Declaus Theatertekstkritiek

Declaus Theatertekstkritiek Verbeelding als verdediging tegen armoede Gisteren

Woestzoeker is een tekst van Jan Sobrie en Raven Ruëll voor kinderen van 8+. De twee personages van het stuk – Ebenezer en Sammy – hebben ongeveer dezelfde leeftijd of zijn iets ouder. Ze worstelen beiden met een situatie die voor kinderen moeilijk te vatten is en hard om te ervaren: leven met armoede en met de vele consequenties daarvan, thuis en vooral in hun belangrijkste biotoop buiten de familie: de school. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Een monster word je niet alleen 1 maart 2021

Twee primaire emoties lijken meer dan andere het gedrag van onze tijd te bepalen: angst en woede. En de vele, vaak gevaarlijke verbindingen die daartussen kunnen ontstaan. Soms zijn ze niet of nauwelijks van elkaar te onderscheiden: angst kan immers omslaan in agressie en woede verbergt vaak schrik. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Een sterk feministisch pamflet 22 februari 2021

Wat is de positie van een (lelijke) vrouw? Op deze vraag reflecteert de Finse Saara Turunen in haar stuk Medusan huone (vert. Medusa’s kamer). Het resultaat is een sterk feministisch pamflet, licht gebaseerd op de Griekse mythe waarin Medusa wordt verkracht en als straf wordt veranderd in een vrouw met slangenharen. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Grondbeginselen 18 februari 2021

Met Grond (2020) raakt Tjeerd Bischoff een thema aan dat niet zo vaak expliciet op de planken behandeld wordt: de spanning tussen stad en platteland. Meer dan de helft van de wereldbevolking woont aan het begin van de eenentwintigste eeuw in steden. De stad is bij uitstek de plek waar het moderne bestaan en de moderne identiteit vorm krijgen. De toekomst van de mensheid wordt in de steden geschreven. De ‘condition humaine’ valt samen met de ‘condition urbaine’.

(meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Schuld en vergiffenis 17 februari 2021

Een van de kernwoorden om onze tijd te benaderen is ‘schuld’. Aan het begin van de eenentwintigste eeuw leven we in het Westen meer dan ooit ‘schuldbewust’. En dit zowel in de financiële als in de morele betekenis van het woord. Met zijn vele implicaties en consequenties. In We take it from here proberen een acteur, twee actrices en een muzikant te begrijpen wat schuld voor hen betekent en hoe schuld zich verhoudt tot spreken, vergeven en opnieuw beginnen. Uiteindelijk gaat het over de mogelijkheid van een nieuwe samenleving en welke houding daarvoor nodig is.  (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Verloren stemmen in een grote oceaan 2 februari 2021

‘Why does he make something so ugly beautiful?’, stelt hoofdpersonage Lou starend naar Slave Ship, een schilderij van de romantische kunstschilder William Turner. Het doek schetst hoe de leiding van een Brits slavenschip 142 slaven op volle zee overboord worp, om zo expres ‘het verlies van de goederen’ te laten vergoeden door de verzekeraar. (meer…)

1 Declaus Theatertekstkritiek Moeder bespookt generatie zonder ruggegraat 13 januari 2021

Er valt veel voor te zeggen dat het theater uit het begrafenisritueel is ontstaan. Dat het theater met andere woorden de plek is van de dialoog met de goden, de voorouders en de doden. Het theater draagt daar nog duidelijk de sporen van. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Geniaal gebabbel 5 januari 2021

De Nijl is in Caïro aangekomen van Compagnie De Koe is een erg enigmatische titel voor een toneelstuk dat niet meer is dan een gesprek tussen twee oudere broers. De titel heeft iets ‘exotisch’ en iets avontuurlijks. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Literair raster voor lichamelijk bevrijdingsritueel 23 december 2020

In tegenstelling tot een theatertekst is het moeilijk, misschien zelfs onmogelijk om de tekst uit een performance los te maken en hem autonoom te beoordelen. Terwijl de theatertekst precies leeft van het feit dat hij door vele lichamen geïncarneerd kan worden (en dus tot het repertoire kan gaan behoren), is de tekst van een performance letterlijk op het unieke lichaam van de performer geschreven. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Helderziend in deze tijd 16 december 2020

Het Toneelhuis ging op 1 oktober, vlak voor de tweede sluiting van de Belgische cultuurhuizen, in première met een dubbele voorstelling in een regie van Guy Cassiers. Voor de pauze werd Antigone in Molenbeek gespeeld, een tekst van Stefan Hertmans, na de pauze Tiresias, naar de vertaling van Gaea Schoeters en Johanna Pas van de gedichtenbundel ‘Hold Your Own’ van Kae Tempest. (meer…)