Heeft een jonge generatie makers de ambitie het theater en de wereld van een nieuw Groot Verhaal te voorzien? Aan de hand van een aantal recente voorstellingen onderzoekt TM de relatie van jonge makers tot de narrativiteit in hun werk. (meer…)
Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Heeft een jonge generatie makers de ambitie het theater en de wereld van een nieuw Groot Verhaal te voorzien? Aan de hand van een aantal recente voorstellingen onderzoekt TM de relatie van jonge makers tot de narrativiteit in hun werk. (meer…)
Wil comedy puur gaan voor de lach, of kan het inmiddels ook anders? Wat leert comedy van (nieuwe) theatervormen en omgekeerd? Beïnvloeding is een diffuus proces en werkt doorgaans niet via een direct te traceren lijn. Maar er is zeker sprake van verschuiving. Wie weet ten gunste van de komedie, die een harde dood is gestorven, het afgelopen decennium.
Artistiek onderzoek en maatschappelijk engagement vormen in het werk van Sarah van Lamsweerde de basis voor het onder de loep nemen van hoe wij via kunst naar de wereld kijken. Met dat kijken en vaak ook tasten, ruiken en luisteren lijkt zij toeschouwers over te willen halen de wereld anders tegemoet te treden: met meer mededogen, en oog voor de beperkingen van het eigen denken en doen.
De clubs gaan weer open. Net als veel theaters zijn ze twee jaar lang taboe geweest. Een groot aantal choreografen heeft het afgelopen decennium het clubleven gebruikt als bron voor hun werk, om verzet te bieden aan globaal machtsvertoon. Het is opmerkelijk dat Nederlandse dansprogrammeurs de verbinding tussen het theater en een ander belangrijk cultureel genre als rave (nog) niet weten te leggen. (meer…)
Ontkenning
Op 11 maart 2020 zag ik in Helmond Rust zacht Billy van Eva Line de Boer, een voorstelling over rouw. Rouw is iets onontkoombaars: het komt en neemt alles over. Je brein verwerkt nog niet wat er is gebeurd, je raakt gefrustreerd door de veranderde werkelijkheid, je onderhandelt om te redden wat er te redden valt en je raakt onmetelijk verdrietig voordat je verder kunt. Je moet er doorheen, elke fase heeft haar betekenis – ze zijn door psychiater Elisabeth Kübler-Ross netjes op een rij gezet, met de kanttekening dat ze zich niet per se aan die volgorde houden, en dat niet elke fase in elk rouwproces even lang duurt. (meer…)
Met het doorgeven van de koloniale geschiedenis en het systeem dat het heeft veroorzaakt, blijft het lichaam van kleur als het ware ‘gekoloniseerd’ en steeds gewezen op het afwijken van het lichaam dat ‘het meest thuis’ is. Lichamen onthouden dergelijke geschiedenissen. Vergeet dat niet wanneer je een toneeltekst schrijft, betoogt Melissa Knollenburg.
Theater gaat altijd op een bepaalde manier over de waarheid. Het is hierin dat theater en filosofie met elkaar verbonden zijn, stelt Roel Meijvis. Waar bijvoorbeeld de filosofie een antwoord op de vraag ‘hoe nu mens te zijn’ theoretisch probeert te expliciteren, wordt dit in het theater zintuigelijk gemaakt. Het zou mooi zijn wanneer filosofen en theatermakers de handen vaker actief ineen zouden slaan. Voor allebei. (meer…)
Kan theater zich losrukken uit de grip van cinema en tv, wanneer het online gaat? Kan theater een vorm van digitale kijkkast uitvinden, met eigen methoden, technieken, esthetiek en ethiek? Kunnen we naast alle nostalgische verzuchtingen en oprechte zorgen de virtuele ruimte in onze telefoon, tablet of laptop ook serieus nemen als theaterruimte? (meer…)
Al jaren wroet Emma Lesuis in trauma’s en voelt ze zich geroepen persoonlijke verhalen te delen om een zo breed mogelijk publiek mee te krijgen in het verhaal van ongelijkheid en (on-)vrijheid. Een constant strijden om verandering door te voeren, eist zijn tol, merkte ze tijdens de relatief korte pauze die de lockdown vormde. (meer…)
In Jan Pietersz. Coen van J.J. Slauerhoff staan de laatste maanden uit het leven van deze omstreden zeventiende-eeuwse gouverneur-generaal van de VOC centraal. Slauerhoff verweefde de politieke en bestuurlijke verwikkelingen waar Coen mee te maken kreeg met een liefdesgeschiedenis die zich binnen de muren van de gouverneurswoning in Batavia afspeelde. Het stuk heeft een tumultueuze opvoeringsgeschiedenis. Geen wonder: het roept allerlei ongemakkelijke vragen op. Elke hedendaagse enscenering vraagt dus om een nieuwe stellingname tot de verweven geschiedenissen van het kolonialisme. (meer…)