Dagelijks theaternieuws, recensies en vacatures
Tuur Devens (1951) is Nederlander van geboorte maar woont al tweederde van zijn leven in Vlaanderen (Hasselt). Hij is oud-docent Nederlands, Duits en Theater en schreef de afgelopen veertig jaar artikelen en essays over theater, dans en literatuur in kranten en tijdschriften. Hij geeft gastcolleges aan hogescholen en inleidingen bij theatervoorstellingen en publiceerde in boekvorm over figurentheater en circustheater. Hij zat twaalf jaar in de adviescommissie Theater voor ministerie van Cultuur van de Vlaamse Gemeenschap en is nu lid van de theatertekstcommissie voor het Vlaams Fonds der Letteren. Voor Theaterkrant.nl schrijft hij over Vlaams theater, jeugdtheater, en figuren- en objectentheater.
Kijk, zie hem daar staan, armen omhoog, ‘de Kleinste onder onze Literaire Grootheden’. Tom Lanoye, ‘meervoudig feestbeest’, is zestig, veertig jaar auteur en dertig jaar samen met de liefde van zijn leven. Redenen genoeg om te vieren.
Deze keer is het geen kikker die in een prins verandert, maar een varken. Maar die metamorfose geldt alleen in de nacht voor de ogen en in de armen van de prinses, overdag blijft het een varken. De koning moet niets van zo’n schoonzoon hebben en tovert hem weg. De prinses gaat op zoek naar haar knuffelgeliefde, ze zoekt in alle uithoeken van het rijk, en ondertussen neemt haar zwangerschap toe. Uiteindelijk vindt ze haar varken, en ze baart een best wel schattige knuffelbaby. (meer…)
Mokhallad Rasem, theatermaker bij het Toneelhuis (B) is van Iraakse afkomst. Kuno Bakker, theatermaker bij Dood Paard (NL), is Nederlander. Beiden wonen in Antwerpen, zijn inwijkelingen in ’t Stad. Ze keuvelen en filosoferen samen over diverse onderwerpen. Soms zijn ze het eens, soms niet. Ze overstijgen diversiteit in De verse tijd. (meer…)
Het is even moeilijk om te begrijpen dat een kind van 10 doorheeft dat een meisje erop uittrekt om rampen te leren kennen. Greetje is geboren in een dorp met zeer sombere mensen en die hebben haar verteld dat rampzalige gebeurtenissen voor verandering kunnen zorgen. En verandering wil ze in haar droef dorp. (meer…)
Het is de vijfde Hamlet-bewerking die Jan Decorte nu brengt. Als student heeft hij de eerste keer het stuk aangepakt in Hamlet Onvoltooid (1976), nu doet hij dat weer helemaal anders met twee jonge studenten: Ellis Meeusen en Lissah Adeaga, die in het laatste jaar van hun toneelopleidingen zitten. (meer…)
Een dadaïstische inslag is Tuning People niet vreemd. Hun vorige theater- en dansproducties bewezen dat voldoende. Zeker wat vormgeving en enscenering betreft waren die voorstellingen soms hilarisch knettergek, dan wat meer getemperd. Maar vaak raak. Onbewust, denk ik, lijken ze inspiratie te halen uit klank- en vormmateriaal van een eeuw geleden, uit de tijd van het modernisme met dada en Bauhaus. (meer…)
Daar staat hij, gebogen, zijn hoofd steeds afwendend van de microfoon, alleen vooraan op dat grote podium. Achter hem hangt een groot doek met De school van Athene van de renaissanceschilder Rafaël met filosofen en keuvelende mensen in hun zoektocht naar De Waarheid. Daar staat hij, een jongen in kostuum. Hij wil, hij moet iets zeggen, hij bukt zich naar de microfoon, zijn lippen bewegen, even, er komt geen klank uit. Hij beeldt iets uit. Maar wat? Zijn zoektocht naar waarheid? Hij probeert nog eens, en nog eens. Hij is een van zeven jongeren (tussen de zestien en twintig) met een psychische kwetsbaarheid die de scène bevolken. (meer…)
In het lied over de vier heemskinderen trekken de broers in het Oost-Vlaamse Dendermonde rond op hun ros Beiaard. De mensen van de buurtstad Aalst zijn jaloers. En dat maakt die van Dendermonde sterker. Zij hebben zich het ros en het verhaal toegeëigend. Om de tien jaar houden ze in Dendermonde een ommegang met een reuzenpaard en met vier broers daarop. Frans Pollux, huisauteur en acteur van Toneelgroep Maastricht, heeft het verhaal echter naar Maastricht verplaatst. Het is een plezierige vertelling geworden over de avonturen en lotgevallen van ridders in de tijd van Karel de Grote. Met veel weetjes en uitleg over de verschillen tussen nu en de Middeleeuwen en met muziek uit die tijd, de gregoriaanse gezangen. (meer…)
In het voorgesprekje wordt aan de kinderen gevraagd wat het woord wonderkamer bij hen oproept. Een kind hoopt op wonderen. Dat er iets wonderlijks te zien is, iets dat verrast. Dat kind had dus een juist beeld van wat een wunderkammer te bieden zou moeten hebben. Een enthousiaste nieuwsgierigheid is gewekt. En de eerste productie Les Soeurs van het kunstenaarscollectief WIThWIT dat onder de vleugels van Theater FroeFroe opereert, was bijzonder en dat belooft dus ook voor nu. (meer…)
