‘Ik ben niet voor oorlog, ik ben voor vrede’, zegt Izzie als ze moet kiezen aan welke kant ze staat – Israël of Palestina – bij een potje straatvoetbal. Izzie is elf jaar, haar moeder heeft zich thuis opgesloten en Izzie zoekt troost en betekenis in het schetsboek van haar grootmoeder. (meer…)
‘Do you think I can be a good mother?’ De vraag is de trigger voor bijna-dertiger Abena om op zoek te gaan naar haar verleden en naar haar moeder die haar in de steek heeft gelaten. In Abroad, haar eerste zelfgeschreven voorstelling, verbindt theatermaker Kimberley Agyarko de intergenerationele problemen van haar personage met de grote vragen van het leven én de bijbel. (meer…)
‘Als we het over privézaken gaan hebben, ben ik weg’. Johannes van Dam wil best meewerken aan een toneelstuk over zijn leven, maar ze moeten niet te dichtbij komen. In Proefwerk doet het Amsterdamse gezelschap Toetssteen een geslaagde poging om iets van de geheimen achter de befaamde fijnproever annex knorrepot te onthullen. (meer…)
‘Er was veel mis vroeger maar het was wel beter mis.’ In Alledaags verlies blikken Lineke Rijxman en Willem de Wolf terug op leven en werk. Een voorstelling vol melancholie, bekentenissen, zielenpijn en humor, in een volstrekt eigenzinnige mix van absurdisme, radicale eerlijkheid en krankjorume bespiegelingen. (meer…)
In de lange intro van Let’s Get Louder maant Stephanie Louwrier het publiek de verwachtingen naar beneden bij te stellen. Ze wil ons behoeden voor teleurstellingen. In haar nieuwe show zegt ze de ultieme uitdaging aan te willen gaan: ongefilterd eerlijk zijn over alles wat er in haar omgaat. Uiteindelijk valt dat toch tegen. (meer…)
In Hen houdt de kip de mens een spiegel voor. Een lachspiegel welteverstaan, met even pijnlijke als geestige vervormingen van mensen- en dierengedrag. Het is een tragikomische meta-vertelling waarin de verhouding tussen mens en dier, grensoverschrijdend gedrag en, niet te vergeten, de gevoeligheden van de acteurs zelf aan de kaak worden gesteld. (meer…)
Een teveel aan goede bedoelingen kan danig in de weg zitten. Orchestra Soledad beoogt ‘een zacht pleidooi om elkaar te omarmen’ te zijn. De voorstelling gaat over dissociatie, eenzaamheid en depressie, maar er worden zoveel lagen over elkaar heen gelegd dat de toeschouwer vooral verward achterblijft. (meer…)
‘Het is mooi als je ernaar verlangt en het is mooi als het voorbij is, en daartussen door rommelt iedereen maar wat’, mijmert Adam. Dat geldt voor de eerste keer seks maar net zo goed voor alle andere dingen in het leven. In Hulde! kijken Adam en Geesje samen terug op zeventig jaar ‘maar wat aanrommelen’. Een hartverwarmende trip down memory lane. (meer…)
In een kolderieke en soms hilarische voorstelling rond het mythische personage Fere – reuzin of engel, vogel of mens – maakt collectief Blond & Cynisch een reis van Londen naar Sint-Petersburg en Siberië. Queer liefdesverhaal, bizar sprookje, feministisch manifest, geestige satire: het zit er allemaal in. (meer…)
