Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Patrick van den Hanenberg (1953) was 30 jaar theaterrecensent voor de Volkskrant. Tegenwoordig schrijft hij zijn muziektheaterrecensies voor Het Parool en cabaretrecensies voor de Theaterkrant. In 1996 bracht hij, samen met Frank Verhallen, het standaardwerk ‘Nederlands cabaret 1970-1995’ uit. Daarnaast scheef hij onder meer biografieën over Don Quishocking, Drs P en De Kleine Komedie. Eind 2018 komt van zijn hand de biografie van Maarten van Roozendaal uit, getiteld Het leven heeft geen zin, maar ik wel. Naast zijn journalistieke werk is Van den Hanenberg docent geschiedenis aan Het Amsterdams Lyceum.
Vegetariër, treinreiziger, hardloper en snelprater, nieuwsjunk, ad rem, vlijmscherp en oerflauw, bikkelhard en super sentimenteel. Als je een aantal wezenlijke ‘facetten’ van de activistische cabaretier Dolf Jansen bij elkaar optelt, weet je precies wat je zal krijgen in het theater. (meer…)
Even googelen hoe het met de LHBTI+-acceptatie in de wereld is gesteld. Een pittige gevangenisstraf, zelfs levenslang achter de tralies of de doodstraf. Claudia de Breij is samen met haar twee zonen op zoek naar een vakantiebestemming. Maar zij moet met haar vrouw wel kunnen dansen zonder opgepakt te worden. (meer…)
Op hospiteeravonden om een studentenwoning te bemachtigen in Utrecht ging het constant mis. Want de autistische student (Rechten en Economie) Fabian Franciscus kende de vaardigheid niet om ‘lekker gezellig’ te doen. Daardoor kwam hij uiteindelijk terecht in een tot studentenwoningen omgebouwd kantoorpand, waarvoor je niet hoefde te hospiteren. (meer…)
Yuri Disseldorp, de pratende helft van het cabarock-duo De Vriendendienst, is vernoemd naar de Russische kosmonaut Yuri Gagarin, die in 1961 de eerste mens in de ruimte was. Of, zoals cynische Russen zeggen, de eerste mens die terug is gekomen uit de ruimte. Die naam bezorgde Yuri Disseldorp eigenlijk al vanaf zijn geboorte een identiteit met een vraagteken. (meer…)
Talloze trotse moeders zullen de bijzondere fantasie van hun achtjarige kind hebben geprezen als deze met een tekening van een giraffe met een olifantenslurf of iets anders mafs op de proppen kwam. En dan maar hopen dat die fantasie, die tegen absurdisme aanschurkt zich ontwikkelt tot een volwassen vorm. (meer…)
