Bij zulke stijlvaste disciplines als flamenco is het onvermijdelijk dat een nieuwe generatie gaat morrelen aan de wetten. In Sierpe, haar eerste solochoreografie, die in Rotterdam in première ging, doet Vanesa Aibar dat met verve. Ze laat zien dat morrelen pas echt kan als je de wetten door en door kent. Haar lef levert een spannende voorstelling op, die onnadrukkelijk switcht tussen moderne dans en flamenco. Ze stelt de wetten niet aan de orde uit rebellie, maar uit een artistieke noodzaak tot vernieuwing. Haar voorstelling past daarmee precies in de Flamenco Biënnale, die de actuele ontwikkelingen in het genre wil volgen. (meer…)