Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Met verve en languit op haar canapé opent Ellen ten Damme Barock. Voor deze meertalige voorstelling –opvolger van de eerdere shows Paris-Berlin (2017) en Casablanca (2019) – raakte ze geïnspireerd door Lodewijk XIV, De ‘Zonnekoning’ van Frankrijk, en het thema Macht. (meer…)
De boksring op het toneel doet strijd vermoeden. En dat klopt ook: de muziekvoorstelling In het licht door Solo Stories vertelt het heftig bewogen verhaal van een zangeres die droomt van een grootse carrière. Maar telkens dwalen haar gedachten af naar een gruwelijke jeugd, waarin ze werd misbruikt door haar stiefvader. (meer…)
In het indrukwekkende en gulle liedjesprogramma Ellen ten Damme en route voeren Ellen ten Damme en haar muzikale troupe het Rotterdamse Paradepubliek mee naar verre streken zuidwaarts. Ellen ten Damme vertrekt vanuit het haar inmiddels vertrouwde Parijs, maar peddelt al snel in een bootje de zee over. Daar tovert ze nog nét geen slang uit een rieten mand – al scheelt het niet veel – maar verandert ze het houten podiumpje wel in een heuse fata morgana. De brandende woestijnzon kregen we er dit weekend gratis bij. (meer…)
Het gebeurt ergens halverwege de eerste helft, tijdens het eerste spectaculaire nummer waarbij de paarden betrokken zijn. De ruiters halen bloedstollende acrobatische toeren uit op de in cirkels rondrennende dieren. Ze kruipen eronderdoor, maken een soort salto, draaien zich op de rug van het paard om. Terwijl de Friese paarden in volle galop voortdraven voel je de spanning bij het publiek. Als hier ergens iets fout gaat is er geen vangnet. Maar waarom zou het fout gaan? Het zijn door en door getrainde artiesten die zo’n beetje vergroeid zijn met hun dieren. (meer…)
Bijna achteloos doet ze een handstand. Op de achtergrond, voor sommige toeschouwers nauwelijks te zien. Voor haar zingt de Franse kolonel Pierre Maufroy (Arjan Ederveen) zijn chanson, met strooien hoedje als was hij Maurice Chevalier … Lees verder
In een eigenaardige mix van huppelen en marcheren verplaatst Sven Ratzke zich over het toneel. Het is een raak beeld waarmee de half-Nederlandse, half-Duitse artiest zichzelf typeert: in Ratzke (1977) schuilt zowel Hollandse ongedwongenheid als … Lees verder
