Toneel

3 Toneel Vallende man - Internationaal Theater Amsterdam

Hoe pak je het leven weer op na een ramp? In Falling Man (2007) toont de Amerikaanse schrijver Don DeLillo de ontwrichtende effecten van de nasleep van 9/11 op een New Yorkse zakenman en zijn omgeving. DeLillo schetst een ultieme (en ultiem tevergeefse) poging terug te keren naar het leven voor een levensveranderend trauma. Voor zijn eerste regie bij Internationaal Theater Amsterdam bewerkt de Franse regisseur Julien Gosselin de roman tot een stijlvaste, maar afstandelijke theatervoorstelling. (meer…)

Toneel Onze straat - Het Nationale Theater, Adelheid+Zina

‘Kom ik nog naar beneden?’, vraagt Tom Fischer. Als pas overledene kijkt de 27-jarige jongen vanuit het dodenrijk naar een herinnering van jaren eerder. Zijn vader, moeder en zusje roepen hem voor het toetje. Maar Tom bleef die avond op zijn kamer. En het onbeduidende, gemiste toetje blijkt dan toch heel waardevol. Onze straat, de nieuwe voorstelling van Daria Bukvić bij Het Nationale Theater, toont de dubbelheid van het leven. Het is onbeduidend én allesomvattend. Het blijft altijd hetzelfde én verandert steeds.   (meer…)

Toneel Casablanca - Matzer Theaterproducties, Bos Theaterproducties

Casablanca zit niet alleen in ons kunstgeheugen door de chemie tussen Humphrey Bogart en Ingrid Bergman, maar ook door oneliners als ‘Of all the gin joints in all the towns in all the world, she walks into mine’ en ‘Here’s looking at you, kid’.  Madeleine Matzer regisseert een toneelstuk op basis van de film met een omweg: we zien een groep acteurs achter en voor de schermen die het emotionele verhaal van Casablanca spelen, maar off-stage met andere dingen bezig zijn. Jibbe Willems schreef de tekst. (meer…)

Toneel Het vermoeden van Poincaré - Toneelgroep Het Volk, Kik Productions

Gekleed in lederhosen, op het hoofd een jagershoed met een veertje erop, doden twee zestigers de tijd in een berghut door elkaar verhalen te vertellen. Maar ze luisteren niet naar elkaar. Hoewel ze zich uitputten in vormelijkheden, zijn ze onderhuids vooral lomp en onbeleefd tegen elkaar. Toneelgroep Het Volk uit Haarlem brengt met Het vermoeden van Poincaré een kluchtig, naar het absurdisme neigend stuk in een statische voorstelling die maar niet grappig wil worden. (meer…)

Toneel Charlie – en de kunst van het falen - Het Vijfde Bedrijf

Hij is beter dan Tommy Cooper, als we de voice-over moeten geloven. Met veel bravoure wordt de clown Charlie aangekondigd, die zich nog achter het gordijn van een bordkartonnen caravan verschuilt. Als dat gordijntje eenmaal opengaat, staart een treurig gezicht met zwart gegrimeerde wallen ons aan. Deze clown heeft er geen zin in. (meer…)

Toneel Claudia - La Conquesta del Pol Sud

Mercedita Beatriz Landa groeide in de jaren ’80 van de vorige eeuw op in een van de rijkere buurten van Buenos Aires. Ze was de dochter van een gepensioneerde kolonel en zijn gelovige vrouw. In het grote huis waarin ze woonden maakte vooral de indrukwekkende bibliotheek van haar vader veel indruk. Het was een redelijk normale jeugd, al voelde ze zich vaak eenzaam omdat haar strenge vader haar geen vriendinnetjes toestond en stond het vele reizen haar echt tegen. (meer…)

Toneel Noem het maar liefde - Toneelgroep Maastricht

Een rendez-vous in een hotel. Een sjiek hotel met zwembad op het dak, waar in de cocktailbar de kleurige drankjes fonkelen in het glas. Brandstof voor de lef, vloeibare moed voor de eenzamen die worstelen met hun lust en de lange weg moeten oversteken van de ene mens naar de andere. Toneelgroep Maastricht gaat voor Noem het maar liefde uit van een cliché van jewelste. Als dat maar goed komt. (meer…)

Toneel Gast! - Onderwater Producties

Dordrecht was ooit de navel van de wereld. In 1618 om precies te zijn, toen de Synode van Dordrecht begon die een eind moest maken aan het religieuze conflict tussen remonstranten en contraremonstranten. Hoe belangrijk de synode, die een half jaar duurde, ook was, de inhoud spreekt niet erg tot de verbeelding van de gemiddelde mens van nu. Daarom is het mooi dat voor de viering van vierhonderd jaar Synode van Dordrecht ter verlevendiging en begrip ook een theatervoorstelling is gemaakt. Onderwater Producties speelt Gast! (meer…)

Toneel Bovenkamer - Theater Tocht

Schuchter komen ze de trap af, met grote ogen kijken ze het café in. ‘Het had veel erger kunnen zijn’, constateert een van hen. En: ‘Ze hadden ook met minder kunnen zijn.’ Maar nee, we zijn met veel, het café staat helemaal vol en met angstige, maar nieuwsgierige blikken speuren ze de ruimte af. (meer…)

Toneel God zal ons (niet) redden - Jeff Aendenboom

‘Kijk verder dan wat je ziet’, krijgt de verloren gelopen hoofdpersoon in de monoloog God zal ons (niet) redden van een sjamaan mee als credo. Zijn zwerftochten beginnen in Los Angeles, leiden hem van de ypsilon die Holl met wood verbindt, via the hills, moeiteloos naar de Straat van Gibraltar, eindigend in een IKEA-vestiging in Tanger en weer terug. Hij zit vast in een caleidoscoop van existentiële betekenisloosheid. (meer…)