Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Ze is omgeven door een hardnekkige, ingedikte duisternis. Een stem komt van dichtbij en ver weg tegelijk. De wereld om haar heen bestaat nog niet, heeft nog geen vorm, maar dringt zich niettemin genadeloos aan haar op. Zo zal het voelen als je na 29 jaar ontwaakt. (meer…)
Een mysterieus virus, lange coma, experimenterende dokter en wakende zus… Nog niet zo lang geleden waren dit taferelen waarbij we ons wel iets konden voorstellen, maar die ver van ons (ziekenhuis)bed af leken te staan. Door de huidige coronapandemie komen zulke situaties akelig dichtbij. (meer…)
Voor de ontheemde theaterbezoeker (of -recensent) die deze maanden verweesd op zoek was naar een theaterfestival, bood Het Nationale Theater in Den Haag min of meer uitkomst. Tijdens Het Nationale Theater speelt altijd kun je meerdere korte voorstellingen op een dag zien. Het zijn ‘wendbare’ voorstellingen, sober geënsceneerd en met weinig personages. (meer…)
Ze zijn het type man dat thuis het liefst in blote bast rondloopt, de oude Max en zijn broer Sam. Gouden ketting, joggingbroek, openhangende ochtendjas. Beiden niet bepaald strak in hun vel meer, maar met hun machistische en zelfingenomen grootspraak boksen ze verbaal nog wel onaangenaam hard tegen elkaar op. (meer…)
In 2012 schreef de Theaterkrant over de verdeling van subsidies in Den Haag. De commissie adviseerde dat literair theater Branoul moest verdwijnen en honoreerde toneelgroep De Appel met lof en het complete aangevraagde bedrag. Zeven jaar later bestaat De Appel niet meer en wordt Branoul geleid door ex-Appelacteur Bob Schwarze. Zo snel kunnen de culturele vlaggen de andere kant op wapperen. Schwarze speelt in Branoul met Sijtze van der Meer De dienstlift, het tweede stuk van Harold Pinter. (meer…)
‘Weet je wat jou en Emma bindt? Jullie houden van literatuur’, bijt Robert zijn beste vriend Jerry toe. Volgens de regieaanwijzingen van Harold Pinter bevinden beiden zich in een Italiaans restaurant. In de regie van Olivier Diepenhorst rennen beide mannen rondjes over het toneel en gaan fysiek met elkaar in gevecht. Emma speelt bij dit alles de Italiaanse restauranthouder en houdt zich volkomen afzijdig, zelfs als Robert woedend schreeuwt: ‘Waar blijft onze lunch!’ (meer…)
