In tegenstelling tot alle andere commentaren vond ik het wel grappig. Was zeker geen hoogstandje en ook niet wat we ervan hadden verwacht maar het was ok.
Ik vond de voorstelling nogal heftig ,dat over borst kanker gespeeld wordt ,dat verwacht je niet als je naar een gezellige avond gaat .ik zat met mijn vriendin die dit getroffen heeft ,het was nogal pijnlijk ,jammer
Ik had willen reageren op Jonas, maar Paul verwoordt precies wat ik wilde zeggen. De Theaterkrant neemt elk genre serieus, en “dit” of “dat soort” voorstellingen lijkt mee een vreemd onderscheid. Tenzij Jonas bedoelt dat musical niet serieus te nemen valt natuurlijk. In dat geval is het nog veel kwalijker.
Ik heb een vraag omtrent de cabaretgroep Vrouw Holland,ik was nl. op zoek en zag dat deze groep in 2018 gestopt was ,zijn er dvd s waar de hele opname van alle voorstellingen te koop zijn .?
Wat toevallig Viktor, mijn dochter van zes zei dat ook. Niet met dezelfde woorden, maar ze had echt wel een paar vragen over het verhaal. Vandaar dit zinnetje in deze recensie.
Wat bedoel je met ‘dit soort voorstellingen’? Ik ben er heel blij mee dat Theaterkrant zich richt op de volle breedte van het theateraanbod. Daar horen ook entertainende musicals en shows bij. Net zo goed als bij dans en toneel zitten daar geslaagd en minder geslaagde producties bij. Ik zou niet weten waarom Theaterkrant een onderscheid moet maken tussen ‘dit soort’ en ‘dat soort’ voorstellingen. Die tijd is geweest!
Ik sluit me bij de vorige reacties aan. Afgelopen week in IJsselstein geweest. Wat een tegenvaller!!! Af en toe hoorde je een klein lachje in de zaal, dus wij waren vast niet de enige die het tegen vonden vallen. Wilde eigenlijk in de pauze de zal al verlaten, maar hoopte op een betere 2e helft. Helaas!!
Hartelijk dank voor uw reactie. Ik hoop dat U niet wordt teleurgesteld. Als ik me goed herinner, was ik niet zo onder de indruk van de zanger die Nabucco zong. Hij deed alles met overgave maar het klonk weinig idiomatisch. Een mooie voorstelling toegewenst.
PS Wat Het Groen betreft: door het sobere decor (altijd prijs bij mij), uitgevoerd in de voor ogen meest rustgevende kleur, krijgen de hollende, gesticulerende en veelvuldig ter aarde stortende zangers alle ruimte en aandacht. Lijkt mij zo.
Mijn opgenomen Arte- registratie uit Zürich heb ik meerdere keren bekeken opdat ik binnenkort in A`dam mijn aandacht `ongestoord` op het muzikale kan richten. Waar u zegt, meneer Duppen, dat de DNO-uitvoering muzikaal veel beter is dan de Züricher productie, dan belooft dat nog wat want ik heb bijzonder genoten. Zoals steeds een veelzijdige recensie en ook verwijzingen naar Nederlandse producties uit het verleden weet ik altijd zeer te waarderen.
Grimmig? Integendeel. Juist heel origineel en grappig. Net als de muziek die door de recensent(e?) onheilspellend wordt genoemd. Geen idee hoe iemand die geluidjes met af en toe een soort golven of gebrom onheilspellend kan vinden. Het begin van deze voorstelling was zeer boeiend, dat veranderde later, het werd een soort meditatie, heel zintuiglijk, waar ik eerlijk gezegd ook wel een beetje van in slaap viel. Maar ik vond het erg aangenaam. Het had iets onvoorspelbaars, ik vroeg me af of de dansers aan het improviseren waren, al vermoed ik van niet. Maar die indruk maakte het. Ik vond het een veel mooiere voorstelling dan de ‘Gran Boléro’ van een paar dagen eerder die toevallig ook door deze recensent(e?) is gezien en besproken. Daar vond ik aanvankelijk echt helemaal niets aan. Ik dacht dat dat misschien kwam omdat ik net twee keer ‘Venezuela’ van Batsheva had gezien, een voorstelling die me echt overweldigde, ontroerde en door elkaar schudde met prachtige dansers, allemaal sterke persoonlijkheden. Dat was bij Gran Boléro absoluut niet het geval, integendeel. Iedereen stond netjes op elkaar te wachten en deed zijn kunstje. Niks aan. Tot zo’n 20 minuten voor het einde toen het spannender werd omdat iedereen doodmoe werd. Het was afgelopen en ik dacht: nu moeten ze opnieuw beginnen, dan wordt het misschien echt mooi :) Anyways, het ging over bovenstaande voorstelling. En dat smaken weer eens verschillen.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.
Van Bonjour op Spetterende Letteren
Van Robert op The Great Wonder
Van Sara van der Kooi op Het laatste koekje (3+)
Van Gerrit op Sorry baby
Van Karin op Mijn man begrijpt me niet
Van Jose Gademan op Opvliegers 5: Op safari
Van Louis van Beek op Verliefd op Ibiza
Van Viktor Griffioen op Het laatste koekje (3+)
Van Rini Schildkamp op Vrouw Holland stopt na twintig jaar
Van Sara van der Kooi op Het laatste koekje (3+)
Van Jella op Deep ocean
Van Paul op Verliefd op Ibiza
Van Jonas op Verliefd op Ibiza
Van Monique van Tuijl op Mijn man begrijpt me niet
Van Rudolph Duppen op Nabucco
Van Kersten van den Berg op Nabucco
Van Kersten van den Berg op Nabucco
Van Marianne vd Heijden op Martijn Fischer opnieuw Hazes in 'Hij gelooft in mij'
Van Maud Bredius op ANΩNYMO
Van Viktor Griffioen op Het laatste koekje (3+)