In De paplepel brengt de familie Zandvliet in drie kwartier een keur aan eigen kinderliedjes over onderwerpen uit de leefwereld van de jonge doelgroep: boerderijdieren, knuffelberen en aardappelpuree passeren vrolijk de revue. Daaromheen brengt deze muzikale familie een aantal mooie, verrassende instrumentale nummers. Het is jammer dat de theatrale elementen de kwaliteit van de muziek ondermijnen.

Allereerst: De Familie Zandvliet had gewoon een muziekprogramma moeten maken. Op muzikaal vlak is de voorstelling aanstekelijk, verrassend en op niveau. De kinderen beleven er duidelijk plezier aan. De liedteksten zijn weliswaar erg hapklaar, maar spreken het jonge publiek erg aan. De instrumentale nummers doen ondertussen een fijn beroep op de fantasie. Die afwisseling tussen uitbundigheid en ingetogenheid is prettig en een verdienste voor de makers.

Maar het theatrale jasje dat De paplepel krampachtig krijgt aangemeten, past werkelijk van geen kanten. En dat terwijl zeker de ouders – Jos Zandvliet en Septimia Kuhlmann hebben beiden hun wortels in Dogtroep – daar toch wel degelijk verstand van (moeten) hebben.

Niet alleen voegen de theatrale elementen werkelijk niets toe, ze zitten de kwaliteit van de muziek danig in de weg. Bijvoorbeeld als dochter Tula tijdens een ingetogen nummer over haar verloren knuffel halfslachtig daarnaar op zoek gaat, ten koste van de focus en verstaanbaarheid – en daarmee van de concentratie van het publiek.

De mini-scènetjes die als bruggetjes tussen de nummers fungeren zijn zo willekeurig, rommelig en ongeïnteresseerd ingezet, dat het lijkt alsof ze eigenlijk voor een bonte avond binnen de familiekring waren bedoeld en daar vervolgens niet meer aan is geschaafd. Hetzelfde geldt voor decor, rekwisieten en dans: het houtjetouwtje knutselgehalte hiervan heeft in deze context niets charmants, maar iets gemakzuchtigs. Nietszeggende danspasjes in een in elkaar geflanst kippenkostuum en onnodige huppeltjes ontsieren de muziek.

Musiceren is een vak – en dat beheersen ze uitstekend. Maar theatermaken, ongeacht de leeftijd van het publiek, is dat zeker ook. Maar daar lijkt deze vrolijke familie voor het gemak even aan voorbijgegaan te zijn.