Auteur: Erwin Jans

Declaus Theatertekstkritiek Iets aanraken zonder het vast te grijpen 5 september 2020

Dagboek van een leeg bed is de eerste theatertekst van Mokhallad Rasem die in het Nederlands verschijnt. Toch lijkt de tekst in niets op een theatertekst. Hij functioneert alleen als dusdanig in de voorstelling zelf. Tegelijkertijd kan de tekst zonder enig probleem los van de enscenering gelezen en genoten worden. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Mama Winnie 4 september 2020

Zijn er theatervormen die zich beter lenen voor bepaalde inhouden dan andere vormen? Uiteraard. Het inmiddels klassiek geworden brechtiaanse onderscheid tussen dramatisch en episch theater is daar het beste voorbeeld van. (meer…)

1 Declaus Theatertekstkritiek De rehabilitatie van Greet Hofmans 30 juni 2020

Net zoals de Griekse en de Shakespeariaanse tragedies onuitputtelijke inspiratiebronnen zijn voor het volwassenentheater, zijn sprookjes dat voor het kindertheater. De archetypische situaties en personages van beide genres zitten daar wellicht voor iets tussen. Maar het kan natuurlijk ook omgekeerd: een tragedie kan de inspiratie vormen voor een kindervoorstelling en een sprookje is niet noodzakelijk een kinderverhaal. (meer…)

Profiel Met voorkennis achteruit spelen – de hiel van Lucas Vandervost 24 april 2020

Na dertig jaar artistiek leiderschap gaf de Vlaamse theatermaker Lucas Vandervost (1957) in 2016 zijn gezelschap De Tijd over aan een jonge generatie. Van de luwte waarin hij terecht kwam, maakte hij gebruik om aan het Antwerpse Conservatorium een doctoraatsonderzoek in de kunsten op te starten, naar de principes en strategieën die in het theater ‘dramatische spanning’ teweeg brengen en dit vanuit het standpunt van de acteur. (meer…)

TM artikel

Declaus Theatertekstkritiek Een collectief moment van reflectie 21 april 2020

Sinds een aantal jaren gaan de teksten (en de voorstellingen) van Hof van Eeden – het Vlaamse gezelschap rond Ans van Eede en Wannes Gyselinck – over grote maatschappelijke thema’s. Hielden zij zich aanvankelijk vooral bezig met existentieel-artistieke vragen, vanaf Vanish Beach (2017) krijgt hun werk een bredere politieke insteek. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Onttakeling van het bedrijf dat theater heet 8 oktober 2019

Who is afraid of Virginia Woolf? (1962) van Edward Albee behoort met stukken als Waiting for Godot (1953) van Samuel Beckett en The caretaker (1960) van Harold Pinter tot wat het moderne repertoire of de moderne klassiekers genoemd wordt. Het zijn ijzersterke stukken die bij hun eerste enscenering ieder op hun eigen manier voor een schok zorgden en de grenzen van het drama verlegden. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek De grijze wereld van medische fouten 21 augustus 2019

Met zijn stuk Hybris snijdt Christophe Aussems een eigentijds en gevoelig thema aan: de medische fout en de (fysieke, emotionele, psychologische, juridische, financiële,…) gevolgen daarvan voor het slachtoffer én de chirurg. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Parabel van het alledaagse 8 mei 2019

In Onze straat (2019) van Nathan Vecht maken we kennis met een kleine groep van personages: Frank Fischer en Susan Simons, hun zoon Tom en dochter Nina; Layla Polat en haar dochter Naomi; de weduwe Jacobi; en ten slotte Christian Hofman, een jonge academicus. Ze wonen allemaal op hetzelfde adres, de Galileistraat nr. 21. In dezelfde straat ligt ook de winkel van Ismael Mansour waar je dag en nacht zowat alles kan vinden. (meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Syrische toneelauteur onderzoekt de herinnering van een oorlog 7 mei 2019

In zijn stuk Ik herinner het mij niet meer (2014) behandelt de Syrische regisseur en toneelauteur Waël Ali (1979) de thematiek van het geheugen en het trauma. Wat is herinneren en getuigen in een context van oorlog en destructie? Hoe verhouden zich individuele ervaring en collectieve geschiedenis? En welke rol kan het theater hierin spelen?

(meer…)

Declaus Theatertekstkritiek Het zijn ‘de vaders’ die hun zonen vermoorden 29 april 2019

Geiten (2017) van de Syrische schrijfster Liwaa Yazji speelt zich af in het huidige door burgeroorlog geteisterde Syrië. Een corrupte overheid liegt de bevolking voor via fake news en mediamanipulatie. (meer…)