Cabaretière en actrice Natascha Emanuels is zaterdag op 78-jarige leeftijd overleden. Emanuels werd vooral bekend met haar gezelschap Vrouwencabaret, dat fel de positie van de (zwarte) vrouw bekritiseerde.

Adeline Lucia (Natascha) Emanuels werd in 1939 in Zandvoort geboren, met een Surinaamse vader en een Nederlands-Chinees-Surinaamse moeder. Na een balletopleiding deed ze haar eerste theaterervaring op bij conferencier Rens van Dorth en het cabaret van Fiet en Frans Koster. Daarna vertrok ze naar Engeland, waar ze onder de naam Natascha Manu meewerkte aan theater- en tv-producties.

Eind jaren zestig keerde Emanuels terug naar Nederland, waar ze meespeelde in (destijds) controversiële producties als ‘Hair’ en ‘Reconstructie’. De laatste was een fel anti-Amerikaanse opera rond Che Guevara (libretto Hugo Claus en Harry Mullisch), die nog voor de opvoering op het Holland Festival tot honderden ingezonden brieven, kamervragen en zelfs tot enige onrust in Amerika leidde. De telegraaf kopte: ‘Ons belastinggeld wordt weggegooid aan de socialistische revolutionairen!’. Emanuels speelde een met bloedbevlekte bruid ‘Cuba’, verkracht door ‘Tyrannosaurus Tenorio’, die de Verenigde Staten moest verpersoonlijken. Haar naakte verschijning in de opera luidde volgens sommigen tevens een traditie van Nederlands ‘podiumnaakt’ in.

In 1972 richtte Emanuels in Nederland haar eigen cabaretgezelschap Vrouwencabaret op, dat ze in 1982 omdoopte tot Cabaret Natascha Emanuels. In voorstellingen als ‘Vrouwen. vrouwen, vrouwen’, ‘Een vrouw is ook een mens’ en ‘Medianeuroze’ bekritiseerde ze fel de positie van de vrouw, waarbij grof taalgebruik opnieuw voor de nodige ophef zorgde.

Tijdens een ingelast ‘zwart blokje’ na de pauze besprak Emanuels ook maatschappelijke vraagstukken van vrouwen uit niet-Westerse landen, waarmee ze ook veel zwarte- en migrantenvrouwen naar haar voorstellingen trok.

Later speelde Emanuels zelfgemaakte soloprogramma’s over jazzlegendes Billy Holliday en Chet Baker en regisseerde ze verschillende cabaret- en toneelvoorstellingen.

In 2006 schreef Emanuels het boek ‘Afscheid van Amalia; hoe ik mijn moeder verloor terwijl ze er nog was’. Hierin beschreef zij het ziekteproces van haar moeder, die aan Alzheimer leed. Enkele jaren na publicatie werd de ziekte ook bij Emanuels zelf vastgesteld.