Oerol

Het publiek wacht dan wel geduldig tot de deuren van de zaal opengaan om André Manuels en Geert Hautekiets muzikale trip XIX te beleven, het moet toch eerst even door een strenge selectie. Op de … Lees verder

Ergens middenin de bossen halfweg Terschelling ligt een ellipsvormige catwalk. Aan drie zijden daarvan staan tribunes, er bijna tegenaan geplakt. De vierde biedt uitzicht op het uitgestrekte woud. Als het eerste meisje haar rondjes komt … Lees verder

Wat de weersomstandigheden betreft is deze editie van Oerol een van de mooiste van de afgelopen jaren. Na een wat stroeve start laven makers en bezoekers zich aan de zon. Veel roodverbrande koppen en schouders … Lees verder

Het is lente, een nacht zonder maan in een kleine stad. Zo begint Onder het Melkwoud van de Welsh dichter Dylan Thomas. Hij schreef het als hoorspel voor de BBC in 1954, maar de kracht … Lees verder

Route Mortel van de jonge regisseur Thabi Mooi gaat over de laatste momenten van het leven. De Oerol-voorstelling bestaat uit drie delen: een audioroute door het bos, een korte film en een ritueel waarin het … Lees verder

Zoals een begrafenis weleens uitloopt op een feestje, eindigt het requiem voor onze planeet bij Theater Artemis met een hele-hele-hele-hele lange optocht. De vraag is of die in paradisum zal leiden, of domweg de afgrond … Lees verder

‘Het is het decor dat de ontroering wekt als het ware, meer dan de gebeurtenis zelf.’ Een warme mannenstem uit de koptelefoon brengt ons de eerste woorden van dichter Rutger Kopland terwijl we op Oerol … Lees verder

De houten kont is een bekend Oerol-fenomeen. Met andermans knieën tussen jouw schouderbladen en de jouwe in de rug van degene die voor je zit, zit je als het tegenzit twee uur klemvast op een … Lees verder

Zeg niet dat het Oerol-publiek niet braaf is. Hoewel tamelijk duidelijk op de schuurdeur aangegeven staat dat men vrij mag bewegen in de ruimte, ploft iedereen direct na binnenkomst neer op de geïmproviseerde bankjes. Die … Lees verder