Innemend vanaf het begin. Ik heb het over de in de Bijlmermeer geboren en getogen 28-jarige Cheyenne Toney, maker en performer van de voorstelling Dan maar alleen.

Innemend door haar jeugdige charme, humor en het feit dat ze zich direct tot de toeschouwers richt, waardoor die zich helemaal bij haar betrokken voelen. De vlotheid waarmee ze dat doet verraadt de jarenlange podiumervaring die ze onder andere opdeed bij de Jeugdtheaterschool Zuidoost, haar deelname aan het televisieprogramma The Voice, en haar zangoptredens met onder andere Sister Sledge in de Ziggo Dome.

Haar alleen-zijn wordt aangeraakt als ze het heeft over haar oma die overleden is, haar broer bij wie ze niet veel kwijt kan en haar vader met wie ze een knipperlichtrelatie heeft. Haar performance gaat meer de diepte in als ze het heeft over een liefdesrelatie die verbroken werd omdat haar partner vreemdging met haar beste vriendin. De pijn die ze voelde bij dit dubbelverraad is voelbaar.

Kijkend in de spiegel beseft ze dat ze zelf ook toxisch gedrag heeft vertoond in die relatie, dat dingen anders had kunnen doen. Ze beseft dat ze vluchtgedrag vertoonde en de dingen eerst ook niet onder ogen durfde te komen. Ondanks haar verlangen naar liefde en een partner voelt ze zich nu goed en heeft ze geleerd om met zichzelf gelukkig te zijn. ‘Ik heb nu mijn bachelordiploma in het alleen-zijn aan de universiteit van de liefde.’

Ze brengt haar verhaal met een meervoud van vormen en stijlen: spoken word, eigen gecomponeerde liederen, r&b, reggaeton, humor, dans en directe interventies met het publiek. Zang is haar sterke kant in dit geheel. Onroerend is de ode aan haar krachtige moeder met het lied ‘Mama wonderbaarlijk’ en hartverscheurend is haar ballade waarin ze de pijn van de verbroken relatie bezingt.

Dan maar alleen wordt geproduceerd door het Bijlmer Parktheater en is het eindresultaat van het nieuwe makerstraject Hoge Ogen. Tijdens dit traject krijgen makers de kans om samen met een team van professionals uit verschillende vakgebieden te bouwen aan hun eigen voorstelling.

Toney houdt je aandacht gedurende de ruim drie kwartier dat de voorstelling duurt, helemaal vast. Ze wordt uitstekend en sfeervol muzikaal begeleid door Mr. Jetfly en Alexander Lopez Gonzalez. Zij geven hiermee een extra dimensie en op creatieve manier treden ze in het spel ook af en toe op als haar aangevers.

De aankondiging van de voorstelling schept de verwachting van een bredere visie over eenzaamheid dan alleen door de verbroken relatie, maar dat mag de pret niet drukken. Met haar kwetsbaarheid en verdere ontwikkeling als mens heeft Cheyenne Toney alle potentie om nog verder uit te groeien tot een stevige theatermaker en performer.

Foto: Lowiegraphy