Het duo Kees & Eddie mag dan een vaste waarde zijn op de Parade, ditmaal maken ze zich er wel erg gemakkelijk vanaf. De Paradevoorstelling Nordiner is een nietszeggend niemendalletje, dat nergens echt grappig wordt en vooral volstrekt inspiratieloos aanvoelt.

Het verhaal speelt zich af in de gevangenis. De speelvloer is in tweeën gedeeld: links de cel, rechts het kantoor van de bewaker. In de cel zitten gedetineerden 3DD13 (Eddie B. Wahr) en K33S (Kees van der Vooren), als stripfiguren in gestreepte gevangenispakken. Hun bewaker (Rogier in ’t Hout) is een onhandige, schrikachtige, sullige knul – die de wc niet kan vinden als hij hoognodig moet, of die uit pure dommigheid zijn gevangenen eenvoudig een vijl in een taart laat binnensmokkelen. Als u nog meeleest: dit is inderdaad het niveau van deze voorstelling.

Er is wat halfslachtig geneuzel over de keuze van het eten, wat flauwekul over het gewicht van een sleepkogel ten opzichte van de gevangene, gemijmer over een vakantie naar Frankrijk. En ach, waarom dan ook niet maar meteen gaan? En dus beloven ze hun bewaker echt terug te komen, en sukkelen ze naar buiten, op naar Frankrijk, en weer terug, want er moest nog een ontknoping aan het stuk die ik hier voor de vorm niet prijs zal geven.

Het verhaaltje zal de makers dus kennelijk een zorg zijn, maar ook in de goede timing en droge humor schiet deze voorstelling tamelijk tekort. De uitgestreken mimiek van Wahr en het sympathieke gezicht van Van der Vooren daarnaast zorgen heus wel eens voor een komische aanzet, maar het is wel erg minimaal. Ook muzikaal blijft de voorstelling voornamelijk in de gimmick hangen.

Nordiner betekent, in minder mooi Nederlands, gevangenismaaltijd. Een prachtige titel, die van iets banaals iets poëtisch maakt. Een kwaliteit die Kees & Eddie en Rogier ditmaal verder helaas totaal onbenut laten.

Foto: Neeltje de Vries