Heerlijk verwarrend en een beetje spannend is het om na te denken over onzichtbare dingen. En helemaal als je dit samen met kinderen doet, want die schetsen vaak de mooiste en meest onverwachte beelden. Theatermaker en acteur Tim Schouten van Dear T, deed dit en maakte vervolgens de achtplusvoorstelling De dingen die we niet zien, te zien tijdens kunstenfestival Tweetakt.

Samen met zijn assistent Marnix Vinkenborg probeert Schouten het wereldrecord dingen-die-we-niet-zien-zichtbaar-maken te vestigen, met allerhande spullen en rommel en muzikale ondersteuning. Dat levert een kolderieke en absurde chaos op, met als hoogtepunten het lied van de Huilende Walvis (Schouten onder een groot blauw zeil en Vinkenborg die hem met zwoele zangstem en chocomelk probeert te troosten) en Het Monster Onder Je Bed, dat eerst vooral grappig is maar dan toch eventjes best wel angstaanjagend. Ook De Ziel is aandoenlijk en komisch. Het geheel ontspoort wanneer de onzichtbare stem die de instructies geeft het wel erg moeilijk maakt en Schouten zich vastbijt in zijn doel om het werelrecord te vestigen.

Schouten en Vinkenborg zijn aandoenlijk in hun tomeloze, licht slungelige energie en inventiviteit. Maar de voorstelling als geheel heeft toch nog wat te weinig om het lijf. Het potentiële conflict tussen de twee wordt slechts oppervlakkig aangeraakt en de opgebouwde spanningsboog is te kort en net niet verrassend genoeg. De dingen die we niet zien blijft daarmee te veel een luchtig tussendoortje.

Foto: Dear T,