Alle reacties

Als je het niet mag bewerken kan je heroverwegen of je het stuk wel wilt opvoeren, want waar blijft je zeggingskracht als regisseur dan? En ja, Shakespeare ten tonele brengen zonder dat je er je eigen draai aan geeft vind ik ook behoorlijk onzinnig. Als ik ergens misselijk van wordt is het wel de uitspraak ‘maar het is zo actuéééél gebleven!’

Volgens mij was het Robert de Hoog bij Nooit Meer Slapen die zei dat ze het niet mochten bewerken van Allen. Een Beckettiaanse opvatting van je werk als schrijver…. Maar waarom “oubollig”? Is dat dan ook bij Shakespeare? In het theater zien we toch wel vaker de mores van een andere tijd?

Proficiat met deze mooie prijs Alex, je hebt hem echt verdiend. Je bent een veelzijdig talent met een fantastische stem. Geniet ervan!

Beter laat dan nooit!

Hoe opvallend dat de recensent als enige van alle commentaren te lezen op de verschillende digitale kanalen het een som der delen vind die geen eenheid wordt; juist de samenhang en de vertelling uit verleden verweven met het heden spreekt velen, incluis mijzelf, juist zo enorm aan.

En een zure opmerking over een statement is zo makkelijk gemaakt.

Maak van de 3 sterren maar 5 sterren, dat is wat 99% van de bezoekers tot nu heeft gegeven. En het publiek liegt niet

@Niek: Louis en Reinbert nemen al een coachende rol aan voor jong talent en hebben hele generaties opgeleid aan het Haags Conservatorium. Ik ben het met je eens dat Louis niet meer grensverleggend is (en daarom verschil ik ook van mening met mijn collega’s hiernaast) maar binnen zijn idioom probeert hij wel nog steeds nieuwe dingen te doen, met wisselend resultaat. Je kunt hem (en Reinbert) niet kwalijk nemen dat ze doen waar ze goed in zijn en lol in hebben.

@Tom: volgens mij wordt uit mijn recensie redelijk duidelijk waar ik mijn oordeel op baseer en welk vergelijkingsmateriaal ik hanteer. De ervaring leert dat projecten die op papier indrukwekkende Gesamtkunstwerke lijken op het toneel vaak tegenvallen. Dat betekent niet dat ik hoop dat ze mislukken (dat lijkt me tamelijk sadomasochistisch), wel dat ik de mogelijkheid incalculeer.

Een prachtige voorstelling, geschreven door Nynke Klompmaker, die tevens de succesvolle theaterbewerking van de Nieuwe Man schreef. Mag wel worden vermeld! De mooie liedteksten, ook van de hand van Nynke, zijn een extra vermelding waard!

De uitleg van de kinderen aan het begin ; waardevol.
De muzikale omlijsting van de vier Schiedamse dames van Caffeine:
Fantastisch

Hamlet op deze wijze ten tonele te brengen: erg goed.
Je gaat Hamlet weer eens lezen.
Hulde.

Ook wij hebben genoten van “Jan Brons is terug.” We zijn het dan ook eens met deze lovende recensie, waarin terecht gezegd wordt dat de regisseuse er een mooi stuk van gemaakt heeft. Maar dan moet ook vermeld worden dat Nynke Klompmaker de tekst geschreven heeft! Zonder tekstschrijver geen toneelstuk, lijkt mij.

Geweldig stuk inderdaad! Ik heb erg genoten.
Wat goed is om te weten: het stuk is speciaal voor deze gelegenheid geschreven. Door Nynke Klompmaker. Mag wel even vermeld, want de tekst is PRACHTIG.

Wat een suffe recensie! Fijn dat ik nu alles weet over het stuk De Nieuwe Man; daar had ik 4 jaar geleden heen gemoeten, lijkt me. Alleen de lezers met eindeloos geduld ontdekken uiteindelijk dat er nu een heel ander stuk te zien is in Appingedam. Op dezelfde locatie, dat wel. Groeten uit Groningen

Ik had ook wel een tomaatje willen gooien.

100 euro voor een kaartje (voor niet eens een heel goede plek) maar goed we zijn benieuwd.
Het was geen beste avond: Veel te harde versterking! De hele avond kraakte en bromde de zendmicrofoon van de hoofdrol, die pas tegen het eind van de voorstelling werd vervangen> midden op het toneel! Dat duurde vervolgens 10 minuten.

