In zijn woonplaats Breda is acteur en regisseur John Lanting overleden. Lanting werd vooral bekend met zijn gezelschap Theater van de Lach, waarmee hij vanaf de jaren ’70 kluchten van onder anderen Ray Cooney speelde, die ook op televisie werden uitgezonden. In 1987 kreeg hij de Johan Kaartprijs vanwege zijn verdiensten voor blijspelkunst en theateramusement.

John Lanting werd in 1930 in Overveen geboren en ging in de jaren ’50 in Amsterdam naar de toneelschool. Hij speelde een aantal jaar bij het Rotterdams Toneel (later Nieuw Rotterdams Toneel), waar hij in stukken van Ibsen, Molière en Beckett stond. Zijn doorbraak kwam in 1964 met de solovoorstelling De Aap naar Kafka, geregisseerd door Erik Vos. Daarna werkte hij bij Lurelei Cabaret en bij het satirische televisieprogramma Hadimassa.

In 1972 richtte hij met producent Jacques Senf het Theater van de Lach op, waarmee hij kluchten en blijspelen maakte zoals Nee schat, nu niet (1978), Een kus van een Rus (1980), Een scheve schaats (1981) en Japon over het balkon (1994). In 1996 stopte hij met spelen.

Hij schreef daarna nog twee boekjes: Klucht is zo gek nog niet – aanwijzingen voor klucht spelen voor amateurs – en En clown zou ik worden! – een korte autobiografie. Hierin categoriseert hij de verschillende soorten lach in een theaterzaal: de gniffellach, de harde lach, de achter-de-hand-lach, de besmuikte lach en ‘windkracht acht’ – als de zaal niet meer bijkwam. John Lanting is 88 jaar geworden.

John Lanting in de Theaterencyclopedie.

Beeld John Lanting (midden) in Een scheve schaats (1981) foto Hajo Piebenga met dank aan Theatercollectie Bijzondere Collecties UvA (Stichting TiN)