Festival Cement

Muziektheater Mementum - Timo Tembuyser, Cement Productie

In Mementum van regisseur en componist Timo Tembuyser valt de opbouw van de muziek samen met de manier waarop de performers door de ruimte bewegen. Het levert een ontroerende zoektocht naar collectiviteit op. (meer…)

Performance Monumental Metamorphosis - Milou van Duijnhoven, Cement Productie

Hoe word je jezelf? Wie ben je voor jezelf? Hoe ben je? Vragen als deze spoken door je hoofd bij het kijken naar de performance Monumental Metamorphosis van performer Milou van Duijnhoven, te zien op Festival Cement. In minder dan een uur verkent ze alle rollen en perspectieven van waaruit je haar als jonge vrouw kunt zien en pelt ze die met grote precisie binnen een heel kleine actieradius af. (meer…)

Dans Lullaby - Piet van Dycke, Annemijn Rijk

De vloer is een spiegel. Een koppeltje vissen zet aftastend hun bewegingen in op die vloer. Of zweven die twee onder de waterspiegel? (meer…)

Performance Taciturn - Joey Schrauwen

Een ‘meditatiemachine’ noemt performer Joey Schrauwen de constructie die hij bouwde voor zijn voorstelling Taciturn, dat ‘zwijgzaam’ betekent. Schrauwen studeerde in 2014 af aan de Toneelacademie Maastricht en maakt voorstellingen waarin een machine en hijzelf centraal staan. Hij zegt over zijn werk dat zijn ‘wortels in de breakdance’ liggen en ‘dat het lichaam in beweging de sleutel vormt’. (meer…)

Dans Poetic Machine - Compagnie Monica, Sarah Bostoen

Het Festival Cement in Den Bosch biedt de jongste generatie theatermakers, dansers en choreografen de gelegenheid hun werk te tonen. Hier ontdekken we wat er leeft onder aankomende talenten. Een imposant en ook confronterend voorbeeld van het allernieuwste in dans is misschien wel Poetic Machine van de Belgische choreografe en danseres Sarah Bostoen en haar groep Compagnie Monica. (meer…)

Performance #3 Relay - playField.

Een white cube in de black box, zo is #3 Relay te omschrijven. Het jonge makerscollectief playField. maakte in dit derde deel van hun Big Data Trilogie, die gisteren tijdens Festival Cement in première ging, een tentoonstelling over de mens vanuit een posthumaan perspectief. De beleving voor de heel humane mensen die komen kijken wringt, en dat is inherent aan de perspectiefkeuze in het werk. Want de personages in de performance hebben een heel andere belevingswereld dan de bezoeker. Het plaatst de makers op aanzienlijke afstand van de kijker. (meer…)

Toneel LO LIE TAA - Marijn Graven, Cement Productie, Het Zuidelijk Toneel

‘How did they ever make a movie of Lolita?’, staat op de affiches van de film die gebaseerd is op het gelijknamige boek van Vladimir Nabokov. Hoe vertaal je zoiets naar beeld? Toch is Lolita al de inspiratie geweest voor veel theatervoorstellingen. Onlangs werd het gespeeld door Mooi Weer & Zo, en De fuut van Bastiaan Vandendriessche, een van de Fringe-winnaars van 2017, werd omschreven als moderne Lolita. Marijn Graven draait in LO LIE TAA de rollen om: in dit geval is Lolita is een jongen, die we volgen van zijn negende tot zijn veertiende. Hij heeft een sterk verlangen om aangeraakt te worden, ook al begrijpt hij het nog niet. (meer…)

Toneel Happy Hour - Lobke Leirens en Maxim Storms

Een man en een vrouw. Heel verschillende types. Ze draaien cirkels rond elkaar, stellen zich aan elkaar voor en kiezen een anekdote om zichzelf bij de ander te introduceren. En dan begint het spel om te zien of het wat kan worden. Het is een mogelijke samenvatting van Happy Hour. Maar evengoed zou ik kunnen zeggen dat ze in het vagevuur zijn, die twee, en zich moeten bewijzen; zijn ze het waard om naar de hemel te mogen, of volgt nog een beproeving? De vloer is vlammend rood, er klinkt een helse pianodreun. En wat doen die wollige, wolkige creaturen hier? (meer…)

Toneel Kind komt kamer binnen - Bart van de Woestijne

Het blijft omstreden binnen het theater: werken met dieren en kinderen. Zet ze op het podium naast een professionele acteur en ze zullen zonder moeite alle aandacht van het publiek opeisen. Bart van de Woestijne speelt met dit idee. Vorig jaar stond hij op Festival Cement met Voor we mensen werden, een voorstelling die op het festival bekend werd als ‘die met dat paard’. Een uur lang kon het publiek in stilte kijken naar een levend paard en een scherm met tekst. Dit jaar maakt Van de Woestijne een soortgelijke voorstelling, maar nu kijken we naar een driejarig jongetje. (meer…)

12 Opinie Janine Brogt: ‘Laten we ons niet opsluiten achter muren van eigen makelij’

Beste Dramaturgen van Morgen,

Ik neem de aanduiding over die jullie gebruiken in de brief van 25 maart met 10 vragen aan de Dramaturgen van Gisteren,  maar ik herken er onze gezamenlijke praktijk niet in. … Lees verder