Bevrediging van al je behoeftes is te bereiken door ze te benoemen. Vervolgens vertel je aan je geliefden wat er nodig is om jou in een staat van geluk en evenwicht te brengen. Aldus de boodschap van John Lennon en Yoko Ono in Give Peace a Chance van De Dialoog Coöperatie op de Parade. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want zelf komen ze weinig bevredigd of evenwichtig over.

Buiten voor de deur zitten councellers die in korte therapeutische gesprekken bij individuele toeschouwers informeren naar hun welbevinden. Binnen onderwerpen John en Yoko het hele publiek aan een groepstherapie.

Dit jaar is het vijftig jaar geleden dat John Lennon en Yoko Ono in het wit gekleed een week doorbrachten in een witte kamer in een wit bed in het Amsterdamse Hilton, om zo hun pleidooi voor vrede en liefde kracht bij te zetten. Vanuit zo’n zelfde bed in de Theatertoren op de Parade ontvangen John (Joke Tjalsma) en Yoko (Dette Glashouwer) hun publiek, dat in een cirkel om hen heen zit.

‘Wereldvrede is te bereiken via innerlijke vrede’, predikt Yoko. Liefde en vrede ontspruiten aan betere communicatie. Ze hebben een heel schema opgezet waarmee mensen de gesprekken die ze voeren en de gevoelens die die gesprekken opwekken kunnen duiden en analyseren. Je kunt van een gedachtewisseling bijvoorbeeld dankbaar worden, opgewekt, of zelfverzekerd; of juist bang, verdrietig of verward (tekst leunt op Vrede kun je leren van David van Reybrouck en Thomas d’Ansembourg).

John en Yoko proberen hun theorie te demonstreren aan het publiek. Alleen zijn ze zelf samen minder vreedzaam en evenwichtig dan ze beweren. Zo vindt Yoko dat ze in de schaduw staat van John en is John gefrustreerd dat in het rijtje mogelijke behoeften ‘seks’ ontbreekt. Feitelijk werken ze elkaar knap op de zenuwen.

Tjalsma en Glashouwer zetten John en Yoko neer als oude hippies die moeite hebben zelf naar hun boodschap van vrede en liefde te leven. Tijdens de groepstherapie met het publiek laat John zien hoe het uitlokken van een emotionele reactie werkt door de toeschouwers eerst te provoceren en ze dan te pleasen. Een satirische voorstelling met een onderlaag van ernst.

Foto: Casper Koster