Ga je alleen voor de muziek naar Maartje & Kine, dan kom je niet teleurgesteld thuis. Ze beheersen vele instrumenten en zijn niet kieskeurig wat muziekgenres betreft. In Sneeuwbeesten steken ze daarnaast ook nog de zwaarmoedigen en eenzamen onder ons een hart onder de riem met een (Wikipedia-achtig) exposé in meerdere delen over de mondiale rituelen bij het vieren van het Feest van het Licht in het midden van de winter.

Terwijl het buiten vervelend hard waait en regent, dwarrelen binnen de sneeuwvlokjes omlaag, staat de volle maan aan de kraakheldere hemel en bespeelt een straatmuzikant op hoog niveau de accordeon. Dat beeld van oh, wat is het hier gezellig en knus zal het komend anderhalf uur niet meer verdwijnen, ook al smijt Maartje de Boer een onbeholpen, maar welgemeend haatgedicht in het gezicht van haar ex-geliefde.

Er zitten mooie liedjes in, zoals het liedje over een verloren kinderwantje in de sneeuw. Er zitten geestige liedjes in, zoals een lied over zorgverzekering op een Indiase melodie met bijpassende choreografie. Er zitten knappe liedjes in, zoals een Noors lied (Kine Handlykken kan niet genoeg benadrukken dat zij daar vandaan komt) met een glasbrekende hoge noot. En er is een aardige grappige bijrol voor Mike Boddé, die ze aan het eind van de avond zelfs even op de trein zetten – ‘anders springt hij er nog voor.’

Maar de (kerst)gezelligheid, oftewel ‘julehygge’ in het Noors, zo hebben we van Kine begrepen, zit soms wel heel dicht tegen tuttigheid en oubolligheid aan. Er had wel wat meer rode peper in deze kerstmaaltijd mogen zitten. Maar als je niet allergisch bent voor iets te veel sentimentaliteit en graag je De slimste mens-kennis wil oppoetsen over wat er rond deze tijd van het jaar in Stonehenge, Twente, de Himalaya, het Andesgebergte, China, aan de Ganges en natuurlijk in Noorwegen gebeurt, dan heb je een aangename en vooral lieve avond.

Wat Gé Reinders in het verleden voor zijn Bloasmuziek-tournee deed met lokale fanfare-orkesten, zo geven Maartje & Kine plaatselijke koren de ruimte in Sneeuwbeesten. In totaal doen bijna 1300 koorleden mee op deze wintertournee. Ondersteund door treurige loopgraafbeelden komen twee delen van het koor elkaar tegemoet als soldaten van het Duitse en Engelse leger tijdens het door henzelf geregelde befaamde kerstbestand in 1914, inclusief cadeautjes over en weer en een voetbalwedstrijd. (‘De Duitsers wonnen met 3-2, maar wisten toen nog niet dat ze een paar jaar later zouden verliezen.’) En als fraaie, passende ‘vredesboodschap’ klinkt vervolgens massaal ‘Wij zullen doorgaan’ van Ramses Shaffy, en kunnen we (enigszins) getroost naar huis.

Foto: Jaap Reedijk