloog tot bijzonder goed materiaal voor de acteur. Aan de regie de opdracht om de man in een kritisch licht te plaatsen. (meer…)

Boekbespreking Declaus Theatertekstkritiek Gebeeldhouwd proza voor toneel 20 augustus 2020

Virtuositeit en theaterschrijfkunst gaan niet of zeer zelden samen. Het aanbod van nieuw Nederlandstalig teksttoneel is groot en rijk, maar naar brille en stilistisch vernuft, barokke taal en overvolle dialogen zoeken we vergeefs bij het werk van wat je ‘de Hollandse School’ zou kunnen noemen. Het is alsof met het werk van Judith Herzberg, Marianne Boyer, Rob de Graaf en Lot Vekemans een toon is gezet waarin het minimaal aantal woorden een maximaal theatraal effect sorteert. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Nostalgische ode aan de Mens in Opstand 7 augustus 2020

Het zeer verheugende feit dat Geel Hesje, de kersverse voorstelling van de Vlaamse theatermaker Stijn Devillé, vanaf volgende week op locatie in Leuven gespeeld zal worden, gaat gepaard met toenemende zorgen over de tweede coronagolf. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Worstelend mensenras op onleefbare planeet 31 juli 2020

In Hertenleer schetst auteur Anna Carlier een ecologische dystopie. In de verbeelding van een aanstaande moeder, anno nu, ontstaan verschillende taferelen over de toekomst van haar ongeboren kind. Het zijn filmische scènes gelardeerd met rijke beelden, maar de dieperliggende subtekst, op het niveau van de tragiek, ontbreekt. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Spannende krachtmeting tussen natuur en atoombom 14 juli 2020

De natuur is nooit echt een onderwerp voor het theater, wel als decor maar zelden is de natuur een dramatisch personage. Misschien behoort De kersentuin (1904) van Anton Tsjechov daarom tot een van mijn meest geliefde stukken (meer…)

1 Declaus Theatertekstkritiek Een olie zuipende roofkapitein 10 juli 2020

Kaapdiegoeiekoop, door Jibbe Willems geschreven voor de (muziektheater)gezelschappen Silbersee en Gouden Haas, is een gaaf werkstuk. De regisseur die met deze theatertekst aan de slag wil kan rekenen op een helder opgebouwde structuur, een rijk en dynamisch taalregister en een transparante morele boodschap. Rest de vraag: waar is het mysterie? (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Schrijven over schrijven in confrontatie met de dood 6 juli 2020

Hij had dit jaar eigenlijk moeten spelen op Oerol, waar hij verleden jaar ook de première had beleefd. Maar door dingen buiten zijn wil, gaat dat niet. ‘Zo gaat het’ nu eenmaal in deze tijd. (meer…)

2 Declaus Theatertekstkritiek Eindeloos veel mogelijkheden 1 juli 2020

Voor Het verhaal van het verhaal (2018) van Theater Artemis schreef Don Duyns het verhaal. Over een verhaal dat op zoek gaat naar een verhaal, maar niets vindt. Totdat het te midden van bekende winkelketens de naam van een theater ontdekt. (meer…)