Theatermakers gaan een reeks ‘slaapstakingen’ organiseren voor Gaza. Laura van Dolron trapt donderdag af in Theater aan het Spui, dat de hele nacht openblijft voor mensen die samen willen ‘rouwen, spreken, huilen en bidden’.

Met de actie wil de theatersector aandacht vragen voor de geweldsescalatie in Palestina en Israël en oproepen tot onmiddellijk staakt het vuren. Van Dolron zet zich er als ‘moeder, mens en theateractivist’ graag voor in. ‘Ik vind het horror om ’s avonds mijn ogen te sluiten en te weten dat in Gaza dan de hel losbarst, om mijn kinderen in te stoppen en te weten dat er honderden kinderen zullen sterven. Ik lig er wakker van. En met mij velen’, schrijft ze in een brief.

De theatermaker nodigt iedereen uit om donderdag 16 november vanaf 23.00 uur (tot naar verwachting 08.30 uur) in het theater bij elkaar te komen ‘om samen de machteloosheid en complexiteit, maar ook de verontwaardiging te voelen’. Zelf herneemt ze er My name is Rachel Corrie, een voorstelling die ze 15 jaar geleden maakte over een Amerikaanse studente die zich in Rafah als levend schild opwierp tussen de woning van een Palestijnse apotheker en Israëlische bulldozers, met fatale gevolgen. Ze speelt de voorstelling al jaren niet meer omdat ze zichzelf te oud vond. ‘Maar nu moet ik. Omdat ik doorleef en zij maar dood blijft. Jaar na jaar. Zij allemaal….’

Leden van het ensemble van Het Nationale Theater brengen donderdagnacht de tekst How to Remain a Humanist After a Massacre in 17 Steps van de Israëlische toneelschrijfster Maya Arad Yasur.

Andere slaapstakingen worden in de komende dagen gecommuniceerd – gesprekken tussen makers en theaters zijn nog in volle gang.

Foto: Moon Saris