De jury- en publieksprijs van het Leids Cabaret Festival 2014 waren zaterdag beide voor Tim Fransen, groot talent uit de stal van Comedytrain. Daar viel weinig op af te dingen, ook al zorgde de Belgische Maud Vanhauwaert zaterdagavond met een gedurfd programma vol poëtische kolder en ernst misschien wel voor de grotere verrassing. Groninger Bart Melief viel tussen deze twee finalisten tussen wal en schip.

Het was volgens de jury goed te horen dat de winnaar van deze zesendertigste aflevering van het festival cum laude is afgestudeerd in de filosofie: ‘Fransen neemt je mee langs de grote vraagstukken van het leven, in filosofische beschouwingen over begrippen als vrijheid, eigen verantwoordelijkheid, individualisme en idealen. Dergelijke betogen gaan net zo makkelijk over in een verhandeling over het nut van een bestekla als het bestellen van een glas water in een restaurant.’

Fransen vertelt in zijn programma ‘Het failliet van de moderne tijd’ een verhaal met een stevige kop en staart, intelligent en muzikaal. Waarin de grappen nagenoeg allemaal de boodschap ondersteunen en vaak zijn voorzien van een scherp nastootje, een ps’je.

Dat Maud Vanhauwaert in deze finale stond was terecht, zeker vanwege haar lef om zaterdag doodleuk met nieuw materiaal te komen en het bestaande in een nieuw jasje te steken. Waarmee ze de fijne eigenzinnigheid van de jury beloonde, die na een flinke discussie had besloten deze bijzondere eend in de bijt een plek in de schijnwerpers van deze finale te gunnen. Vanhauwaert verbaasde de zaal met een half uur poëzie waarin ze op knappe wijze de zin en onzin ervan uitbeeldde en steeds lichte verwarring en onbehagen veroorzaakte. Onder meer door een gedicht enkele malen achter elkaar voor te lezen en het publiek vervolgens te vragen ‘in te haken’. Een gedicht als ‘meezinger’ op een schlagerfestival. Dan heb je helemaal geen vette grappen meer nodig om de zaal aan je lippen te laten hangen.