Elise van Dam

Ergens halverwege Paradijsvogel, de Paradevoorstelling van Toneelgroep Oostpool, gaat Rick Paul van Mulligen de dialoog aan met zichzelf. Die zelf blijkt een stuk minder spraakzaam dan de uitbundige versie die ons tot dan toe … Lees verder

‘Amerika ziet zichzelf door een filter’, schreef James Baldwin. Het grootste deel van de voorstelling Democracy in America van de Italiaanse theatermaker Romeo Castellucci, kijken we door een doorschijnend scherm heen, soms zelfs door twee. … Lees verder

‘Al mijn films hebben te maken met mijn eigen angsten’, heeft filmmaker Michael Haneke weleens gezegd. Dat dit ook voor Ingmar Bergman gold, is geen vergezochte veronderstelling. Thema’s als de dood, seksualiteit en de vrouwelijke … Lees verder

Het woord huis zal de meeste mensen een aangename associatie geven. De geborgenheid van een thuis, de warmte van thuiskomen. Maar zet er Ibsen voor en dat woord krijgt een heel andere connotatie. Want in … Lees verder

Ik weet nog goed dat ik de film Elephant van Gus van Sant zag. Het was op de middelbare school, een middag waarop we vroeg uit waren en we besloten met een groepje vrienden naar … Lees verder

Jazz is conversatie. Meerstemmigheid in muziek is geen zeldzaamheid, maar in jazz worden gesprekken gevoerd, monologen afgestoken, laaien discussies op die (zeker in de free jazz) niet altijd tot overeenstemming leiden. In de voorstelling … Lees verder

In Imagine the Silence onderzoeken drie jonge actrices in een regie van Silvia Andringa de complexiteiten van identiteit, van uitvinden wie je bent in een web van vooroordelen en (mis)concepties.

‘Kunnen we anders gewoon terug … Lees verder

Als ik één woord zou mogen kiezen om de toneelklassieker Wie is er bang voor Virginia Woolf? te beschrijven dan zou dat zijn: kietelen. Want kietelen lijkt een relatief onschuldig spelletje, maar als je het … Lees verder

Onder de vleugels van De Warme Winkel krijgt jong theatertalent in De Hotshop de kans een voorstelling te maken. Met The Dreaming & Een hertje, beschadigd worden twee van die voorstellingen als tweeluik gepresenteerd.

Wat … Lees verder

Jeanne d’Arc mag dan misschien niet eindigen op de brandstapel in Friedrich Schillers stuk, het maakt de dood niet minder aanwezig. Regisseur Theu Boermans imponeert in zijn enscenering zoals vaker met een groots decor, dat … Lees verder