Geen ‘geharnaste pakkendrager’, maar een onnadrukkelijke, vanzelfsprekende leider. Zo heb ik Jan leren kennen en zo is hij voor mij altijd gebleven. Hij wist heel goed waar hij naartoe wilde, maar hoefde daarvoor geen gezag of macht uit te stralen. Ik weet nog dat toen hij naar Rotterdam ging, ik het zo bevrijdend vond dat ook iemand ‘zonder pak’ directeur van zo’n belangrijke schouwburg kon worden. Ook letterlijk zag je hem in die jaren negentig niet heel veel in pak, sowieso niet met stropdas.