Reinbert de Leeuw kan aanstekelijk praten over muziek en dat moet hij blijven doen. Maar waarom maken deze mannen na een prachtige carriere geen ruimte voor een nieuwe generatie?: Neem een coachende rol aan en help nieuw talent met hun carriere.
Deze opera was een soort jaren 70 vehikel. Niet te volgen. Waarom zou je het maken?
Ik heb van Andriessen veel beter werk gehoord.

Naar beneden kijkend bij het applaus zag ik hele vakken niet applaudiseren. Dat is nog eens een dramatisch einde!

Groot contrast met de andere recensies. Wellicht mede doordat de schrijver al wat bevooroordeeld in de zaal zat.

”En toen kon het natuurlijk alleen maar tegenvallen.”

Bij de eindvoorstellingen op mijn basisschool werden ieder jaar de hoofdrolspelers in een doos/boek/wc/whatever gezogen om vervolgens wonderwijs op vier vreemde plekken te belanden. Dat gebeurt hier dus ook. Ik doe niet aan ‘dat kan mijn dochtertje ook’-argumenten, maar het is op z’n zachtst gezegd niet zo’n heel sterke plotwending.

U had ook nog meer over uw schooltoneel kunnen vertellen (Had ik zelf wel leuk gevonden)

De voorstellng was amusant. Goed gespeeld, ambachtelijk vakwerk. Goede visuals, geslaagde slapstick en een leuke gag op het toneelvak, met daarin verpakt de nodige grappige effecten. Waar voor je geld. Het was een leuke avond maar het script deed mij aanvankelijk de tenen wel erg krommen. Dat de regisseur een film als All about Eve, een melodramatische draak uit het verleden omgezet heeft tot een farce dat leek me een interessant gegeven. Er zaten zeker een paar juweeltjes in het stuk. Maar de cliché’s waren aan het begin echt heel ergerlijk. Zo’n toneelscene met een zuidelijke staten sfeer, een spiegelbeeld van een Gone with the wind drakig verhaal, was niet leuk, maar vooral effect-bejag. Wat een vervelende stereotype die dikke man die bijna gekleed als de Afro-amerikaanse Hatty McDaniels. Wie weet wat zij heeft meegemaakt als Afro-amerikaanse acteur maakt geen parodie waarin ze als stereotype optreedt. En dan de teksten. Cliche-matig, en dat is toch niet leuk of ontroerend? En waarom kiezen voor de achtergrond van Hollywood en Broadway? Het Gooi levert ook zulke verhalen op. Juist als de voorstelling over menselijke emoties ging werd het boeiend. En ontroerend, met op eenzame hoogte was Bianca Krijgsman. Zij was de toneelster. De vervangster van Loes Luca was sympathiek, en dat zij niet ontsnapte aan de tekst, volgespoten met bloemrijke cliche’s was de verdienste van de regisseur. Já veel valse romantiek gezien en commentaren op de vergankelijke roem van het toneelvak, maar weinig mededogen en nauwelijks intellect in het verhaal en daarin faalde de regisseur. En dan: geweldige, echt geweldige scenografie. Wanneer decors en props voor applaus en kachslavo’s zorgen moet je je als regisseur afvragen of de effecten niet teveel de boventoon zijn gaan voeren.

Jammer dat de schrijver van deze recensie helemaal niet wenst te reageren.

Wat een verlies, Doro was een held.

Wat een helder geschreven stuk..ook door de eerdere stukken van BOG erbij te betrekken.
Hoop OER te kunnen zien in Oostende

McBurney past een zogenaamde binaurale techniek toe. Dit is een opname van het geluid met een microfoon in elk oor van een dummy head. Door de opname van beide microfoons via een hoofdtelefoon af te spelen, hoor je het geluid (inclusief de echte ruimtelijkheid) op de plek waar de dummy head staat. Je kunt spreken van een soort “audio virtual reality” en kan zelfs angstaanjagend realistisch overkomen.
Met luidsprekers kun je dat effect niet nabootsen, hoewel dolby en bioscoopinstallaties het wel proberen. Audivers bijvoorbeeld levert zulke techniek en systemen voor de entertainment.
Je komt het niet veel tegen, omdat het onbekend is en omdat de artiest een goede, daarop aansluitende show moet maken.
Zou je in de toekomst in het theater aan het elektronische infuus wordt gehangen en via alle zintuigen de beleving ondergaan? Maar dat zou ook betekenen dat je dit thuis kunt ervaren en het tripje naar het theater passé is.
Toch gaan we naar de bioscoop, theater of restaurant, terwijl we thuis een TV, internet en een keuken hebben.
McBurney verrast en vermaakt en dat is zijn vak.