De tweeplusvoorstelling Le chant de l’arbre van de Franse Compagnie ACTA begint intiem en mysterieus, maar wordt gaandeweg oubollig en ouderwets. Het lied van de boom komt beter uit de verf dan de dans van de boom. (meer…)
Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Acrobatiek en geluidsexperiment gaan hand in hand in Murmur. Van knisperende ruisjes tot spectaculaire capriolen in de lucht: in deze jeugdvoorstelling van de Gentse gezelschappen Grensgeval en Aifoon valt het allemaal op zijn plek. (meer…)
De hand en alles wat je met een hand kunt kunt doen staat centraal in de familievoorstelling Talking Hands (9+). Met een enerverende mix van live-cinema, muziek, sketches en gebarentaal creëert Het Filiaal het soort ervaring dat je alleen maar in het theater kunt beleven. (meer…)
Heat is het derde deel in een reeks voorstellingen van Davy Pieters over ‘opgroeien in een toekomstige wereld’. Na het element water in CRISPR (2022), en aarde in Not All Is Lost (2023), staat in Heat het element vuur centraal. De beloofde zindering komt helaas slechts in enkele taferelen over. (meer…)
In de ‘eindeloze danstrip’ ADI(C)SCO wil Cecilia Mosio de roes van verslaving tonen, maar vooral ook de kater die er op volgt. In heel veel scènes lukt dat, mede dankzij een heerlijk stampende soundtrack. Maar steeds weer wordt de flow van de voorstelling in de wielen gereden door Moisio’s onstuitbare drang om zoveel mogelijk informatie over te dragen. (meer…)
In het theaterconcert Philip Glass; Songs & Poems, Tissues & Issues onderstreept een collage van filmfragmenten het cinematische karakter van Glass’ muziek. De Amerikaanse componist gaf de initiator van de voorstelling, Esther Apituley, persoonlijk toestemming om voor cello geschreven stukken te arrangeren voor haar instrument, de altviool. (meer…)
Voor miljoenen mensen is het kantoor een vertrouwde omgeving. Je komt en gaat op vaste tijden, je takenpakket is (als het goed is) duidelijk, je ontmoet collega’s en werkt met ze samen, én je voorziet er in je levensonderhoud. Maar wanneer kunstenaars – van Edward Hopper via Voskuil tot Jiskefet – naar datzelfde kantoor kijken doemt een heel ander beeld op. (meer…)
Wies Bloemen neemt afscheid als artistiek leider van haar op jeugdig publiek gerichte gezelschap Danstheater Aya, met een voorstelling over hoop in een niet zo hoopvolle wereld. De geïntegreerde stukken publieksparticipatie zijn opmerkelijk goed gelukt. (meer…)
De bewerking die Stijn Celis in 2006 maakte van Het zwanenmeer was niet bedoeld voor kinderen. Roel Voorintholt, artistiek directeur van Introdans, meende dat Celis’ kijk op het Ballet der Balletten wel degelijk geschikt is ‘voor de hele familie’. Uitverkochte zalen en opgetogen reacties van jong en oud lijken hem gelijk te geven. (meer…)