Joost Spijkers wint voor Spijkers II een Poelifinario, de VSCD-cabaretprijs voor het meest indrukwekkende programma van het afgelopen seizoen. De jury vond zijn voorstelling dermate sterk dat hij in de categorie Kleinkunst als enige genomineerd werd.

De VSCD-Cabaretjury heeft vandaag alle nominaties voor de Cabaretprijzen 2018 bekendgemaakt. De jury nomineerde zes voorstellingen voor een Poelifinario en maakte daarin onderscheid in de categorieën entertainment, engagement en kleinkunst. Vijf voorstellingen maken kans op de Neerlands Hoop, de prijs voor de meest veelbelovende theatermaker(s) met het grootste toekomstperspectief.

Nominaties Poelifinario  in de categorie entertainment:
Jochem Myjer met Adem in, adem uit
De jury: ‘In zijn zesde voorstelling is Myjer als altijd energiek, maar de drukte in zijn hoofd uit zich niet alleen in zijn enorme repertoire aan ijzersterke imitaties. Zijn oprechtheid klinkt door in persoonlijke, gevoelige liedjes en ontroerende verhalen die vol overgave worden verteld. De thematiek is geschoeid op zijn hartstochtelijke liefde voor de natuur, en dan met name voor zijn inspiratiebron Texel. De voorstelling, technisch zeer hoogstaand, is tot in de puntjes doordacht en uitgevoerd, ademt inhoudelijk entertainment en staat bol van de aanstekelijke positiviteit.’

De Alex Klaasen Revue met Showponies
De jury: ‘Is het cabaret? Is het musical? Of is het een revue? Showponies laat zich niet snel vertalen naar een genre, maar zeker is dat Alex Klaasen en de ijzersterke cast allesbehalve een gewone voorstelling hebben gemaakt. Sterker nog, in deze zogenaamde ‘identiteitsrevue’ trekken zij alle registers open met swingende zang- en danspartijen, een fonkelend decor en een uitstekend lichtplan. Het is echter niet alleen maar lang leve de lol: onder de suikerlaag worden actuele maatschappelijke thema’s soms pijnlijk zichtbaar en vinden we bovendien een prachtig persoonlijk verhaal, met subtiele, humoristische zelfkritiek.’

Nominaties Poelifinario  in de categorie engagement:
Tim Fransen met Het kromme hout der mensheid
De jury: ‘Tim Fransen bewijst andermaal zijn grote klasse als filosofisch cabaretier door de looppaden van Immanuel Kant, Ludwig van Beethoven en Napoleon Bonaparte ingenieus met elkaar te kruisen. Binnen een zorgvuldig opgebouwd raamwerk zet hij op meesterlijke wijze onze afbrokkelende beschaving af tegen de Verlichting. Tim tilt met zijn muzikaliteit het programma naar een hoger niveau, en bovendien weet hij met gortdroge humor de nodige luchtigheid aan te brengen. Dat is zijn kracht. Het publiek hangt aan zijn lippen en ondergaat ademloos zijn verhaal. Waar Tim zich afvraagt ‘wie is de mens?’ stellen wij de vraag: ‘waar ligt zijn plafond?’.’

Richard Groenendijk met Om alles!
De jury: ‘Bij Richard Groenendijk is het drama nooit ver weg. Toch weet hij een heerlijke mix te creëren van een gulle lach en vertedering. Vanuit zijn verontwaardiging en de levensbeschouwing van een nee-denker maar ja-doener neemt hij je mee naar hilarische en ontroerende situaties. Zijn tirades zijn raak, zijn angst om alleen achter te blijven is voelbaar. Zo ook zijn hunkering naar liefde. Het is de kracht van Groenendijk: net als de somberte de overhand lijkt te nemen, breekt de zon door. Hier staat een vakman met een prachtige stem en uitstekende timing.’

Veldhuis & Kemper met Geloof ons nou maar
De jury: ‘Meer dan ooit, misschien zelfs wel voor het eerst, staan Remco Veldhuis en Richard Kemper als zichzelf op het podium. Kwetsbaar in een eerlijke zoektocht naar elkaar, naar zichzelf. Na een jaar pauze confronteren ze elkaar met hun onvolkomenheden – soms oog in oog, soms in harmonie met zeer fraaie liedjes. De voorstelling staat bol van de omhelzingen en de ongemakkelijkheid, de wederzijdse liefde en het onbegrip. Het zeer goed geregisseerde programma zorgt voor een prettig soort wrijving die het beste in het duo naar boven haalt.’

