Sahand Sahebdivani

Sahand Sahebdivani was veertien toen hij een poster van Che Guevara in zijn kamer ophing. Uitdrukkelijk om een reactie van zijn vader uit te lokken, die in zijn thuisland Iran met zijn kameraden aan de revolutie had deelgenomen. Die reactie kwam, na enkele weken betekenisvolle stilte, maar het was niet de reactie die de veertienjarige Sahand verwachtte: ‘Ik weet niet of wij het beter hadden gedaan dan de islamisten, als wij de revolutie hadden gewonnen.’ (meer…)

Maskers. Op welke plek kun je het beter over maskers hebben dan in het theater? En dan liever niet over die lapjes die we sinds de pandemie (zouden moeten) voorbinden. Maar bijvoorbeeld over de maskers die we opzetten om onze ouders te plezieren. Die we dragen om onszelf te helpen ons een beetje als al die anderen te voelen. De maskers waarmee we onze identiteit benadrukken – of liever verhullen. (meer…)

Verdwalen in het donkere bos alsof je de enige mens bent, verhalen vertellen over de schepping van de wereld en engelen die uit de hemel ter aarde storten: de Route Rood van het Boslab Theaterfestival in het Amsterdams Bostheater toont een verrassende verhaallijn. (meer…)

Als kind – Sahand Sahebdivani woonde nog maar net in Nederland – zat hij vaak op de schouders van zijn vader. Niet zozeer omdat hij verwend en lui was, zoals hij tot voor kort dacht, maar vooral omdat zijn vader wilde dat zijn zoon goed om zich heen kon kijken op de plek waar ze na hun vlucht uit Iran beland waren. (meer…)

Het conflict kan niet groter zijn, dat tussen moslim en jood, tussen Iran en Israël. De acteurs geven het zelf als eerste toe: dit is een voorstelling over culturele en religieuze botsingen. Acteurs Sahand Sahebdivani en Raphael Rodan zijn beiden in 1980 geboren, de eerste in Iran, de tweede in Israël. (meer…)

Het is een bekende manier om herinneringen en emoties op te roepen: vraag naar kenmerkende geuren van vroeger en de verhalen komen als vanzelf. Over de wolk van opium die rond een vader hing nadat … Lees verder

De theaterrecensent blijft thuis. De theaterzalen zijn dicht, maar het online aanbod staat wagenwijd open. In plaats van voorstellingen te bezoeken, zap ik de komende dagen lukraak langs registraties, live-streams en andere online-projecten.  (meer…)

Zonder overdrijving kan je stellen dat Sahand Sahebdivani de belangrijkste kracht is achter de opleving van storytelling in Nederland. Zijn cultureel centrum Mezrab, in het Amsterdamse Pakhuis Wilhelmina, trekt al jaren duizenden bezoekers uit alle windstreken. Jong en oud, zwart en wit en alles daar tussenin. (meer…)

‘Heeft u last van angstaanvallen?’ Deze vraag moet worden beantwoord op een glijdende schaal van ‘helemaal nooit’ tot ‘altijd’. De gevangenisdokter laat gevangene Lopez niet zèlf vertellen wat hem mankeert. Die moet standaardvragen beantwoorden om in aanmerking te komen voor medicatie. Via die route wordt de gevangene in een hokje geplaatst en dat hokje bepaalt de medische therapie. En niet zijn persoonlijke verhaal. In het hol van de leeuw laat zien hoe het voortdurend in zulke hokjes worden geplaatst, de personages opbreken. En dat het nauwelijks mogelijk is aan die benauwende benadering te ontkomen. (meer…)

De voorstelling My Father Held A Gun van Sahand Sahebdivani, Raphael Rodan, Guillermo Celano en Iman Spaargaren heeft de Amsterdam Fringe Gold Award 2017 gewonnen. Dat werd gisteren bekendgemaakt op de feestelijke afsluiting van het … Lees verder