Seks onder invloed van xtc, ghb of zelfs crystal meth: chemseks is een steeds populairder wordend fenomeen onder mannen in de lhbtiq+-gemeenschap, maar niet zonder gevaar. Theater van de Heelheid brengt met CHMSX Stories in een pakkende mozaïekvertelling de verzwegen schaduwkant van chemseks aan het licht.

Dat niet iedereen bekend is met chemseks, daar zijn regisseur Thomas Schoots en schrijvers/spelers Kes Blans en Thomas de Bres zich volledig van de bewust. De voorstelling, die onder meer in samenwerking met verslavingskliniek Jellinek en de GGD tot stand gekomen is, begint dan ook met een introductie over het onderwerp door Willem van Aken. Hij is werkzaam bij het Jellinek Outreach Team en werkt veel met drugsverslaafden die ook aan chemseks doen.

Toch is het een populaire bezigheid. Uit de vragenlijst die het publiek van tevoren over chemseks gevraagd was in te vullen, vertelt Van Aken, blijkt dat slechts negen mensen in de zaal nog nooit aan chemseks gedaan hebben. Ondergetekende was één van de negen.

Hoewel het gegeven van chemseks redelijk voor zich spreekt (seks onder invloed van drugs), maken de GGD en Jellinek onderscheid tussen seks onder invloed van relatief onschuldige drugs (alcohol, koffie, wiet) en seks onder invloed van harddrugs (ghb, miauwmiauw, crystal meth). De laatstgenoemde groep loopt het meeste risico om blijvende schade op te lopen van chemseks, zij het in de vorm van een serieuze drugsverslaving, zij het in de vorm van fysiek en geestelijk trauma nadat ze in hun high niet meer in staat waren om nee te zeggen.

In de mozaïekvertelling die hierop volgt tonen Blans en De Bres, op het podium vergezeld door Manuel Groothuysen, hoe mensen verleid worden om, ondanks de risico’s, toch aan chemseks te doen. Een wat oudere man die meegaat met het spuiten van crystal meth om zijn jongere Grindr-date niet af te stoten, een millennial die zich op een afterparty in zijn roes laat meeslepen om mdma en ketamine te nemen – zoals vaker met semi-onvrijwillig drugsgebruik, lijkt groepsdruk aanvankelijk de grootste aanjager van onprettige chemseks.

De makers tonen echter dat er achter die groepsdruk een veel tragischer gegeven schuilgaat: een diepgewortelde eenzaamheid en verlangen om erbij te horen. Onder begeleiding van een fenomenale soundscape, gemaakt en live gespeeld door Marc Alberto, beschrijven de verschillende mannen op de toneelvoer allemaal een verlangen om met iemand te zijn, om een menselijke connectie te vormen met een ander. Als het dan nodig is om een keer crystal meth in je arm te spuiten of om ghb en ketamine te combineren omdat diegene daar toevallig zin in heeft: het zij zo.

Hoewel de eindes van de verschillende verhaallijnen aanvankelijk wat illustratief en prekerig overkomen, blijken deze juist noodzakelijk te zijn om de schade van het zwijgen hierover te benadrukken. Over deze schaduwkant van de vrolijke en geile chemseksfeesten wordt nauwelijks gesproken, waardoor de risico’s en gevaren ervan onderbelicht blijven. PTSS oplopen omdat je in een K-hole zat, niet kon aangeven dat je geen seks wilde en naar het ziekenhuis moet omdat je anus uitgescheurd is. Verslaafd raken aan crystal meth zonder dat je het doorhebt, omdat je niet weet dat ‘Tina’ hetzelfde spul is, dat lekker is om in je arm te spuiten. Om nog maar te zwijgen over de mensen die zich seksueel laten misbruiken omdat de chemseks ze niet om de seks te doen is, maar om de drugs.

Dankzij de Jellinekvoorlichting en de focus op de menselijke tragiek wanneer het de verkeerde kant op gaat, ontwijken de makers de valkuil van het vingerwijzen en vervalt CHMSX Stories niet in moralistisch geprevel over waarom chemseks verkeerd is. Door de focus op drie verschillende generaties te leggen, wordt benadrukt dat dit een probleem is wat al veel langer speelt, waar vrijwel iedereen mee bekend is, maar waar nog altijd over gezwegen wordt. De makers van Theater van de Heelheid hebben met CHMSX Stories, net als met hun podcastreeks ‘CHMSX Dialogen’, een goede aanzet gedaan om het taboe rondom deze schaduwkant te doorbreken.

Foto: Floyd Koster