Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Marijn Lems (1979) werkte als programmeur podiumkunsten bij Theater De NWE Vorst in Tilburg, Kunstencentrum STUK in Leuven, Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond in Amsterdam en Festival Something Raw. Naast theater en dans besteedt hij veel tijd aan films, games en tv-series. Hij beschouwt zijn eindejaarslijstjes op Facebook als zijn belangrijkste bijdrage aan de mensheid. Voor Theaterkrant.nl schrijft hij over toneel en performance.
Lees meer over Marijn.
Voor hun onderzoekspresentatie Urland doet alsof liet het gelijknamige collectief zich onder andere inspireren door het invloedrijke werk Théâtre de la cruauté van theatervernieuwer Antonin Artaud. Maar vooral staat de vraag voorop: hoe verhouden het theater en ‘de realiteit’ zich tot elkaar? (meer…)
Na twee Nestroy-bewerkingen op de Parade zet Sarah Moeremans haar onderzoek naar klassieke zedenkluchten voort met een adaptatie van Molières De mensenhater. Mission Molière is een heerlijke deconstructie van wat ‘doen alsof’ en ‘oprecht zijn’ eigenlijk betekenen. (meer…)
In It’s going to get dark creëert theatermaker Samara Hersch een safe space voor dialoog, waaraan uiteindelijk iedereen mag deelnemen. Verder dan oppervlakkige vragen en een holle invulling van gezamenlijkheid komt het niet. (meer…)
Een drone metal murder ballad, noemen de makers van het collectief LENZ (Marit Hooijschuur, Erasmus Mackenna en Roel Pronk) hun voorstelling Katie Cruel zelf. De verhalende traditie van angelsaksische moordballades, waarin gruwelijke geweldsmisdrijven werden beschreven, is de inspiratiebron voor een drieluik dat begon met het prachtige Sheath and knife. (meer…)
In Liberty Bell pikt een vrouwelijke politicus het alomtegenwoordige seksisme niet meer, en weigert nog langer het ‘redelijke midden’ op te zoeken. Anne-Chris Schulting schittert in de hoofdrol, en krijgt daarbij sterk tegenspel van de elfjarige Zarion Wouters, die alle andere rollen voor zijn rekening neemt. (meer…)
De enscenering die choreograaf en regisseur Wim Vandekeybus van Bloedbruiloft maakte is er een van extremen: een visueel fantasierijke insteek botst hard met een slaafse toewijding aan de oorspronkelijke tekst. (meer…)
