Je bent een vrouw, je houdt van een vrouw, je trouwt met die vrouw, je wilt samen een kind, zij draagt en baart het… En als je ermee door de Hema loopt, vraag je je ineens af: wie ben jij eigenlijk, welke rol heb je? Nee, vader ben je niet, dat zie je zo. Biologisch […]
Ach ja, twee mannen van in de veertig. Dan krijg je dat. De een ligt in scheiding, de ander heeft net een tweede kind. Da’s altijd tobben. En als je Veldhuis en Kemper heet, een succesvol cabaretduo bent, worden het ingrediënten voor een nieuwe theatershow.
Goed verzorgd, netjes aangekleed, zoals altijd muzikaal en zangtechnisch dik in orde, de zaal lacht, de zaal vindt het weer helemaal top. Prima, niks meer aan doen, lekker het land in. Spelen voor de fans die in een cabaretprogramma de platgetreden paden willen herkennen die ze zelf belopen, hebben belopen of dreigen te gaan belopen. En zich daarover vrolijk willen maken.
Remco Veldhuis en Richard Kemper voorzien in die behoefte, al zat bij de première van Of de Gladiolen de zaal niet vol, zoals het duo de afgelopen tien jaar gewend was. Dan kijk je als kritisch cabaretvolger eens om je heen op rij 8, stoel 1 en vraag je je af: waarom zou ik hier een kanttekening bij willen zetten? Bijvoorbeeld dat het de afgelopen jaren wel eens interessanter is geweest bij Veldhuis en Kemper. De meerderheid vindt het toch leuk!
Ja. Maar wat je hier krijgt voorgeschoteld is allemaal al zo vaak en beter doordacht verteld. Met meer diepgang en met emoties waarnaar je niet alleen kijkt, maar die je op je stoel ook kunt meevoelen. Dus verlang je naar dat stapje verder dan de woede over een saai en voorspelbaar leven in een kutdorp, de labradoodle, prosecco, sushi, dezelfde steigerhouten tuinset in elke tuin…. . Reuze herkenbaar, want de zaal lacht hartelijk als Kemper furieus een blik vol ingrediënten voor een midlifecrisis opentrekt. En het is ook best grappig, evenals Veldhuis aanklacht tegen de wc-rolhouders op openbare toiletten.
Maar het programma komt maar niet voorbij dat blik ingrediënten. De mannen kleuren veilig binnen de lijntjes met het verdelen van de boedel, het verlies nemen op de verkoop van het huis, datingsites, Eurodisney, ’s nachts wakker liggen van de krijsende baby en je afvragen of je seksleven nog ooit weer op gang komt. En dan worden we met z’n allen ook nog steeds ouder.
Veldhuis en Kemper serveren keurige porties hapklare brokken, maar als je die met peper en zout wilt, zit je in de verkeerde snackbar.
Foto: Esther Gebuis
Het is wel duidelijk dat het publiek en diverse schouwburg directeuren die bijv al een try out zagen een hele andere mening hebben. Journalisten worden betaald om er iets van te vinden. En blijkbaar nodig om dit hele goede duo nog steeds af te kraken. Absoluut hun beste show tot nu toe. En voor zover ik zag zat de zaal bij de première in Haarlem wel vol. Ik was erbij,was uitverkocht zei de dame die de kaartjes checkte.
Misschien ben ik bevooroordeeld als fan. Maar Veldhuis & Kemper hun nieuwe show is absoluut niet saai/hapklare brokken.
Zou deze journalist de show anders beoordeeld hebben als gewone bezoeker? Ik durf met zekerheid te zeggen van wel. En anders heeft hij geen humor.
Ik heb de show gister ook gezien, en ben het absoluut eens met de recensent. Ik vond de humor in de show erg makkelijk en de grappen lagen voor de hand. Ik had nog nooit eerder een show van hen gezien, maar dit is zeker de laatste