Dagelijks theaternieuws, recensies en vacatures
De ondertitel bij de nieuwe voorstelling van mimetheatergroep Bambie kon niet raker zijn: een grote zoektocht in het kleine. Bambie Nul is een treffend miniatuurtje over het allesomvattende menszijn. Uiteraard in de vertrouwde stijl van Bambie, dus met een plant, een boterham, platenspeler en een fles Spa. (meer…)
‘Dit was leuk én grappig’, zegt Lou van vier jaar na de voorstelling. Met leuk bedoelt ze, denk ik, dat het fijn verrassend spannend was om naar te kijken, en met grappig dat ze hard heeft moeten lachen. Ze zat inderdaad vaak op het puntje van haar stoel, om dan recht te veren, te schateren, met haar hand op haar mond zich naar achteren op haar stoel te laten vallen, even te blijven liggen, om dan weer langzaam naar voren te schuiven en intens te kijken naar wat er op het podium gebeurt. Op het ritme van de voorstelling. (meer…)
Met Frou Frou keert Jochem Stavenuiter, van de vorig jaar herrezen mimetheatergroep Bambie, terug naar een personage dat hij eerder speelde als onderdeel van een groot ensemble in Fellini van het Noord Nederlands Toneel. Nu is clown Frou Frou alleen, filosoferend over lichtsnelheid en de oneindigheid, struikelend over gedachten en decorstukken. (meer…)
Aan de buitenkant lijken ze het perfecte koppel – angstaanjagend perfect eigenlijk. Het stel omschrijft zijn eerste ontmoeting met haar familie als een gelukzalige kerstavond. Haar hele familie, inclusief haar ‘little baby sister’, zat lachend en drinkend aan het kerstdiner. Die schijn van perfectie blijkt al snel een enorme façade. (meer…)
Slakken zijn doorgaans tweeslachtig: ze hebben zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen. Op de grote breedbeeldtelevisie die in het midden van de speelvloer hangt, komen fragmenten uit natuurdocumentaires over tweeslachtige dieren voorbij. Ondertussen speelt zich voor die televisie een minstens zo opmerkelijke ‘natuurdocumentaire’ af: Wo-man is een theatraal onderzoek naar de tweeslachtigheid die in de mens besloten zit. (meer…)
Van een groep rennende mensen gaat een bijzondere aantrekkingskracht uit. Of het nu de marathon van Rotterdam of Berlijn betreft of, voor mij wat dichter bij huis, de 4 mijl van Groningen, steevast overtreft het aantal toeschouwers langs de weg het aantal deelnemers erop. (meer…)
