Hoewel ik Hadewych een toffe vrouw en goede actrice vind, was deze voorstelling alles behalve tof en goed.
Het leek een foute voorbij denderende trein die niet de moeite nam om te stoppen bij de haltes en die zichzelf leek te moeten halen.
Van de dansjes kregen wij plaatsvervangende schaamte en vooral Nobody’s wife was niet om aan te zien en horen. Hadewych heeft een uitspraak die je af en toe doet afvragen wat ze zing, vooral in het Engels.
Het was de eerste keer dat mijn vriendin en ik geen zin hadden mee te zingen met ‘Why tell me why’. Iets wat sowieso niemand deed. De hele zaal zat een soort van stoïcijns stokstijf op de stoel. Iets wat wij niet gewend waren van een theaterconcert.
Hilarisch dat hier nu het publiek verweten wordt snel op de tenen getrapt te zijn, terwijl de meest beledigde reacties overduidelijk die van regisseur Wilhelmer van Efferink zijn.
Ik vraag me af wat Tim Hartog hier zelf van vindt. Ik zou niet blij zijn met een regisseur die zo onprofessioneel uit de bocht vliegt.
De kleur groen staat volgens de Dictionary of Symbols and Imagery ook voor herrijzenis. Dit komt mooi overeen met de betekenis van Risorgimento. Of de regisseur dit zo bedoeld heeft, zullen we wel niet te weten komen.
Sarah, natuurlijk mag dat in de vorm van een grap, het gaat erom dat die grap over die mokka flashlight gemaakt wordt door een witte cabaretier..wat gewoon niet “woke” meer is. En natuurlijk mag Wilhelmer kritisch reageren op kritiek. Het gaat me om de toon. Begrijp je?
Ik kom deze recensie nu pas tegen, maar wow! Dit lijkt bijna persoonlijk te zijn. Hoe kan dit nou opeens? Ik ben de 24e geweest, dus tenzij hij overnight zijn hele voorstelling veranderd heeft, snap ik hier niets van. Ik zal wel geen “kenner” zijn en ik ben ook geen “volwassen ervaren vrouw”, maar wij hebben echt een hele leuke avond gehad.
Verdi’s eigen naam als inspiratie voor het overheersende groen, interessante overweging. Overigens groeide de leuze Viva Verdi pas jaren na de opera Nabucco uit tot strijdkreet in verband met het Risorgimento.
Amy, ik denk dat je de definitie “woke” niet helemaal begrepen hebt. Het gaat er juist juist om dat we ons bewust zijn van dit soort dingen, waarom zou dat niet in de vorm van een grap mogen? Ik denk dat je niet bij de voorstelling bent geweest, of wel?
En het feit dat je de reactie van Wilhelmer niet vindt kunnen omdat het in dit geval om een “volwassen vrouwelijke en ervaren recensente” gaat, zegt denk ik meer iets over jou dan over hem. Al was het een pimpelpaarse man die op het toneel geboren is, als je het ergens inhoudelijk niet mee eens bent, mag je toch reageren? Daar zijn toch de reacties voor? Liever inhoudelijke reacties die iets toevoegen (naar mijn mening), dan loos gescheld wat vaak in reacties gebeurt.
Is het “woke” om in deze tijden als witte cabaretier grappen te maken over mokka fleshlights? Is het “woke” om als regisseur van een voorstelling een volwassen vrouwelijke en ervaren recensente publiekelijk en op denigrerende boze en verontwaardigde toon af te branden? Als deze recensie en de reacties daarop iets aantonen, is dat dit niet het geval is.
Deze recensies laten vooral zien hoe intens vervreemd recensenten zijn van het publiek. Ja het is een ode. En het is een requiem. Dat er voor een keer, in een Nederlandse theatervoorstelling eens niet met een cynische afstandelijke en cognitieve distantie over hoop en verlangen wordt gerept is vooral een verademing. Als je in haar voorstelling zit, lukt het je even niet meer om links of rechts te zijn, omdat het verlangen naar verbinding waar ze aan appeleert, de basis is van al ons streven.
Zou de muur van faux malachiet kunnen verwijzen naar Verdi (groen in het Italiaans)? De naam van de vaderlandslievende Verdi werd tijdens het Risorgimento als leuze gebruikt: Viva Verdi: Victor Emanuele Re D’Italia. Er worden crinolines gedragen, een kledingstuk dat verwijst naar die tijd. Ik moet erbij vermelden dat ik deze productie vorig jaar op Arte zag. Het was een uitvoering uit Zürich. Ik ga a.s. donderdag naar de uitvoering van DNO.Ik begreep toen niet veel van de regie. Ik kreeg de indruk dat Andreas Homoki parallelen probeerde te trekken tussen het Risorgimento en het lot van het Joodse volk.Hopelijk wordt ik a.s. donderdag wijzer.
Vorig jaar las ik het boek The Force of Destiny: A History of Italy since 1796 van Christopher Duggan. Het volgende citaat komt uit dit boek (blz. 154):
But what made operas such a powerful vehicle for the diffusion of national feelings in the 1840s was not so much the intentions of composers as the willingness of audiences (or sections of them) to impose political readings on librettos and turn performances into occasions of patriotic demonstrations.
Het lijkt wel of de regisseur dit ook heeft geprobeerd.
Ik denk dat het er bij mij vooral aan ligt dat ik het op geen enkele manier eens ben met Rosalie’s definitie of kijk op/van stand up comedy en wat zij belangrijk vindt binnen het genre. Ook binnen goede Britse en Amerikaanse stand up zitten volgens mij vrijwel geen typetjes. Uit jouw podcast serie is John Kearns de enige uitzondering op de regel. Dus denk dat gaan we het idd niet eens gaan worden. :)
Ik vond dit iig een ijzersterke voorstelling en raad ieder die van stand up houdt aan hem te gaan zien.
Met alle respect: dit is een ijzersterke recensie. Legt de vinger op de zere plek(ken). Pijnlijk en confronterend ook om te zien hoe spastisch, vilein en neerbuigend daar op gereageerd wordt.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.
Van Liv op Hadewych doet de Dames
Van Joost op Schadevrije jaren
Van Rudolph Duppen op Nabucco
Van Jeroen op Schadevrije jaren
Van Basia Jaworski op Nabucco
Van Basia Jaworski op Nabucco
Van amy op Schadevrije jaren
Van Mauro op Schadevrije jaren
Van Thea Derks op Nabucco
Van Sarah op Schadevrije jaren
Van amy op Schadevrije jaren
Van Boy Jonkergouw op Pronk
Van Rudolph Duppen op Nabucco
Van Jeroen op Schadevrije jaren
Van Badr M op Schadevrije jaren
Van Joke Beeckmans op Doet sneeuw pijn
Van E. Bauknecht op Doet sneeuw pijn
Van Jonas op Schadevrije jaren
Van Joke Beeckmans op Schadevrije jaren
Van Menno Tinri op Schadevrije jaren