Nominatie Poelifinario in de categorie kleinkunst en tevens winnaar:
Joost Spijkers met Spijkers II
De jury: ‘Deze voorstelling raakt recht in het hart. Een combinatie van de poëtische liedteksten van Peer Wittenbols, vurig temperament en fantastische muziek; een in kleinkunst-land zeldzame mengeling van jazz, balkan, chanson, pop, rock en fado. Met een minimum aan middelen is er een functioneel toneelbeeld gecreëerd, wat alle ruimte laat aan de ongrijpbare, melancholieke energie van Joost. Rauw, puur en vol passie. Prachtig gespeeld, meeslepend ‘verteld’ en mede door de geweldige muzikanten en uitstekende regie tot in de kleinste puntjes verzorgd. Kleinkunst in optima forma. Dit programma stak met kop en schouders boven de andere kleinkunstprogramma´s uit.’

Genomineerd voor de Neerlands Hoop 2018:
Johan Fretz met De Zachtmoedige Radicaal
De jury: ‘In zijn eerste solovoorstelling neemt deze innemende rasverteller het publiek mee op zijn reis naar Suriname. De Zachtmoedige Radicaal is een mooi egodocument, waarin de verbinding wordt gelegd naar de actualiteit. De kracht van Johan Fretz is dat hij met veel passie en flair een belangrijke boodschap uitdraagt die binnenkomt. Fretz confronteert de bezoeker met scherpe vragen en observaties, zonder te veroordelen. Het is een actuele voorstelling die identiteit en tolerantie aan de kaak stelt, op Fretz’ authentieke wijze.’

Martijn Kardol met Bang
De jury: ‘Angst voor de angst, dát zou wel eens materiaal kunnen zijn voor een neurotische cabaretier met controledwang. Martijn Kardol, in één jaar tijd de winnaar van alle cabaretprijzen in Groningen én Leiden, zette na de aanslag in Nice zijn festivalwinnende materiaal bij het grofvuil om Bang te maken. Een actuele voorstelling over angsten en onzekerheden, vol geestige en ontroerende gedachtekronkels, gebracht vanuit een verrassend en functioneel decor. Kardol toont zich met dit sterke debuut een veelbelovend talent.’

Stefano Keizers met Erg heel
De jury: ‘Hier gebeurt iets. Zelfs na afloop – als er al sprake is van een einde – zal ook de meest doorgewinterde toeschouwer hebben gedacht: waar heb ik naar zitten kijken? Duidelijk is dat debutant Stefano Keizers de boel totaal ontregelt en verwart. Onvoorspelbaarheid is zijn grootste troef, en dat maakt het zeer spannend om mee te gaan in zijn gekte. Alles wat hij toevallig met ons wil delen, lijkt op zichzelf te staan, maar keert uiteindelijk allemaal terug en heeft een functie. Met Keizers heeft het cabaret er een nieuwe absurdist bij gekregen.’

René van Meurs met Ik beloof niks
De jury: ‘In zijn derde programma maakt René van Meurs een gedurfde keuze. Hij zet zijn publiek met succes op het verkeerde been en weet met goed getimede stiltes een prettige spanning te creëren. Ook inhoudelijk toont Van Meurs zijn talent. Hij is eerlijk en persoonlijk. Over kwetsbaarheid. Over jezelf in de etalage zetten en de moed die daarvoor nodig is. Daarbij is het toneelbeeld op fraaie wijze vormgegeven. We zien een volwassen comedian, met beheerst spel en scherpe grappen. Met Ik beloof niks zet Van Meurs die welkome grote stap in zijn ontwikkeling.’

Rundfunk met Wachstumsschmerzen
De jury: ‘Retestrak, snoeihard en gruwelijk grof. Yannick van de Velde en Tom van Kalmthout zijn in Wachstumsschmerzen even ontwapenend als brutaal in een grote verzameling pijnlijk foute, maar hilarische en absurde scènes. Het tempo ligt hoog, de energie knalt de zaal in. Het duo is zeer goed op elkaar ingespeeld, scherp geregisseerd en maakt slim gebruik van een vernuftig decor. Rundfunk is een verademing, met cabaret dat de grenzen oprekt én er prettig ver overheen gaat.’

De Poelifinario en Neerlands Hoop zijn in 2003 door de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties (VSCD) in het leven geroepen. De Cabaretjury 2018 bestaat uit voorzitter Nico Baars (WestlandTheater De Naald), Audrey Bolder (regisseur), Esther Hammink (Theaterhotel Almelo), Lineke Kortekaas (Theater De Koornbeurs), Koen Thomas van Leeuwen (journalist Theaterkrant), Charlotte Louwers (Theater De Bussel) en Rob van Wijk (Theater de Stoep).

De Cabaretprijzen worden op 1 oktober in Theater Diligentia uitgereikt. De Nederlandse fotograaf Corbino (Maarten Corbijn) maakt portretten van de winnaars. De gelauwerden krijgen tijdens de prijsuitreiking een symbolisch voorproefje in de vorm van een betonnen camera gemaakt door kunstenaar Doc Visser.

Foto: Joost Spijkers, Robbert van den Broek