Marianne Van Boxelaere heeft de Marie Kleine-Gartman Essayprijs gewonnen. Dat maakte jurylid Daria Bukvic gisterenavond bekend in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Uit 59 inzendingen werd Van Boxelaeres essay ‘Fifty Grades of Shame’ gekozen als beste. Aan de enige Nederlandstalige theateressayprijs is een bedrag van 2.500 euro verbonden. Bovendien wordt het essay gepubliceerd in De Groene Amsterdammer. 

Marianne Van Boxelaere (1985) woont en werkt in Brussel. Ze studeerde Kunst-, Muziek- en Theaterwetenschappen aan de universiteiten van Gent en Barcelona. In het winnende essay vormt een voorstelling van het Duitse performancecollectief She She Pop de aanleiding voor een verkenning van het begrip ‘schaamte’. Wat is de onderliggende dynamiek, hoe wordt het door kunstenaars en politici ingezet, en hoe kan het benut worden om verandering te bewerkstelligen?

De jury is van mening dat Van Boxelaere zich met dit essay echt een uitdaging heeft gesteld. ‘In haar tekst gaat zij in op het belang van theater, als middel of plaats om te reflecteren op het eigen gedrag. Daarbij biedt Van Boxelaere zicht op enkele mechanismen binnen het theater, en de mogelijkheid die deze bieden om maatschappelijke processen in gang te zetten – ten goede of ten kwade. Het essay is vlot geschreven en heeft ook zelf iets theatraals.’

De Marie Kleine Gartman Essayprijs is een initiatief van het Nederlands Toneelverbond, dat als doel heeft het essayistische schrijven over de podiumkunsten te bevorderen. De wedstrijd had dit jaar als thema ‘Kunst in tijden van onrust’.  De jury bestond uit theatermaker Daria Bukvic, consultant, coach en bestuurder Mavis Carrilho en kunstredacteur Roos van der Lint van De Groene Amsterdammer. Voorzitter was Cas Smithuijsen, bijzonder hoogleraar bij de Radboud Universiteit Nijmegen en voormalig directeur van de Boekmanstichting.

Naast Marianne Van Boxelaere werden ook Irma Driessen en Ingrid De Rond genomineerd. Het essay wordt over drie weken gepubliceerd in De Groene Amsterdammer.

Foto: Saskia Vanderstichele