Een dode moeder, een zieke vader, alleen maar boze hotelgasten en geen geld. Hoe is dat nog een leuk leven, verzucht Briek, de oudste zus van hoofdpersonage Kos. Een kwaadaardige deurwaarder heeft een laatste limiet gesteld voordat hij het hotel, en alle herinneringen die daarbij horen, definitief dicht gooit. Homemade Productions brengt de musicalversie van het bejubelde kinderboek dat Sjoerd Kuyper twee jaar geleden schreef.

In dat boek moet de veertienjarige Kos het noodlijdende hotel redden, door binnen enkele dagen zevenduizend euro op te hoesten. Hoop gloort in een Miss Noordzee Verkiezing waarbij een aanzienlijk bedrag te winnen valt. Alleen is Kos’ ene zusje te jong en de ander te oud. Dus dan zelf maar in travestie over de rode loper, met de washandjes uit de bh van z’n zus in die van hem. Terloops kwalificeert hij zich bovendien voor Ajax en – ook niet onbelangrijk – wordt hij verliefd op Isabel.

Maar zo maf en stout het verhaal van Kuyper is, zo braaf en hapklaar deze musicalversie van regisseur Floor Maas. Met groot spel, vaak op het kinderachtige af, ontstijgt deze productie maar bij vlagen het karikaturale. En dat is een gemiste kans, want ondanks het hoge slapstickgehalte, zitten er behoorlijk wat elementen in de plot die voor een meerlagig geheel hadden kunnen zorgen. Maar deze voorstelling blijft teveel aan de veilige oppervlakte.

Bovendien doet de keurige afwisseling scène-liedje een beetje ouderwets aanvoelen. Het lijkt alsof Dick van den Heuvel (tekst) en Jeroen Sleyfer (muziek) niet veel met elkaar om de tafel hebben gezeten. Het enige moment waarop de handeling en de muziek integreren, in een verrassende rapsong, is dan ook meteen de plezierigste scène uit de voorstelling. Even zien we een andere kant van Alexander Brouwer, die van Kos verder vooral een wat standaard veertienjarig jongetje heeft gemaakt.

Theun Plantinga speelt behalve vader ook deurwaarder, hotelkok, slijter, voetbaltrainer, persmuskiet, scout en presentator. Maar met zijn slungelige lijf en zijn wat lompe spel lijken deze rollen toch nog allemaal hetzelfde. Eigenlijk is het vooral Robin van den Heuvel die met grote zus Kriek een interessant personage neerzet, dat door tegenstrijdige eigenschappen en onverwacht liefdevolle momenten soms ontroert.

Homemade Productions mikt met Hotel de grote L vooral op toegankelijk vermaak voor een jong publiek, maar neemt zijn publiek dermate mee aan het handje, dat het passief de voorstelling kan ondergaan en zich er dus nauwelijks tot verhoudt. Wie in het theater vermaakt wil worden door – ik noem maar iets – verleid, uitgedaagd of geactiveerd te worden, kan deze productie beter overslaan.