Auteur: Erwin Jans

Declaus Theatertekstkritiek Moeder bespookt generatie zonder ruggegraat 13 januari 2021

Er valt veel voor te zeggen dat het theater uit het begrafenisritueel is ontstaan. Dat het theater met andere woorden de plek is van de dialoog met de goden, de voorouders en de doden. Het theater draagt daar nog duidelijk de sporen van. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Geniaal gebabbel 5 januari 2021

De Nijl is in Caïro aangekomen van Compagnie De Koe is een erg enigmatische titel voor een toneelstuk dat niet meer is dan een gesprek tussen twee oudere broers. De titel heeft iets ‘exotisch’ en iets avontuurlijks. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Literair raster voor lichamelijk bevrijdingsritueel 23 december 2020

In tegenstelling tot een theatertekst is het moeilijk, misschien zelfs onmogelijk om de tekst uit een performance los te maken en hem autonoom te beoordelen. Terwijl de theatertekst precies leeft van het feit dat hij door vele lichamen geïncarneerd kan worden (en dus tot het repertoire kan gaan behoren), is de tekst van een performance letterlijk op het unieke lichaam van de performer geschreven. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek De existentiële fabels van Peter De Graef 14 december 2020

Met voorstellingen als Et Voilà (1992) en Ombat (1994) zette de Vlaamse theatermaker Peter De Graef zich begin jaren negentig van de vorige eeuw niet alleen als verteller maar ook als toneelschrijver op de kaart. (meer…)

1 Declaus Theatertekstkritiek Shakespeare aan de macht 16 oktober 2020

Shakespeare is dead, get over it, zo luidt de titel van een toneelstuk van de Vlaamse auteur Paul Pourveur. Het lijkt een echo te zijn van de acteur die Hamlet speelt in Die Hamletmaschine (1977) van Heiner Müller. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek De levenslust van de underdog 6 oktober 2020

Met zijn stuk Mouchette (1990) over de relatie tussen twee wat marginale figuren – een jong meisje dat te vroeg volwassen is en een wat oudere kerel met een twijfelachtig verleden – brak de Vlaamse theatermaker Arne Sierens door bij het grote publiek. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Iets aanraken zonder het vast te grijpen 5 september 2020

Dagboek van een leeg bed is de eerste theatertekst van Mokhallad Rasem die in het Nederlands verschijnt. Toch lijkt de tekst in niets op een theatertekst. Hij functioneert alleen als dusdanig in de voorstelling zelf. Tegelijkertijd kan de tekst zonder enig probleem los van de enscenering gelezen en genoten worden. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Mama Winnie 4 september 2020

Zijn er theatervormen die zich beter lenen voor bepaalde inhouden dan andere vormen? Uiteraard. Het inmiddels klassiek geworden brechtiaanse onderscheid tussen dramatisch en episch theater is daar het beste voorbeeld van. (meer…)

1 Declaus Theatertekstkritiek De rehabilitatie van Greet Hofmans 30 juni 2020

Net zoals de Griekse en de Shakespeariaanse tragedies onuitputtelijke inspiratiebronnen zijn voor het volwassenentheater, zijn sprookjes dat voor het kindertheater. De archetypische situaties en personages van beide genres zitten daar wellicht voor iets tussen. Maar het kan natuurlijk ook omgekeerd: een tragedie kan de inspiratie vormen voor een kindervoorstelling en een sprookje is niet noodzakelijk een kinderverhaal. (meer…)

Profiel Met voorkennis achteruit spelen – de hiel van Lucas Vandervost 24 april 2020

Na dertig jaar artistiek leiderschap gaf de Vlaamse theatermaker Lucas Vandervost (1957) in 2016 zijn gezelschap De Tijd over aan een jonge generatie. Van de luwte waarin hij terecht kwam, maakte hij gebruik om aan het Antwerpse Conservatorium een doctoraatsonderzoek in de kunsten op te starten, naar de principes en strategieën die in het theater ‘dramatische spanning’ teweeg brengen en dit vanuit het standpunt van de acteur. (meer…)

TM artikel