Joost Ramaer

Op het podium wachten vier jonge, atletische zwarte mannen in fraai gekleurde en gedessineerde jasjes ons op als we binnenkomen. We mogen nog niet gaan zitten: eerst moeten de beentjes los. ‘We’re warming you … Lees verder

Een actrice vliegt heen en weer over het totaal leeggeruimde podium. Haar ravenzwarte haardos wappert achter haar aan. Met haar grote bruine ogen wijdopengesperd praat en praat en praat ze, aan één stuk door. ‘Ik … Lees verder

‘Mag ik uw legitimatie zien?’ Gelukkig had ik die bij me. ‘Kunt u uw rugzak voor mij openen alstublieft?’ Maar natuurlijk. Zo begon dinsdag de première van Getrouwd … of niet? van de Hongaars-Israëlische satiricus … Lees verder

Het affiche is een portret van een man met een markante, uitbundig getatoeëerde kop die ons recht in de ogen kijkt. ‘Fuck you’, zegt de tattoo op zijn voorhoofd. Maar zijn blik is veel zachter. … Lees verder

We zien een bordkartonnen saloon uit het Wilde Westen. Een whiskyglas blijft maar elegant heen en weer zeilen over de ellenlange bar, tussen een stoere jonge cowboyvrouw, die het maar blijft legen, en de barman, … Lees verder

Het publiek in de grote zaal van Podium Mozaïek kijkt uit op een schemerig uitgelicht, vrijwel leeg podium. Op één stoel na, en één speler, die nadoet hoe hij door Adelheid Roosen aan iedereen werd … Lees verder

De show begint met een zwarte acteur helemaal voor op het podium, die een opgewonden, rap-achtig gebrachte voordracht afsteekt over wat er allemaal speelt in het dagelijks verkeer tussen witten en zwarten. In het Engels. … Lees verder

‘Wie van jullie is er weleens in Japan geweest?,’ vraagt de performer aan zijn publiek. Er gaan behoorlijk wat handen de lucht in. ‘En wie in Hiroshima?’ Heel wat minder handen. ‘In Nagasaki?’ Nog minder. … Lees verder

Het podium is leeg en donker, op één danseres na, en de tabla-speler achter haar. Nauwelijks uitgelicht, nog net zichtbaar met zijn arsenaal aan kleine trommels. De danseres speelt een vrouw die wanhopig is, ten … Lees verder