Het mooie aan jeugdtheater, goed jeugdtheater, is dat het soms onverwacht wijze of ware uitspraken aan kinderen ontlokt. In BestFriends verwoordt een meisje op de eerste rij treffend waarom ze een mensenvriend verkiest boven een robotvriend: ‘Het is fijn als je vrienden weleens fouten maken.’ (meer…)
Wie opgegroeid is met De Nederlandse Liederenbank, herinnert zich vast nog wel hoe enthousiast de klas de nadruk legde op de regel: ‘Toen Pierlala in ’t kistje lag met bei’ zijn billekens bloot’. Voor recentere generaties is Annie MG Schmidts ‘Ik ben lekker stout’ een actueler voorbeeld. (meer…)
In Duizend-en-een-nacht vertelt Sheherazade zulke mooie verhalen, dat ze de sjah 1001 nachten lang weet te boeien. Dat is best knap, maar had ze ook zich staande gehouden voor een groep scholieren? TG Griot in ieder geval wel. Tijdens 40Rovers, hun bewerking van Ali Baba en de veertig rovers, kun je een speld horen vallen in de zaal. (meer…)
De prins moet trouwen. Alleen in het sprookje dat Dook van Dijck bedacht, is niet met wíe het probleem (om dat te bepalen heeft moeder een sportieve ‘prinsessenderby’ uitgeroepen). Hem gaat het erom waarín hij moet trouwen: een pak! Liever trekt hij een zwierige jongensjurk aan, maar dat mag niet. (meer…)
Wie praat over muziek, praat over tijd. Oorkaan Ensemble neemt dit alomvattende, mysterieuze gegeven en bouwt er met vijf musici en een heleboel instrumenten een theatraal concert omheen. In Tempo (7+) staat het veranderende tempo van de gespeelde klassieke muziek centraal. (meer…)
Van den vos Reynaerde bewerken tot een betoog tegen fossiele brandstoffen en voor vegetarisme, dat klinkt gezocht, en toch werkt het in de jeugdvoorstelling Reinaert de V. van Holland Opera. (meer…)
Het decor dat altijd achteraan op het toneel staat, komt nu naar voren, en speelt de hoofdrol. Benjamin Verdonck en co trekken aan de touwtjes en brengen voorwerpen in bewegingen, laten ze verschijnen, verschuiven en verdwijnen. Zo zijn we dat van Verdonck gewend: hij plaatst liever dingen dan mensen voor het voetlicht. (meer…)
Heel soms zie je na ruim vijfendertig jaar professioneel theaterbezoek in binnen- en buitenland iets wat je nog nooit eerder zag. Zoiets was de voorstelling De Vliegende Hollander in het Amsterdamse Marionettentheater. Ongelooflijk mooi. Spectaculair door de ogenschijnlijke eenvoud. (meer…)
Voor Liegebeesten lieten regisseur Ada Ozdogan en schrijver Daniël van Klaveren zich inspireren door het werk van de wereldberoemde animatiefilmmaker Hayao Miyazaki. Vooral in de spelregie en het kostuumontwerp zijn de invloeden van de meester goed terug te vinden. (meer…)
De première van Klokgelui was op de koudste en gladste avond van het jaar in de Thomaskerk in Amsterdam-Zuid. Niet in de theaterzaal, maar in de kerkzaal, met gebruik van preekstoel, kerkorgel en verschillende andere muziekinstrumenten, voorop natuurlijk de mooie, warme altviool van Esther Apituley. (meer…)
