Film

Authentieke schoonheid en emotie tegenover het gevoelsleven en uiterlijk van een robot: daar gaat het om in de film Coppelia, een film die de dans van Het Nationale Ballet (HNB) combineert met een Disney-achtige sfeer. (meer…)

We zien vier vrouwen die aan de camera vertellen hoe angsten en onzekerheden altijd aanwezig zijn. Ze staan op het randje van de afgrond, van zichzelf verliezen in hun eigen gedachten en hieraan onderdoor gaan. Zo start de film Mother Melancholia. Het is één van de films in de categorie Shorts XL van Cinedans Fest, dat deze week internationale dansfilms presenteert.
(meer…)

We zien een rijstveld met kabbelend water. Er klinkt het ruisen van de wind. Daarvoor rennen dansers als vogels over het toneel, maken bewegingen zo subtiel als een zacht briesje en stampen stevig met hun voeten in de aarde. Bij elke stamp klinkt er een diepe drum. Zo start de film Rice van Cloud Gate Dance Theatre uit Taiwan. De film wordt vertoond bij het Cinedans FEST dat vanaf morgen vijf dagen lang de state of the art van de internationale dansfilm presenteert.  (meer…)

In Hissy-fit richt choreograaf Christian Guerematchi zich op zwarte woede: de innerlijke furie die ontstaat als gevolg van levenslange onderwerping aan uitsluiting, discriminatie en racisme. Aan de voorstelling ging een inhoudelijk onderzoek vooraf waarin Guerematchi onder andere de controversiële theorie van het afro-pessimisme onderzocht, en in gesprek ging met drillrappers.  (meer…)

In Altijd alles anders dompelt documentairemaker Christiaan van Schermbeek zich onder in de werkmethode van Paul Röttger, directeur en regisseur van Theater Babel Rotterdam. Het levert een mooi portret op van een theatermaker die radicaal op inclusie is gericht, maar de extreem beperkte blik van de film roept veel onbeantwoorde vragen op. (meer…)

Ruim twee jaar  geleden zorgde De Warme Winkel voor een opgewekte kolderversie van De drie musketiers van Alexandre Dumas. Wat een feestje was dat in het Amsterdamse Bos bij de ondergaande zon. Als het zo lollig was als locatievoorstelling, dan moet het ook wel lollig zijn als speelfilm, dacht filmmaker Sam de Jong. Nee dus. Wat een vergissing. (meer…)

In de Accent-zaal van Stadsschouwburg De Harmonie in Leeuwarden staan twee tribunes tegenover elkaar. Als voor een modeshow, of een steekspel van ridders te paard. Maar deze opstelling heeft een ander doel. We gaan een film zien. Of meer precies: twee films, gelijktijdig vertoond op twee grote beeldschermen – het ene links van ons, het andere rechts. (meer…)

Tante Iki heet de zeldzaam knappe documentaire over de met prijzen overladen actrice Sigrid Koetse, gemaakt door haar neef, filmmaker Wytse Koetse (1979). Waarom Tante Iki? is de eerste vraag die de filmmaker en tegelijk cameraman aan Koetse stelt: ‘Niemand kon Sigrid uitspreken, het werd altijd, zoiets als “iki”, daarom.’ Ontluisterend is de film ook, Koetse (1935) werd op 6 september 86 jaar, in de film is ze nog net geen 85. En ze leeft in grote eenzaamheid. (meer…)

Negen jaar en twaalf delen heeft het Karlijn Kistemaker gekost om een theatrale vertaling te maken van het boek Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel Garcia Márquez. Met een imposante long take als afsluitend drieluik heeft Kistemaker haar artistieke zoektocht tot een prachtig einde gebracht.
(meer…)

Behalve de slachtoffers van de Holocaust, herdenken we op 4 mei ook alle andere doden die sindsdien gevallen zijn in vredes- en oorlogsoperaties. In het kader van Theater Na de Dam greep theatermaker en journalist Khadija Massaoudi de kans om de onderbelichte slachtoffers van het naoorlogse Nederland te onderzoeken. Haar documentaire Alles in mij maakt het onmogelijk om langer weg te kijken van het generatie-overschrijdende trauma dat ons land heeft voortgebracht. (meer…)