Marcel Osterop schreef het derde deel van een trilogie over het geluk voor het gezelschap waarvan Greg Nottrot en Floor Leene de artistieke kern vormen. Na de eerste twee afleveringen op Oerol 2010 en 2011 is Celebration 3 de afsluiter. De voorstelling wordt gespeeld in en rond een grote mesthoop in een weiland dat tegen het wad aanligt.

De vrouw van begin dertig, gespeeld door Floor Leene, houdt een lange openingsmonoloog waarbij ze tegen het publiek en tegen zichzelf praat. Ze is verlaten door haar man of misschien heeft ze hem weggejaagd. ‘Ik kan mezelf alleen maar haten als ik jou zie,’ vertelde haar man haar. De vrouw is verbitterd, cynisch en voelt zich mislukt. Ze wil zichzelf alleen en in eenzaamheid opnieuw uitvinden.

Dan verschijnt de man, een vreemdeling (een rol van Marc Stoffels) ten tonele. Na enige omtrekkende bewegingen tussen de twee, verliest de vrouw beetje bij beetje haar negatieve houding en ontstaat er voorzichtig toenadering tussen de twee. ‘Je bent niemand tot je bij iemand bent,’ constateert de vrouw.

In een helder en trefzeker taalgebruik schetst Osterop hoe relaties kapot kunnen gaan aan een belangenstrijd, maar toont hij ook aan hoe louterend een attitude zonder vooringenomenheid en waardeoordelen kan werken. De weidse natuurlijke omgeving van Oerol draagt bij aan een puur gevoel.

Osterop, die al twaalf toneelstukken schreef, vermijdt ingewikkeld taalgebruik, maar snijdt wel de diepere lagen van de menselijke ziel aan. Deze tekst kan opgevat worden als een pleidooi voor naïviteit en verwondering. Het teksttoneel van Osterop staat of valt bij een goede tekstbehandeling. Leene en Roelofs doen dat prima. Celebration 3 is eenvoudig en helder geregisseerd door Roeland Hofman die goed gebruikmaakt van de locatie.

(foto: Saris & Den Engelsman)