Wie alleen op zee is, ziet de vreemdste dingen. De solozeiler die haar zeilboot de wereldzeeën over laveert, ontmoet een blauwe, naakte vrouw, begroeid met waterplanten en schelpen. Het wezen houdt het midden tussen een zeemeermin en een mythische figuur. De blauwe zeevrouw redt de zeiler van de eenzaamheid die haar op haar boot naar de strot grijpt, in de fascinerende volwassen poppentheatervoorstelling Zeil.

‘Ik voel een diep verlangen om niet terug te gaan. Om dóór te zielen.’ De solozeiler in deze voorstelling roept associaties op met zeilmeisje Laura Dekker. Net als zij start de vrouw in Zeil haar reis vanuit de steile ratio. Telefonisch neemt ze afscheid van de achterblijvers. Ze laat het publiek de paalsteek zien, de slipsteek, de trompetsteek: knopen in de ‘lijnen’ die haar zeilschip op koers zullen houden. Je moet geen lijnen laten rondslingeren op je dek, doceert ze, want ander struikel je erover. ‘Veiligheid gaat vóór alles, aan boord.’ Over deze reis is goed nagedacht, de vrouw is een ervaren zeiler, zij gaat haar verstand erbij houden.

Totdat vermoeidheid, eenzaamheid, windstilte en storm haar parten beginnen te spelen. Dan nemen zowel de weergoden als haar fantasie het roer over. Dominant daarin is de naakte blauwe vrouw, die symbool staat voor de blauwe zee zelf, die zich aan de zeiler opdringt, met haar vecht en haar bemint. De solo-zeiler is de speelbal van de zee.

Zeil is een voorstelling van de Braziliaanse regisseur Duda Paiva die poppentheater combineert met spel en dans, in samenwerking met PLAY Productions. Paiva maakt zowel kindervoorstellingen als theater voor volwassenen. In Zeil heeft Paiva opnieuw de beschikking over de zeer getalenteerde actrice, poppenspeler en danser Cat Smits. In strak geregisseerde choreografieën praat, vecht en danst ze met de blauwe pop, die zij zelf bespeelt.

De voorstelling is een geslaagde optelsom van decor, spel, projecties en muziek. De touwen aan het grootzeil dat op een houten plankier hangt, zijn zodanig vastgemaakt dat het lijkt alsof de boot scheef gaat hangen wanneer Smits er tegenaan leunt (vormgeving: Daniel Patijn). Projecties op het zeil laten de route van het bootje zien, maar ook de reis, de zeiler, vliegende vissen (video: Ederson Xavier). Maar uiteindelijk is het de muziek (Wim Selles) die de handeling definieert. De dynamiek van de muziek bepaalt of de zee kalm is, de zeiler tart, of haar naar het leven staat.

Met Zeil leveren Duda Paiva Company en PLAY Productions een multidisciplinair juweeltje af.

Foto: De Schaapjesfabriek