Acteur en theatermaker Marcel Musters is Huis Mus gestart, een creatief collectief voor de ontwikkeling van nieuwe culturele vormen tussen generaties en disciplines. ‘Ik wil een aanjager zijn voor nieuwe initiatieven en projecten die mensen dichter bij elkaar brengen.’ Musters was sinds de oprichting verbonden aan theatercollectief mugmetdegoudentand, dat eerder dit jaar na 38 jaar werd opgeheven

Het idee voor Huis Mus ontstond tijdens het maken van zijn podcastserie De 100 vrouwen van Marcel, die Musters in de coronatijd startte. ‘Ik wilde mensen uitnodigen die me inspireerden om daar eens een langer gesprek mee te voeren. Gek genoeg waren dat bijna alleen maar vrouwen. Inmiddels begrijp ik waarom: ik snap vrouwen beter dan mannen. Vrouwen hebben me geleerd wat onderlinge zorgzaamheid is, voor elkaar en voor de wereld. Ik denk daarin de oplossing zit in tijden van polycrises waarin we leven.’

De podcastserie, die komend jaar ook een vervolg krijgt met mannelijke gasten, vormt de basis voor Huis Mus. ‘Ik organiseer nu al regelmatig middagen waarop ik samenkom met mijn gasten. Met hen wil ik op zoek gaan naar nieuwe, verbindende oplossingen voor deze tijd.’ Dat varieert van middagen in Theater Bellevue tot andere creatieve bijeenkomsten: plannen die geen of weinig geld kosten, maar de wereld wel een beetje mooier maken. ‘Kleine initiatieven die hopelijk een vlindereffect hebben.’

Als aanjager zet hij zijn brede netwerk in om ‘een nieuwe impuls te geven aan de toonaangevende kunst en cultuur van vandaag’, en slaat daarbij expliciet een brug tussen verschillende generaties. Huis Mus verbindt verschillende disciplines om zo ‘kennis en kunde bij elkaar te brengen in een tijdsgewricht waar fundamentele transities broodnodig zijn’. Hij heeft ‘zeker geen theater’ voor ogen met Huis Mus, maar ‘creatieve projecten waarin meerdere disciplines samen kunnen vallen’. Musters: ‘Theater is achterhaald als het alleen meer theaterstukjes zijn zoals we die gewend waren. Deze tijd vraagt om andere oplossingen. Vrijdag is er bijvoorbeeld een yoga-docente te gast in de podcast. Het lijkt me leuk om samen met haar retraites te organiseren en dat te combineren met theater. Toen ik Smoeder speelde, merkte ik hoeveel dat losmaakte bij publiek: iedereen heeft een moeder. Ik zie voor me dat we een retraite organiseren waarbij iedereen ook werkt aan iets over zijn of haar eigen moeder.’

Musters is nog op zoek naar financiering. Omdat Huis Mus niet in een afgebakende discipline is in te delen, is het moeilijk om subsidie aan te vragen, merkt hij. ‘Ik hoop nu op een mecenas. Er is vast iemand die mij of de mug al die jaren gevolgd heeft en wil bijdragen. In de tussentijd roep ik het overal. Ik heb zelfs Hedy d’Ancona al een mail gestuurd: of zij niet toevallig een rijke vriendin heeft die hierin geïnteresseerd is?’

Foto: Marnix van Wijk