Mime

Mime Vormen van opdringerigheid – part one - Collectief Het Paradijs

Met Vormen van opdringerigheid – part one laat Collectief Het Paradijs de voorlopige resultaten zien van hun eerste creatieproces na de succesvolle afstudeervoorstelling Paradijsvertraging. Het voelt nog ietwat prematuur. (meer…)

Mime Grond - Nick Deroo, Mimeopleiding, Festival Karavaan

Festival Karavaan toont theatervoorstellingen op uiteenlopende locaties boven het Noordzeekanaal. Op één dag zag ik voorstellingen in de duinpannen in Egmond aan Zee, in een stal van een boerderij bij Heerhugowaard en, waarom ook niet, in een uitvaartcentrum in Alkmaar. In die laatste locatie speelt de komende anderhalve week de verstilde mimevoorstelling Grond. (meer…)

Mime Le Bal - Jakop Ahlbom Company

De sjofele man uit de jaren dertig komt  het danslokaal binnen, waar de bezoekers net lekker de roaring twenties aan het vieren zijn. Zijn aanwezigheid, die de vrolijkheid confronteert met de armoede en de crisis die buiten dreigen, is hier niet gewenst. Dit moment zet al vroeg in Le Bal, de nieuwe voorstelling van Jakop Ahlbom Company, de toon. Een nieuwe tijd stapt de oude in. Met ieder tijdvak, van 1918 tot nu, een eigen klank, een eigen kleur en een eigen thematiek. Maar ook met steeds terugkerende mechanismen die in een eeuw tijd niet blijken te veranderen. En daarin schuilt meteen zowel de kracht als de zwakte van Le Bal. (meer…)

2 Mime What We Leave Behind - Theater Utrecht, Davy Pieters

In eerdere voorstellingen onderzocht Davy Pieters de invloed van de huidige beeldcultuur op onze samenleving. Zo keek zij in Re-enactment of the Now vanuit de toekomst terug op 2016. In What We Leave Behind doet ze samen met zestien performers precies het tegenovergestelde: hoe bepalen beelden uit het verleden hoe we naar het hier en nu kijken? En specifieker: hoe bepalen iconische schilderijen, film- en nieuwsbeelden hoe we interpreteren wat we zien? (meer…)

Mime Amsterdam XXX jr. - ITA-junior

De belangrijkste constante in deze voorstelling is de massa aan mensen, die voortdurend in beweging is, zich als een autonoom organisme door de stad beweegt. Diezelfde massa vind je terug op het Leidseplein voor het theater, bij het Rijksmuseum, in metrostations, in heel Amsterdam. Het is de massa die Amsterdam definieert, en die, als je erop inzoomt, een hoop te vertellen heeft. (meer…)

Mime Bambie Nul - Bambie

De ondertitel bij de nieuwe voorstelling van mimetheatergroep Bambie kon niet raker zijn: een grote zoektocht in het kleine. Bambie Nul is een treffend miniatuurtje over het allesomvattende menszijn. Uiteraard in de vertrouwde stijl van Bambie, dus met een plant, een boterham, platenspeler en een fles Spa. (meer…)

Mime Nesten (4+) - fABULEUS

‘Dit was leuk én grappig’, zegt Lou van vier jaar na de voorstelling. Met leuk bedoelt ze, denk ik, dat het fijn verrassend spannend was om naar te kijken, en met grappig dat ze hard heeft moeten lachen. Ze zat inderdaad vaak op het puntje van haar stoel, om dan recht te veren, te schateren, met haar hand op haar mond zich naar achteren op haar stoel te laten vallen, even te blijven liggen, om dan weer langzaam naar voren te schuiven en intens te kijken naar wat er op het podium gebeurt. Op het ritme van de voorstelling. (meer…)

Mime Frou Frou - Bambie

Met Frou Frou keert Jochem Stavenuiter, van de vorig jaar herrezen mimetheatergroep Bambie, terug naar een personage dat hij eerder speelde als onderdeel van een groot ensemble in Fellini van het Noord Nederlands Toneel. Nu is clown Frou Frou alleen, filosoferend over lichtsnelheid en de oneindigheid, struikelend over gedachten en decorstukken.   (meer…)

Mime B&K 4ever - Øystein Johansen, Bunnyhead Productions

Aan de buitenkant lijken ze het perfecte koppel – angstaanjagend perfect eigenlijk. Het stel omschrijft zijn eerste ontmoeting met haar familie als een gelukzalige kerstavond. Haar hele familie, inclusief haar ‘little baby sister’, zat lachend en drinkend aan het kerstdiner. Die schijn van perfectie blijkt al snel een enorme façade.  (meer…)

Mime Wo-man - Golden Palace

Slakken zijn doorgaans tweeslachtig: ze hebben zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen. Op de grote breedbeeldtelevisie die in het midden van de speelvloer hangt, komen fragmenten uit natuurdocumentaires over tweeslachtige dieren voorbij. Ondertussen speelt zich voor die televisie een minstens zo opmerkelijke ‘natuurdocumentaire’ af: Wo-man is een theatraal onderzoek naar de tweeslachtigheid die in de mens besloten zit. (meer…)