Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Ruud Buurman is freelance theaterrecensent sinds 1997, voornamelijk op het gebied van cabaret, kleinkunst, muziektheater en af en toe een musical. Hij schreef voor het Utrechts Nieuwsblad, de regionale dagbladen van de Geassocieerde Persdienst, Het Parool en Theatermaker. Sinds 2012 is hij actief voor Theaterkrant.nl. Daarnaast schrijft hij over cabaret in het theatermagazine Scènes, is hij columnist voor diverse kranten van De Persdienst en voor FNV-Magazine en is hij als streng doch rechtvaardig jurylid verbonden aan diverse cabaret- en kleinkunstfestivals. Foto: Carlo ter Ellen
‘Wij zijn als mensen niet de kroon op Gods schepping, maar de butplug.’ André Manuel, de cabaretier die al dertig jaar geen blad voor de mond neemt en schaftkeetpraat tot ware kunst verhief, gelooft in God noch gebod, da’s zeker. Met deze uitspraak aan het begin van De zieke geest is de toon gezet. (meer…)
Margôt Ros – met een dakje op de o! – had op 57-jarige leeftijd voor haar eerste cabaretsolo een makkelijke weg kunnen kiezen: de typetjes van het tv-succes Toren C, dat ze samen maakt met Maike Meijer, neerzetten op het podium. Succes nagenoeg gegarandeerd. (meer…)
Als een artiest maar beter op het hoogtepunt kan sterven, zou Paul de Leeuw al vele jaren dood zijn. Zegt hij zelf, als een van de uitingen van zelfspot in 60? We zien wel…. . Met zelfspot weet hij altijd wel raad, zeker in deze nieuwe, amusante en persoonlijke onemanshow. (meer…)
Hij stelt zichzelf voor, na spetterende openingsmuziek met lichtshow en een originele opkomst. Merijn Scholten is de naam, ‘uit Afghanistan’. Ouders hadden een belwinkeltje in Kabul. Studeerde citymarketing, maar dat had in die contreien geen impact. Na wat omscholing kwam hij terecht ‘in een niet zo fijne werkomgeving’. (meer…)
Annick Boer gaat in haar tweede solovoorstelling Deze is nog beter als cabaretier voortvarend verder waarmee ze in haar eerste, Dat is goed gelukt, was begonnen. Door het leven fladderen, vrolijk tobbend haar leefwereld beschouwen en ook zichzelf de maat nemen. ‘Zullen we blijven dansen?’ is haar laatste vraag en tegelijk aanbeveling. Goed idee. (meer…)
Als ‘inwonende zoon’ van de wethouder van Juinen, de geilneef, doctor Clavan, Cor van der Laak en zijn vrouw Cock, was het voor Kasper van Kooten bijna onmogelijk zijn achternaam te noemen zonder dat die tot verwachtingen en vergelijkingen leidden. (meer…)
God, wiens bestaan onder steeds grotere druk staat, zou een beetje blij worden van alle bijval die hij in Restante krijgt van hondstrouwe aanhanger Jan Beuving. Een aanhanger die ook wel ziet waar de schoen wringt, die alle lelijkheden, uitwassen en beperkingen die uit religies voortkomen verafschuwt. (meer…)
Wat moet een theaterrecensent aan met een voorstelling die hij halverwege in zijn notitieblokje typeert als ‘mindfuck!’ Tot dat moment is Micha Wertheim voor heel even een voorstelling waarin die recensent samen met honderden anderen in de zaal, amechtig hijgend achter de verbeelding en fantasie van de maker aanholt. (meer…)
De situatie is volstrekt onduidelijk. Is er nu wel of geen derde wereldoorlog aan de gang, is de pandemie nu wel of niet afgelopen? Martijn Kardol heeft geen idee meer. In een krachtig openingslied zingt hij nog onbekommerd: ‘De overheid helpt ons naar betere tijden, dus laten we feesten en zuipen en vrijen, het komt ook wel goed met een Jantje van Leiden.’ (meer…)
