Tobias van Kaam vond het makkelijker om aan zijn vader te vragen of hij zin had om samen een filmpje te kijken, dan om hem te vertellen dat hij hem miste. Inmiddels is zijn vader overleden. Stiekem hoopt hij dat zijn vader weleens terugkeert als mus, de vogel waar hij van hield maar die hij niet gevangen kreeg. Van Kaam gelooft niet in God, maar als er iets is in deze absurde wereld, moet het op z’n minst gevoel voor ironie hebben.
De dood van zijn vader vormt een rode draad in de korte cafésolo Met een vleugje optimisme, waarmee Van Kaam dit weekend op het Café Theater Festival in Café Stathe staat. Daarin neemt Van Kaam het publiek via de oerknal mee richting de dinosaurussen, langs die fatale meteoriet, naar – ultieme anticlimax – de zoogdieren. ‘What the fuck is dat voor kutontwikkeling? Toch? Dat is toch niet hoe evolutie werkt?’
Van Kaam studeerde in 2022 af aan de cabaretopleiding van de Koningstheateracademie in Den Bosch. Hij trekt de toeschouwer met absurde gedachtenkronkels moeiteloos zijn verhaal in. Alles is verkeerd in zijn beleving: bij de DELA kun je gezellig koffie drinken, bij de HEMA-restauratie hangt een grafstemming. Hij fantaseert hoe hij een hele rits aan uitvaartmedewerkers vermoordt, heeft een haat-liefdeverhouding met hamsters en is als jongvolwassene kinderlijk dol op dino’s. In zijn absurde perceptie is kortom geen enkele logica te bekennen.
De paradox is dat Van Kaam binnen dat gebrek aan logica, juist enigszins voorspelbaar blijft. Met een vleugje optimisme wisselt rare, bizarre wendingen af met persoonlijke en intieme scènes, maar het vliegt in beide gevallen nergens lekker uit de bocht. Hij boogt weliswaar op een fijn acteertalent, maar zijn typetjes (de lompe Brabanders, de kakkineuze CEO) zijn niet altijd even origineel. Zijn grillige gedachte-uitstapjes bieden hem ook veiligheid: als het echt intiem of gevoelig wordt, kan hij gemakkelijk weer even een gekke associatie in het absurde doortrekken. Daardoor blijft de voorstelling over de linie ook enigszins gevaarloos.
Met een vleugje optimisme is al met al een sympathiek half uurtje cabaret, maar zou baat hebben bij een vleugje radicaliteit.
Foto: Jeroen Hijmans
Lees hier alle minirecensies over het Café Theater Festival 2024 in Utrecht.
