Benjamin Moen

De grote zalen bespelen: een droom van elke jonge theatermaker. Toch? Yannick Noomen (Nineties productions) en Benjamin Moen (BOG.) zijn naar eigen zeggen pas net gewend aan de middelgrote zalen, maar krijgen nu de kans om langs acht schouwburgen te toeren. Of ze daaraan toe zijn komt niet ter sprake, ze moeten immers zo snel mogelijk blijven groeien. De planken op dus, en het liefst met een baanbrekende voorstelling. Voor paniekaanvallen is geen tijd. Zo wordt Under Pressure een sterke voorstelling over stress. (meer…)

BOG houdt een woordentocht, een lange woordentocht, een lange zoektocht naar dat korte verlichte moment, naar die minuut of seconde, naar dat moment dat ertoe doet, dat Uur U, dat in de filosofie het Kairos-moment wordt genoemd, als tegenhanger van de Chronostijd, de meetbare tijd die steeds verder en ononderbroken verder tikt. BOG is met reflecties in woorden, klank en beeld op zoek naar dat moment dat de fik in de pan laat slaan, dat moment waarop de waarnemingstijd stil kan staan. (meer…)

Vorig seizoen speelde theatergroep De Warme Winkel voor het eerst een boekbewerking: in Moskou op sterk water – op een geheime locatie met slechts ruimte voor pak hem beet twintig man publiek – brachten Vincent Rietveld en Ward Weemhoff een uiterst sobere en tergend trage vertelvoorstelling, gebaseerd op de gelijknamige deliriumnovelle van Venedikt Jerofejev. Het contrast met De drie musketiers kan haast niet groter: dit is groots opgezet spektakeltheater voor een tribune waar 1400 toeschouwers op passen, volop houtje-touwtje special effects en over elkaar heen buitelende plotontwikkelingen. (meer…)

De nieuwe voorstelling van Nineties Productions is een bijzonder boeiend vat van tegenstrijdigheden: tussen onnadrukkelijkheid en spektakel, tussen idealisme en pragmatisme en tussen hyperintelligente dramaturgie en politieke naïviteit. (meer…)

De lijn. De vier sprekende lichamen op een rij. Het is een soort mentale imprint die BOG. in mijn geest heeft gemaakt met hun eerdere werk. En sinds hun vorige, KID., waarin de lijn niet van mensen was maar van muur, wacht ik erop. (meer…)

Figuranten zijn opeens hot. Na de Bellevue-voorstelling Huzarenstuk over figuranten op een filmset, brengt ook regisseur Maren E. Bjørseth in Stones in his Pockets op Oerol filmfiguranten ten tonele. Het toneelstuk werd geschreven in 1996 door Marie Jones en het beleefde zijn première bij de DubbleJoint Theatre Company in Dublin. De tragikomedie gaat over een Amerikaanse filmcrew die een landelijk Iers dorpje overspoelt met een groots oorlogsdrama. (meer…)

Wat is een volwassene, wat is een kind? En hoe hef je in het theater de muur tussen beiden op, laat je ze elkaar echt ontmoeten? Toch niet door ze letterlijk van elkaar te scheiden … Lees verder

Portretten van Toneelspelers zijn gesprekken van Czeslaw de Wijs (toneelspeler bij ’t barre land) en Jochum Veenstra … Lees verder

Met oorverdovend kabaal stort een onwaarschijnlijke hoeveelheid lege blikjes in het huis van Barribas. Even daarvoor was in het nieuws al te horen dat alle scholen dicht gaan en lezen verboden wordt. Het is duidelijk: … Lees verder

Makerscollectie BOG. doet momenteel onderzoek naar democratie en samenleving, en of en hoe een democratische structuur een plek kan krijgen binnen een artistiek creatieproces. In de tussentijdse presentatie Wat we wel willen worden vooral de … Lees verder