Dagelijks theaternieuws, recensies en vacatures
Marijn Lems (1979) werkte als programmeur podiumkunsten bij Theater De NWE Vorst in Tilburg, Kunstencentrum STUK in Leuven, Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond in Amsterdam en Festival Something Raw. Naast theater en dans besteedt hij veel tijd aan films, games en tv-series. Hij beschouwt zijn eindejaarslijstjes op Facebook als zijn belangrijkste bijdrage aan de mensheid. Voor Theaterkrant.nl schrijft hij over toneel en performance.
Lees meer over Marijn »
Toen het Fonds Podiumkunsten eerder dit jaar de toekenningen van haar vierjarige subsidieregeling presenteerde, werd bewaarheid wat velen al hadden voorspeld: tientallen positief beoordeelde gezelschappen dreigden vanwege het tekortschietende budget buiten de boot te vallen. Het leidde tot een opvallend saamhorige lobby vanuit het podiumkunstenveld. Hoe kwam deze schijnbaar succesvolle actie tot stand? Een reconstructie. (meer…)
Julian Hetzel is in de afgelopen jaren uitgegroeid tot een van de spraakmakendste theatermakers van Nederland. In zijn maatschappelijk geëngageerde werk staat het gegeven van passieve medeplichtigheid vaak centraal: op welke manieren zijn we medeschuldig aan (internationaal) onrecht? De wijze waarop hij dit thema verwerkt, roept zowel lof als kritiek op. ‘Ik vergelijk mezelf wel eens met een apotheker: door een klein beetje vergif toe te dienen werkt het als medicijn.’ (meer…)
Zakelijk leider Ben Visser had een grote drive om alles wat het leven bood te omarmen, iets dat versterkt werd door zijn ziekte. Hij was een geboren netwerker, die in de theaterwereld gelijkgestemden ontmoette. (meer…)
Met Adem levert Nasrdin Dchar een voorstelling die nog het meeste weg heeft van een klassieke oudejaarsconference: een warme, persoonlijke monoloog over de belangrijkste onderwerpen van het afgelopen jaar, die het moralisme niet schuwt. (meer…)
De Drie Zusters-bewerking van Eline Arbo is meeslepend, frustrerend, briljant gespeeld en vormgegeven, vol met goede ideeën, veel te simplistisch, uitdagend, te uitgesponnen, te beknopt, subtiel én lomp, vaak allemaal tegelijkertijd. Juist de piepende en krakende samenkomst tussen de inhoudelijke ambitie van de regisseur en het stuk van Tsjechov maakt de voorstelling eindeloos boeiend. (meer…)
Het uitgangspunt van Afscheidstournee is bijzonder interessant: wat betekent het om werkelijk duurzaam theater te maken, en wat moeten we dan vooral ook allemaal niet meer doen? Dat de dappere poging om daar interessant theater van te maken niet helemaal slaagt is dan niet eens zo erg. (meer…)
Juist in coronajaar 2020 neemt Moniek Merkx afscheid als artistiek leider van Maas theater en dans, het gezelschap waaraan ze acht jaar leiding gaf – zelfs achttien jaar als je de voorganger theatergroep Max. meerekent. Hoe kijkt ze terug op haar indrukwekkende staat van dienst in het Nederlandse jeugdtheater? En hoe is het om in een crisisjaar te vertrekken? (meer…)
