Declaus Theatertekstkritiek

Declaus Theatertekstkritiek Van anoniem lijk tot onvervangbare zoon 2 april 2020

Asielzoekers, vluchtelingen die vastzitten aan gesloten grenzen, het is een problematiek die nu weinig aandacht krijgt. Toen ik dezer dagen de tekst van Freek Mariën herlas, werd ik weer meegezogen in het verhaal over een jongen die zijn land zonder toekomst ontvlucht, in wanhoop rare dingen doet, en omkomt. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Beklemmend totaalportret van verstikking 27 maart 2020

In 1953 gaat in Parijs Julien Greens Sud in première. Green is de in Frankrijk geboren zoon van immigranten uit het zuiden van de VS. En het is in datzelfde zuiden, van de confederatie, plantages en slavernij, dat Het Zuiden (in de vertaling van Judith Herzberg) zich afspeelt. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Kinderen even stug en egocentrisch als hun ouders 23 maart 2020

Een toneelstuk zie je altijd in de context van de actualiteit. Die actualiteit – zowel op maatschappelijk als persoonlijk vlak – resoneert onontkoombaar met het stuk en kantelt daardoor per definitie de blik waarmee je kijkt (of leest, want hetzelfde geldt natuurlijk voor het lezen van een toneeltekst). (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Een vrolijkmakend militant optimisme 20 maart 2020

De mondiale noodtoestand veroorzaakt door covid-19 ontwrichtte ons aller bestaan razendsnel, onnodig daar verder over uit te weiden; dat ook de première van Pieter De Buyssers nieuwe jeugdvoorstelling De bevrijding van het edelhert (die gepland was op 12 maart in Het Paleis, Antwerpen) op het laatste moment is afgelast is slechts één van de vele treurige voldongen feiten. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Radicaal anti-antropocentrische fabel 16 maart 2020

Pfoe. Hi baubo, van Hannah De Meyer is geen makkelijke lectuur. Zonder de juiste aandacht – en zonder visuele input van de performance zelf – is deze korte, Engelstalige tekst een weerbarstige brok poëzie. Hij dient te worden bewerkt, herkauwd en opengespleten, tot na de zoveelste lezing eindelijk een zachte kern zich aandient. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Levens zonder gebruiksaanwijzing 11 maart 2020

In Duitsland is Roland Schimmelpfennig een veelgespeeld toneelschrijver. Maar in Duitsland veelgespeeld zijn is allesbehalve een garantie om ook aan deze kant van de grens bekendheid te genieten. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Kritisch onderzoek naar geloof in onomwonden taal 6 maart 2020

Na Gender (2017) en Game over (2019) is GOD? de derde toneeltekst die Magne van den Berg schreef voor de trailervoorstellingen voor jongeren die Toneelgroep Oostpool en Theater Sonnevanck jaarlijks produceren. Voorstellingen die ten minste twee gemene delers hebben: het zijn korte stukken (ze passen in één lesuur) en ze handelen over precaire thematieken die nauw aansluiten bij de belevingswereld van jongeren. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Kapitalismekritiek in voormalige mijnregio 2 maart 2020

Met Mijn schreef Koen Caris een stuk dat zich engageert in een actuele problematiek. De opvoering zal echter moeten helpen om personages en situaties herkenbaar en invoelbaar te maken. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Een reis zonder vertrek 26 februari 2020

‘Een man gaat met de trein van Amsterdam naar Leerdam’, aldus de regieaanwijzing die het begin van To Nail vormt. Maar of de man ook op zijn bestemming aan zal komen, wordt in de 28 pagina’s lange monoloog niet duidelijk (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Open source aan subversieve ideeën 26 februari 2020

Een idee realiseren is altijd ook honderd andere ideeën verliezen, afstand doen van ontelbaar veel manieren waarop hetzelfde idee vorm zou kunnen krijgen. Met Aren, een theatertekst vol onuitgevoerde ideeën voor een podiumvoorstelling, probeert theatermaker en beeldend kunstenaar Benjamin Verdonck die noodwendigheid te slim af te zijn. De tekst kan beschouwd worden als een handleiding, een politiek pamflet én een onwillekeurige biografie van de kunstenaar. (meer…)